David Cameron van de Conservatieven is de grote overwinnaar van de Britse verkiezingen. Zijn partij haalde 331 van de 650 zetels binnen.

De Conservatieven haalden 36,9 procent van de stemmen, ruim zes procent meer dan Labour. Dankzij het kiessysteem is dat goed voor een meerderheid in het parlement, waardoor Cameron verzekerd is van een verlengd verblijf in Downing Street 10. Hij heeft zelfs geen coalitiepartner meer nodig.

Dat is maar goed ook voor Cameron, want de Liberaal-Democraten waarmee hij nu samen regeert, zitten in het verliezende kamp. Zij zouden slechts acht zetels over na de verkiezingen van vrijdag.

Cameron heeft intussen al verklaard dat zijn partij de volgende vijf jaar 'op deze basis' van economische zekerheid zal bouwen als ze de volgende regering vormt. Hij is ondertussen ook al bij de Queen geweest om zijn herverkiezing te formaliseren. Na zijn audiëntie kondigde hij meteen aan dat hij een regering zou vormen.

Bij de eerste exitpolls was al duidelijk dat de Tories het beter zouden doen dan bij de vorige verkiezingen in 2010, toen ze 307 zetels binnenhaalden. Labour-leider Ed Miliband gaf zijn nederlaag al snel toe en stapte nadien op als leider van zijn partij.

56 van de 59 Schotse zetels voor SNP

De grote zege van Cameron komt als een verrassing: er werd verwacht dat het Verenigd Koninkrijk afstevende op een moeilijke coalitievorming, waarbij de Conservatieven bijvoorbeeld de steun van de Schotse nationalisten (SNP) zouden nodig hebben. Die halen 56 van de 59 Schotse zetels binnen. Dat is maar liefst negen keer meer dan bij de vorige verkiezingen in 2010.

De eurocritici van UKIP halen maar 1 zetel. UKIP-leider Nigel Farage haalt het in zijn kiesdistrict niet. Farage had zelf al laten weten dat hij aftreedt als hij niet zou verkozen worden.

Tekenend voor de nederlaag van Labour is het kiesdistrict Nuneaton, in het centrum van het Verenigd Koninkrijk. De peilingen voorspelden er een nek-aan-nek-race en Miliband had gehoopt daar te winnen, maar is daar niet in geslaagd. Integendeel, de Conservatieven versterken er hun positie nog, met 2.813 extra stemmen. Een zetel in Nuneaton voor Labour was cruciaal om een kans te maken op Downing Street 10.

Bron: 08/05/2015 - De Standaard http://www.standaard.be/cnt/dmf20150507_01668177

Mijn mening: Cameron en zijn partij hebben een absolute meerderheid behaald bij deze verkiezingen. Dit is ten koste gegaan van de socialistische partij. Cameron wil nu een regering samenstellen waarin enkel conservatieve partijleden zitten. Ik denk dat het ideeëngoed dat heerst bij Cameron en zijn partij goed aansluit bij de meeste Europese landen. In de meeste buurlanden zien we dezelfde trend als in België: (centrum)rechts is zeer populair. De poll die gaat gehouden worden omtrent het al dan niet bij de EU blijven, zal aangeven wat het volk in Engeland wil. Dit zou drastische gevolgen kunnen hebben en persoonlijk zie ik hen het liefst bij de EU blijven.

Camerons zege plaatst Europa voor het blok

Bart Sturtewagen


Geen enkele peiling bereidde de Britten voor op de uitslag van hun parlementsverkiezingen. Alle tendensen die erin zaten klopten, maar bleken door de kiezers nog te zijn uitvergroot. Per saldo kan de Conservatieve leider David Cameron alleen verder. Zoals vaak na een overwinning, duurde de vreugde niet langer dan een ochtend. Daarna doemen de problemen weer op, groter en dreigender dan voorheen.


Verleiding om nukkige Britten te lozen wordt groot

De striemende nederlaag van Labour is de enige opsteker voor de Conservatieven. Ook in het Verenigd Koninkrijk bleek de sociaaldemocratie niet bij machte een alternatief te bieden voor jaren van bezuinigingen en terugdringing van de overheid. Opnieuw wordt een generatie Labour-leiders de woestijn in gestuurd, zoals in de beste dagen van Margaret Thatcher.

De kiezers hebben Cameron gemandateerd om een nieuw evenwicht met de Europese Unie af te dwingen. het dreigement met een referendum in 2017 wordt acuut. De anti-Europese Ukip blijft steken op 1 zetel, maar met 13 procent van de stemmen is ze meer dan ooit een factor in dat debat. Naar welke kant valt het dubbeltje? Ofwel komt er een botsing met de EU-partners en een onvermijdelijke Brexit. Ofwel vormt de krachtmeting voor Europa een kans om zijn eigen fundamentele zwaktes onder ogen te zien. Een boeiende, maar gevaarlijke oefening.

Met minder dan de helft van de stemmen van Ukip boekt de Schotse nationalistische leider Nicola Sturgeon een weergaloze overwinning. Maar haar 56 zetels leveren haar geen strategische positie op. Teleurstelling daarover drijft de wig dieper tussen Schotland en Westminster. Voor een nieuw referendum is het te vroeg, maar de Europese kwestie bevat de splijtstof die de 300 jaar oude Unie met Engeland kan doen ontploffen.

Het Britse kiessysteem leverde onverwacht toch een evidente overwinnaar op. Maar de legitimiteit ervan is toch aangetast. Het fungeert als het vastgeschroefde deksel op een ketel waaronder een loeiharde vlam brandt. De combinatie van het meerderheidskiesstelsel met een referendum zou wel eens de slechtste elementen van twee werelden kunnen verbinden. Frustratie en uitlaatklep.

Er rust een zware verantwoordelijkheid bij de Europese leiders. De verleiding om de nukkige Britten te lozen wordt groot. Maar een Brexit helpt de legitimiteit en de slagkracht van de Europese Unie niet vooruit. Het euroscepticisme verdwijnt niet zomaar over het Kanaal. Een mislukking om de Britten, hoofdzakelijk de Engelsen, met Brussel te verzoenen, legt de bijl bij de wortel van zowel de Britse als de Europese Unie.


DS, 09-05-2015 (Bart Sturtewagen)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB