Ontbering op komst voor wild zwijn

Wilde zwijnen gaan een moeilijke winter tegemoet omdat er te weinig eikels en beukennootjes zijn. Dat meldt de Nederlandse natuurwebsite natuurbericht.nl.
Het tekort aan eikels en beukennootjes komt doordat de bomen het afgelopen voorjaar niet of nauwelijks hebben gebloeid. Ook late nachtvorst en rupsen zorgden ervoor dat plaatselijk helemaal geen eikels zijn gevormd.
De situatie geldt voor het hele noordwesten van Europa. ‘Zodra de weinige eikels op zijn - en dat is inmiddels op de meeste plaatsen het geval - gaan de wilde zwijnen een moeilijke tijd tegemoet', schrijft Natuurbericht.
Wilde zwijnen of everzwijnen zijn grotendeels afhankelijk van gras en boomvruchten, zoals eikels en beukennootjes. Hun overleving, aantal en gewicht hangen ervan af, maar ook het tijdstip van de bronst, het aantal jongen, hun zichtbaarheid voor de mens en het aantal aanrijdingen met de dieren.
Als de winter streng zou worden met veel sneeuw, wordt het nog moeilijker voor de beestjes.
In België komen everzwijnen van nature voor in de Ardennen. Maar door uitzetting zijn ze ook talrijk aanwezig in Belgisch Limburg, en zelfs in het Zoniënwoud rond Brussel. Ook leeft er een populatie nabij Zedelgem, rond de Brugse bossen.
In Nederland werd het laatste inheemse everzwijn waargenomen in 1826. Later werden her en der wilde varkens uitgezet in bosgebieden. Nu leven de dieren vooral in Oost-Nederland.
Tijdens de afgelopen twee decennia waren ook 1991, 1994, 1996, 1997, 2003 en 2010 magere jaren voor de everzwijnen.

De Standaard 25/11/2012 9u55

Mening
Het gaat een moeilijke winter worden voor wilde everzwijnen. Dit komt voornamelijk omdat er te weinig eikels en beukennootjes zijn. Dit is een ramp voor deze dieren, want deze vruchten zijn hun voornaamste bron van voedsel. Het feit dat er te weinig eikels en beukennootjes zijn komt doordat de weersomstandigheden niet gunstig waren dit jaar voor de ontwikkeling van deze vruchten. De bomen die deze vruchten produceren hebben nauwelijks gebloeid. Er zijn ook andere oorzaken, maar deze is de voornaamste.

Het is een grote ramp voor deze dieren. Het aantal wilde everzwijnen zal waarschijnlijk dalen dit jaar. Nu kunnen we nog wel hopen op een milde winter, want als we hier bovenop nog een strenge winter krijgen, wordt het nog moeilijker voor deze dieren.

Kunnen wij hier iets tegen doen? Misschien wel. Mensen die in de buurt wonen van everzwijnfamilies kunnen deze diertjes misschien helpen door ze te laten slapen in een warme schuur. Een andere manier kan zijn door deze diertjes eten te geven. Gewoon een bakje met nootjes voor de deur zetten kan helpen. Het hoeft niet noodzakelijk voor de deur te zijn, maar in een bos is uiteraard ook mogelijk.

We moeten deze diertjes helpen!

Ik weet niet of deze diertjes helpen zo'n goed idee is. Er zijn namelijk meerdere bronnen die aangeven dat het met de everzwijnenpopulatie in België en Vlaanderen uitstekend gaat. Zo lees je op de website van Natuurpunt het volgende: Het gaat goed met het everzwijn in Vlaanderen. Deze prachtige dieren passen zich immers bijzonder goed aan, aan de menselijke activiteiten. De stijging van het areaal mais (bijna een verdubbeling op tien jaar tijd), zorgt voor een enorm voedselaanbod. De klimaatopwarming zorgt voor zachtere winters, goed voor de overleving van de jongen. En door de ruimtelijke wanorde is er meer dan voldoende beschutting.
Maar everzwijnen zijn niet bepaald de zachtaardigste dieren. In mijn buurt komen nog everzwijnen in het 'wild' (ze zijn uitgezet) voor. Neem het van mij aan. Het is geen pretje wanneer er zo eentje in het midden van de nacht voor je auto springt.
Bovendien las ik een aantal dagen geleden nog dat een everzwijn een jogger had aangevallen. Zonder veel erg dat wel, maar het zal je maar overkomen. (HOUTHALEN-HELCHTEREN - Jogger Jos Lijnen en zijn hond beleefden maandagnamiddag de schrik van hun leven toen ze in de bossen aan het militair domein van Helchteren door een groep everzwijnen werden aangevallen. Het ging om enkele volwassen exemplaren met jonge evers die op de man en zijn hond kwamen afgestormd. Het was een van de volwassen wilde zwijnen die de hond te grazen nam en het huisdier in zijn achterpoot beet. De eigenaar nam zijn hond mee naar huis waarna ze langsgingen bij de dierenarts. Die moest de hond verdoven om vervolgens zijn poot te verzorgen. Waarom de evers de jogger aanvielen, is niet bekend. In de bosrijke omgeving houden zich almaar meer everzwijnen schuil. )
Ik denk dus dat we ons niet meteen zorgen moeten maken over het everzwijn. Er zijn dieren genoeg die onze hulp meer nodig hebben...