Helft van werkstraffen niet binnen het jaar uitgevoerd.

Bijna de helft van de mensen die veroordeeld worden tot een werkstraf slagen er niet in die binnen het jaar uit te voeren. Een op de vijf straffen wordt zelfs niet of onvolledig uitgevoerd. Dat schrijft Metro maandag op basis van cijfers die Open Vld-Kamerlid Sabien Lahaye-Battheu opvroeg bij justitieminister Annemie Turtelboom.

Het aantal opgelegde werkstraffen daalde vorig jaar met ruim tien procent, van 10.530 in 2010 tot nog 9.306 in 2011. De jaren voordien stagneerde het aantal rond 10.000.

Maar slechts in 55 procent van de gevallen werden werkstraffen binnen het jaar uitgevoerd. Aan de basis van die vertraging liggen de moeilijke combinatie met een voltijdse job, andere gevangenisstraffen of gezondheidsproblemen. Maar ook de wachtlijsten bij de justitiehuizen dikken aan, luidt het nog.

Bron: De Standaard

Mening
Persoonlijk ben ik van mening dat de werkstraffen die opgelegd worden zo snel mogelijk moeten worden uitgevoerd. Ik begrijp natuurlijk ook dat voor sommige personen die reeds een andere straf moeten uitzitten of gezondheidsproblemen hebben deze straf niet meteen kan uitgevoerd worden. Misschien moeten ze voor deze mensen dan een alternatieve straf zoeken zodat ze toch beseffen dat ze een misdrijf gepleegd hebben. De gestrafte moet echt beseffen dat hij een fout gemaakt heeft waarvoor hij gestraft is. Het mag niet zolang duren dat van uitstel afstel komt in mijn ogen.

Ik vraag mij af wat het effect is van werkstraffen als deze niet fatsoenlijk worden uitgevoerd. Wanneer iemand een misdaad pleegt, dan moet deze persoon daarvoor worden gesanctioneerd. Deze werkstraffen kunnen aan de situatie van de misdadiger aangepast worden. Wanneer iemand een voltijdse job heeft, dan moet hij de straf in het weekend doen. Wanneer iemand gezondheidsproblemen heeft, dan moeten er werkstraffen worden gegeven die men gemakkelijk kan uitvoeren zonder dat dit extra belastend is voor de zieke. Het punt is dat als iemand een werkstraf krijgt, hij moet voelen dat dit daadwerkelijk een straf is. Het is niet de bedoeling dat de misdadiger hierbij denkt dat hij er wel erg gemakkelijk vanaf komt.