De Spaanse koning Juan Carlos gaat aftreden. Dat heeft de Spaanse premier Mariano Rajoy zopas bekendgemaakt in een ‘institutionele verklaring’. Juan Carlos sukkelde al geruime tijd met zijn gezondheid. Ook kwam hij recent een aantal keren in opspraak, onder meer na een jachtpartij in Afrika terwijl hij erevoorzitter was van het WWF.

Na bijna veertig jaar op de troon laat de Spaanse koning Juan Carlos de troon na aan zijn 46-jarige zoon Felipe. Premier Rajoy liet verstaan dat het voor de koning 'een goed moment is voor verandering'. De koning hield maandagmiddag een televisietoespraak om zijn abdicatie toe te lichten.

In die televisietoespraak liet Juan Carlos verstaan dat na 40 jaar op de troon hij Spanje achterlaat als een moderne democratie die zich volledig heeft geïntegreerd in Europa. Zijn doel bij zijn aantreden was meteen 'het algemeen belang van het land dienen'. De Spaanse vorst vond het streven naar democratie de aangewezen manier voor de Spaanse burgers om hun eigen lot in handen te nemen na de jarenlange dictatuur onder Franco.

Volgens de uittredene Spaanse vorst is die opzet goed gelukt. Het land kende volgens Juan Carlos een voorspoedige periode van 'vrede, stabiliteit, vrijheid en vooruitgang'. Met de nodige zin voor zelfreflectie en kritiek gaf de Spaanse vorst aan de balans opgemaakt te hebben van 40 jaar koningsschap. Nu komt er een tijd om fouten die gebeurd zijn te corrigeren en de baan te plaveien voor een nieuwe generatie, aldus Juan Carlos, die meent dat zijn zoon Felipe genoeg capaciteiten en ervaring in huis heeft om zich van zijn koninklijke taak te kwijten.

Juan Carlos zette het land op weg naar de democratie

Juan Carlos besteeg de Spaanse troon in 1975, na het overlijden van de Spaanse dictator generaal Franciso Franco. Opmerkelijk was dat Franco Juan Carlos zelf als opvolger had aangewezen. Juan Carlos bouwde de dictatoriale structuur uit de Franco-era volledig af en zette Spanje op weg richting democratie. Het gaf hem een bijna onaantastbaar imago.

Dat imago kreeg de laatste jaren steeds meer deuken. Zo waren er de corruptieschandalen die zweefden rond het Spaanse koningshuis. Ook een luxejachtpartij op olifanten in Botswana in volle crisistijd werd hem heel kwalijk genomen. Dat Juan Carlos ook nog eens erevoorzitter was de Spaanse tak van het Wereldnatuurfonds (WWF) hielp daarbij niet echt.

Het debat over een mogelijke abdicatie in Spanje woedde al een hele tijd. Zeker toen de gezondheidsproblemen bij Juan Carlos alsmaar verergerden. Zo moest hij in drie jaar zeven maal onder het mes wegens infecties aan de heupen. De gezondheidsperikelen van de Spaanse koning zorgden er ook voor dat kroonprins Felipe en prinses Laetitia steeds meer taken van Juan Carlos in de praktijk overnamen. Hun populariteit nam in de laatste jaren dan ook een steeds hogere vlucht.

Wanneer Juan Carlos de troon effectief zal doorgeven, is nog niet bekend. Het Spaanse parlement moet eerst nog een wetgeving stemmen die een vroegtijdige troonsoverdracht mogelijk maakt.

Bron: www.standaard.be 2/06/2014

Eigen mening: Wie zich een beetje interesseert voor de koningshuizen in Europa (zoals ik) die zag dit al lang aankomen. Ik heb 'voorspeld' dat Albert II ging aftreden, en ook voorspeld dat Juan Carlos I zou aftreden. Hierbij zal het wel voorlopig stoppen voorspel ik weer
De Britse koningin en Zweedse koning hebben eveneens reden voor abdicatie, maar zullen dit niet doen, geloof me (ook) daar maar in.
Wat de troonsverandering in Spanje zal brengen is gelijkaardig aan Nederland, België en Luxemburg: verjonging. De Benelux zijn daarin echte trendsetters geweest deze eeuw. Juan Carlos I had net als Albert een slechte gezondheid, en bovendien joegen de vele schandalen hem achterna. Om de monarchie te redden en een derde Spaanse republiek te vermijden, moest Juan Carlos aftreden. Dat heeft hij erg laat ingezien, maar ik ben blij dat hij het nu toch door heeft. Zijn zoon Felipe zal net als Filip, Willem-Alexander en Hendrik (Luxemburg) een boost zijn voor de fragiele koninklijke familie. Want zeg nu zelf: zeker na de afgelopen verkiezingen zijn monarchieën steeds meer in gevaar aan het komen hier in Europa.