Is differentiëren moeilijk? In het Leonardo Lyceum Quellinstraat in Antwerpen volgt elke leerling een individueel leertraject. “Wie in het derde jaar zit en goed is in Frans, kan het vak in het vierde jaar volgen”, zegt directeur Ronny Du Jardin. “Zo loodsen we iedereen op eigen ritme door het secundair.”

“We hebben 62 verschillende nationaliteiten op school”, legt directeur Du Jardin uit. “Een mix van allochtone en autochtone leerlingen. En een paar onthaalklassen voor anderstalige nieuwkomers (OKAN). OKAN-leerlingen die in het aso terechtkomen, hebben een taal-, maar soms ook een leerachterstand. Toch barsten ze van talent en enthousiasme. Dat willen we niet verloren laten gaan. Dus kozen we voor een pedagogisch concept dat afwijkt van het klassieke model: individuele leerlijnen op maat.”

Bron: http://www.klasse.be/leraren/31806/...t/#.UmZLHz_N58E

Mening:

Ik vind dit zeker geen slechte aanpak. Diversiteit is een niet tegen te spreken gegeven op hedendaagse scholen en hierop moet zeker verder op ingespeeld worden.
Echter vind ik niet dat bovengenoemde principe naar alle scholen toe moet doorgetrokken worden. Persoonlijk zou ik voorstellen dat er een aantal van deze scholen, bijvoorbeeld 1 per regio, worden opgericht en dat studenten die voor deze principe kiezen hier kunnen studeren.
Scholen met een alternatieve aanpak zouden er meer moeten zijn.
Leerlingen die een individuele aanpak nodig hebben zoals bijvoorbeeld OKAN-leerlingen, zullen dus ook meer kansen krijgen om zich te integreren.
Misschien is het beter om het onderwijssysteem, dus de overkoepelende organen wat uit te breiden dan dat we de bestaande netwerken proberen aan te passen aan de oneindige diversiteitsprincipes.