De Belgische kinderen nemen meer medicatie dan ooit. Het gebruik bij min-18-jarigen is in vijf jaar tijd met 15 procent gestegen. Dat blijkt uit cijfers van het Riziv, schrijft Het Laatste Nieuws. De stijging doet zich voor bij zowat alle medicijnen voor kinderen. Van liefst 12 van de 15 meest voorgeschreven middelen bij min-18-jarigen is het gebruik gestegen tussen 2007 en 2011.
De grootste stijging doet zich voor bij de refluxremmers, waarvan het gebruik met meer dan de helft toenam. Jaarlijks worden meer dan 3 miljoen van die maagzuurremmers voorgeschreven. Ook middelen tegen psychoses, zoals schizofrenie (+37 pct) en ADHD-medicatie (+35 pct) worden jaar na jaar vaker gebruikt, net als medicijnen tegen diabetes (+24 pct) en astma (+21 pct).

Overmedicatie
Kinderartsen en -psychiaters schrikken enorm van de "hallucinante" cijfers. Er is volgens hen één grote oorzaak: overmedicatie. "We schrijven kinderen véél te makkelijk en veel te veel medicatie voor", zegt professor kindergeneeskunde Yvan Vandenplas (VUB). "Een alarmerende evolutie die dringend een halt toegeroepen moet worden. De bijwerkingen van deze middelen zijn veel te gevaarlijk om er zo licht mee om te springen."

"Geen consumptieproduct"
Ook psychoanalyticus Stijn Vanheule (UGent) is verontrust door de sterke stijging. "Mensen zien geneeskunde te vaak als een consumptieproduct", meent hij. "Net zoals bij een kapotte computer die ze vervangen, moet ook een ziekte liefst in 1-2-3 opgelost zijn. Dus zoeken ze hun heil in geneesmiddelen die voor deze quick fix zorgen. Zeer onrustwekkend."

Ik vind het angstaanjagend dat het gebruik van medicatie de laatste 5 jaar zo sterk gestegen is. Volgens mij is dit te vergelijken met het gebruik van fastfood. Honger, we proppen ons vol met snelle suikers en vetten. Pijn, we nemen ‘snel’ een pilletje. Concentratiestoornissen, al dan niet medisch vastgesteld, en we denken dat relatine ons aan een diploma kan helpen.
Uiteraard is de medische evolutie belangrijk, maar wanneer dergelijke stijging wordt vastgesteld, lijkt het me toch erg belangrijk om de oorzaak van de ‘klachten’ aan te pakken in plaats van medicatie te slikken alsof het snoepgoed is. Op korte en lange termijn hebben medicaties vervelende bijwerkingen en de oorzaak wordt meestal niet weggenomen.

Bron: belga.be bewerkt door: redactie 22/11/2012
Link: http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Ge...-dan-ooit.dhtml

Echt verrast ben ik niet door dit artikel. De maatschappij wordt steeds softer. Hiermee bedoel ik dat wij steeds minder pijn kunnen verdragen en voor alles een middeltje zoeken zoals bijvoorbeeld onze hele mond laten verdoven voor één tand te laten trekken. Wij mijden pijn! Wanneer een moeder of een vader vroeger tegen de kinderen zei om maar eens goed door te bijten, zullen ouders tegenwoordig meer meteen het pijntje van zoon of dochter aanpakken met een pilletje. Het stijgend gebruik van refluxremmers is een vergelijkbaar voorbeeld.
Ouders denken hierbij amper aan de vele bijwerkingen die de medicatie kunnen hebben.
Ik denk dat het stijgend gebruik van medicatie te wijten is aan de vele reclame over medicatie. Hierdoor gaan de mensen denken dat medicatie een gewoon consumptiemiddel is. Bijgevolg gaan zulke mensen ook meer en mee naar de dokter niet om ons te laten onderzoeken, maar om ons voorschrift vast te krijgen! Om dit fenomeen tegen te gaan vind ik het belangrijk dat dokters de ouders goed waarschuwen over het gebruik en de gevolgen van medicatie.

Helemaal geen verassingen hier. We leven in een maatschapij met een "er is een pil voor alles"-mentaliteit. Even last van een verstopte neus of wat diarree? Direct een pilletje nemen en het is zo over.

Ook over de stijging van medicijngebruik tegen mentale aandoeningen ben ik niet verrast. Gemiddeld zou elke mens met drie mutaties (afwijkingen, mentaal of fysiek) geboren worden. Deze hoeven daarom geen zware gevolgen of symptomen te hebben maar ze worden wel allemaal ontdekt en veelal wordt er dan ook direct een medicijn voor gegeven. Dat er tegenwoordig meer uitgesproken psychoses zijn kan ik alleen maar toeschrijven aan de toenemende stress die we constant ervaren.