BRUSSEL - Wouter Beke onderhandelt vandaag voor de zoveelste keer met Elio Di Rupo en Bart De Wever. Nadat de werkgroepen voor de zoveelste keer het veld nog eens omgeploegd hebben.
Van onze redacteurs

Terwijl druk gespeculeerd wordt over de communautaire onderhandelingen die zouden 'overzomeren' of zachtjes zouden voortsudderen, komen de N-VA-voorzitter en de PS-voorzitter vandaag weer samen met koninklijk onderhandelaar Wouter Beke (CD&V). Op de agenda staan - alweer - de herziening van de financieringswet en de gedeeltelijke overheveling van de gezondheidszorg.

Maar dat zachtjes voort laten sudderen van die onderhandelingen terwijl de regering-Leterme het land in lopende zaken bereddert, dat was nu net de situatie waarvan de N-VA de voorbije weken zei dat 'dit niet kan blijven duren'. Zowel Bart De Wever, Geert Bourgeois als Jan Jambon namen dat in de mond. Siegfried Bracke herhaalde gisteravond op RTBF nog maar eens dat de N-VA het initiatief wil nemen in de communautaire onderhandelingen. N-VA wacht nu de gesprekken van vandaag af.

Vraag is wat de partij kan doen. 'Je kan een gevild konijn niet meer doodschieten', zegt een bron. Een ontslagnemende regering kan je niet dwingen ontslag te nemen. Maar N-VA voelt er ook weinig voor om haar plek aan de onderhandelingstafel zelf op te geven.

De kwadratuur van de cirkel dus.

Ondertussen probeert Beke met de moed der wanhoop voort te praten over de financieringswet en de gezondheidszorg. Volgens een CD&V-bron toont de N-VA wel openheid om over fiscale autonomie toegevingen te doen. En is dat bij de PS het geval op vlak van de gezondheidszorg. Maar toch veel te weinig om nog maar een sprankje hoop te koesteren dat er nu een akkoord in zit.

Uit woordjes en halve zinnen van andere bronnen van diverse kleur van afgelopen weken is te reconstrueren hoe dat verloopt in de werkgroep financiering. De technici van beide kanten waren er bereid het spoor van 'de ander' te verkennen. De PS'ers maakten de oefening 'als wij nu toch eens de split rate aanvaardden'. Het leidde tot héél weinig. De N-VA'ers maakten nadien mee de oefening 'en als wij nu eens meegingen in het spoor van de opcentiemen'.

De PS blijft in die gesprekken bij het standpunt dat zij niets vraagt en dat elke hervorming (zoals responsabilisering) een N-VA-vraag is waarop zij het recht heeft er de helft af te doen. Dus niet de 14 miljard eigen deelstaatinkomsten uit de nota Vande Lanotte van destijds, maar 7 miljard. En pas als het minder is, kan de deelstaten enige vrijheidsgraad gegeven worden en als het veel minder is, kan zelfs de solidariteit die de PS eist, wat afgezwakt worden.

Vlamingen interpreteren dat als 'we krijgen de helft van de helft' van wat we vragen.

Vrijdag moet Wouter Beke normaal opnieuw verslag uitbrengen bij de koning. Open VLD dringt erop aan dat daarna Elio Di Rupo of Bart De Wever aan zet komt. Bij CD&V vinden sommigen dat het nu weer aan Di Rupo is, als hij nog premierambities koestert.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=PV39C8GK

Mijn mening: Deze situatie is niet lang meer houdbaar. Onderhandelen om te onderhandelen is niet de bedoeling van regeringsonderhandelingen. Het wordt hoog tijd dat de twee winnaars van de verkiezingen N-VA én PS eindelijk hun verantwoordelijkheid opnemen. N-VA zit alweer te pleiten dat zij aan zet moeten komen, maar wat mij betreft kun je ook zonder titel van de koning, aan de tafel verantwoordelijkheid en initiatief tonen. Ook vind ik het juist dat er wordt gezegd dat een eventueel kandidaat-premier (Di Rupo dus) aan zet moet komen. Een (pre)formateur moet ook durven springen om zijn regering mee te helpen ontstaan, en Di Rupo kan dus laten zien dat de Franstaligen óók bereid zijn tot toegevingen. Wanneer ook De Wever dit laat zien, kan er pas een regering ontstaan.