Jaarlijks 133 kinderen ontvoerd door familielid
zondag 06 mei 2012

Gemiddeld wordt ongeveer eens om de drie dagen een kind naar het buitenland ontvoerd door een familielid. Dat blijkt uit cijfers die Open Vld-senator Guido De Padt kreeg van minister van Justitie Annemie Turtelboom, schrijft De Zondag.

Jaarlijks worden in België gemiddeld 133 dossiers geopend over internationale kinderontvoering. Meestal gaat het om een "parentele" ontvoeringen, waarbij een van de ouders het kind zonder medeweten van de partner meeneemt naar een ander land.

De meeste dossiers worden snel weer afgesloten. "In een op de vier gevallen keren de ouder met de kinderen terug naar België", zegt De Padt.

"Vaak komt het ook tot een vergelijk tussen de ouders, maar een kwart van de dossiers wordt gesloten na een gerechtelijke beslissing."

De kinderen worden het vaakst meegenomen naar onze buurlanden Frankrijk, Nederland en Duitsland. Maar ook landen als Roemenië, Canada, Spanje, Polen en de Verenigde Staten duiken regelmatig als bestemming op.

Bron: De Standaard

-----------------------------------------------------------------------
Mijn mening:
Ik schrok meteen toen ik dit aantal zag, want dit is een onderwerp dat niet zoveel aan bod komt in de actualiteit, dus je hebt hier totaal geen besef van. Ik snap niet dat ouders hun eigen kind kunnen 'ontvoeren' naar het buitenland, want meestal zijn ze het in België gewoon, hebben ze hier hun vriendjes... Het hangt natuurlijk van situatie tot situatie af, maar ik vind het sowieso al verschrikkelijk dat kinderen gewoon worden meegenomen door één van de ouders en zich hierbij maar moeten neerleggen. Wat de kinderen zelf willen, waar ze het gelukkigst zijn, maakt op dat moment niets uit...

Net zoals Caroline, ben ik ook enorm geschrokken van dit getal. Ik had er geen flauw benul van dat de cijfers in ons land zo enorm hoog liggen. Ik kan er ook absoluut niet bij wat ouders drijft om dingen zoals dit te doen. Dit is toch echt een brug te ver. Je eigen kinderen ontvoeren uit eigenbelang. Ik spreek hier over eigenbelang omdat aan het welzijn van de kinderen amper of zelfs niet gedacht wordt. De kinderen zullen ongetwijfeld hun familie en vrienden missen maar hier wordt dan geen aandacht aan besteed. Het draait enkel over die ene ouder die de problemen niet meer aankan en dan zo'n radicale beslissing neemt met enorme gevolgen. Deze mensen staan er vaak niet bij stil hoeveel gevolgen dit teweeg brengt bij de directe omgeving. Voor henzelf zijn er ook enorm veel gevolgen maar daar staan deze ouders vaak niet bij stil.