Waarom je vergeet wat je zocht als je een nieuwe kamer inloopt
Redactie − 16/11/11, 09:29

Je wilt iets uit een andere kamer pakken, maar eenmaal aangekomen weet je met de beste wil van de wereld niet meer wat dat was. De verklaring daarvoor is meestal 'te druk' en soms wordt gevreesd voor beginnende dementie. Maar de echte 'schuldige' is de deur, zo blijkt uit nieuw onderzoek.

Psychologen noemen bovenstaand fenomeen 'bejaardenmomenten', maar benadrukken dat het niets is om je zorgen over te maken. 'Het simpele feit dat je van één kamer naar een andere gaat, is al genoeg om je iets te doen vergeten,' verklaren ze. De deur speelt daarin een grote rol.

'Een deur is een grens. Door die over te steken, krijgen je hersenen het signaal dat er een 'herinneringsepisode' is gestopt en er een nieuwe begint. Alle informatie die verbonden was aan de vorige kamer wordt weggestopt en gearchiveerd.' Vandaar dus dat vergeten: je hersenen zijn met een schone lei begonnen.

Virtueel experiment
De conclusies werden getrokken na een studie door een groep wetenschappers aan de universiteit van Notre Dame in Indiana. Ze vroegen een groep vrijwilligers om op de computer te navigeren door 55 virtuele - zowel grote als kleine - kamers.

Elke kamer bestond uit twee tafels en een reeks voorwerpen die de vrijwilligers moesten meenemen naar de volgende kamer. Een voorwerp dat 'opgepakt' werd, verdween van het scherm: de ideale test om te zien of de respondenten niet vergaten de voorwerpen weer ergens neer te zetten.

De psychologen maakten het nog iets moeilijker dan dat: de vrijwilligers kregen tijdens de test ook namen van voorwerpen te horen en moesten beslissen of het de dingen waren die ze vasthielden of net hadden neergezet.

Realistische herhaling
Uit de test kwam naar voren dat het geheugen van de vrijwilligers aan kracht inboette zodra ze de deur van de kamer waren gepasseerd. Met de afgelegde afstand had het niets te maken: wie dezelfde afstand aflegde maar in dezelfde kamer bleef, presteerde veel beter.

Vervolgens werd het experiment herhaald in het echte leven, met echte kamers, tafels en voorwerpen, om te zien of de bevindingen dan ook op gingen. Om de voorwerpen te oen 'verdwijnen', moesten de vrijwilligers ze in dozen doen. Opnieuw bleek de kans op vergeten veel groter als ze door een deur waren gegaan.

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2690...r-inloopt.dhtml

Mening: Denk eens aan die keren dat je een kamer uitliep op iets te halen en bij aankomst niet meer wist waarvoor je kwam. Vroeg je je toen niet af waarom dit gebeurde of wat er met jou aan de hand was? Niets, vertelt dit onderzoek ons, het is zelfs heel normaal. Dit lijkt nu maar een kleinigheid maar ik vindt dit toch relevant nieuws. Kleine gedragingen hebben toch veel invloed op ons normale leven, Met dit artikel hebben we toch één zorg minder aan ons hoofd.

__________________
Kunst is iets wat daar begint, waar het kunnen van de meesten ophoudt. A.O. Weber

Eindelijk een antwoord op de vraag waar vele mensen mee zitten. Ikzelf ben één van die mensen. Ik heb het heel vaak voor dat ik bijvoorbeeld naar de kelder ga voor een fles melk en terug kom met een fles water, als ik dan boven kom besef ik pas dat ik het verkeerde bij heb. Zo heb ik ook al verschillende keren dingen op een verkeerde plaats gelegd, bijvoorbeeld boterkoekjes in de diepvriezer.

Het is wel inderdaad zo dat dit vooral gebeurt wanneer je een nieuwe kamer in loopt. De oorzaak die in het artikel beschreven staat klinkt daarom vrij logisch. Een deur is inderdaad een grens. Het zou dus kunnen zijn dat de hersenen dit beschouwen als een ‘nieuwe schone lei’. Uiteraard gaat dan enkel hetgeen van de korte termijn verloren.