Een Amerikaanse student die sinds 2007 verlamd is, kan weer lopen dankzij een speciaal, relatief goedkoop exoskelet. Austin Whitney was de gelukkigste man op aarde toen hij op die manier lopend zijn diploma kon ophalen.

De 22-jarige Austin Whitney zat als gevolg van een ongeval sinds 2007 in een rolstoel. De student raakte betrokken bij een verkeersongeluk nadat hij onder invloed van drank met de wagen had gereden. Hij hield een dwarslaesie over aan het ongeval en raakte vanaf zijn middel verlamd. Nu, vier jaar later, kon hij met behulp van een exoskelet alsnog lopend op zijn diploma-uitreiking verschijnen.

Homayoon Kazerooni, professor aan de Universiteit van Californië in Berkeley, heeft het exoskelet samen met een groep studenten ontwikkeld. Het exoskelet bestaat uit twee benen en is naar Austin Whitney vernoemd: het Austin exoskelet. Het skelet, dat geproduceerd is in ongeveer een jaar, is in feite een licht wegende mechanische beugel die kan worden vastgemaakt aan de benen van een persoon. De motoren in ieder gewricht worden bestuurd door een computer, met behulp van sensoren. Al die apparatuur is, samen met een accu, verpakt in een rugzak.

Goedkoop
Het bijzondere aan dit exemplaar is dat het veel goedkoper is dan andere exoskeletten. Waar andere exoskeletten over het algemeen zo'n 100.000 dollar kosten, moet het Austin exoskelet uiteindelijk 'slechts' 15.000 dollar gaan kosten. Het skelet biedt hoop voor anderen die aan een rolstoel gebonden zijn en op deze manier mogelijk toch weer kunnen wandelen. Het ontwerp zou ook zeer efficiënt met stroom om moeten gaan. Dat is niet alleen goedkoper, maar ook gemakkelijker voor mensen die het apparaat overal willen gebruiken. Een acculading zou vier tot acht uur mee moeten gaan.

In tegenstelling tot de duurdere exoskeletten op de markt kan het Austin exoskelet mensen niet achteruit laten lopen of ladders laten beklimmen. Het is wel mogelijk om er relatief normaal mee te lopen, zitten, staan en stoppen. Kazerooni heeft als doel dat iedereen met een dwarslaesie uiteindelijk rechtop kan staan en bewegen. Austin Whitney is er in ieder geval maar wat blij mee, net als zijn ouders. (ad/sps)

(bron: www.hln.be 17/5/2011)

Ik vind het geweldig dat wetenschappers en ingenieurs dit exoskelet hebben uitgevonden, zodat andersvalide mensen weer kunnen lopen en meer van het leven genieten. Anderzijds is deze jongeman misschien niet de juiste testpersoon. Hij was verlamd, kon door revalidatie terug lopen, rijdt dronken met de auto, en kan niet meer lopen, is terug verlamd. Ik vind dat hij het 'niet verdient' om als testpersoon voor dit experiment te dienen. Het is nobel dat hij testpersoon wil zijn voor iets dat ook grandioos had kunnen mislukken, maar ze hadden beter een persoon genomen die er echt recht op had, en niet iemand die voorheen al eens verlamd was, en dan zo'n risico neemt door dronken met de wagen te rijden, om terug verlamd te zijn.

Kato Van Herck

Ik vind dit een geweldige uitvinding. Dit exoskelet kan veel verlamde mensen helpen met het opstarten van een nieuw leven. Als je verlamd bent geraakt door een ongeval, kan het zeer frustrerend zijn dat je niet meer kan lopen. Zeker als het ongeval niet jouw schuld was. Hier ligt wel het zere punt. De jongen naar wie het skelet vernoemd is, was zelf verantwoordelijk voor zijn verlamming. Wat niet wegneemt dat het minder erg is wat hem is overkomen. Toch vind ik niet dat hij het verdient om als eerste persoon dit skelet te mogen gebruiken. Waarom de dokters hem gekozen hebben weten we natuurlijk niet.