Recessie lijkt onafwendbaar als olieprijs blijft stijgen

Als de onrust in de Arabische wereld aanhoudt en zich verder verspreidt moeten we rekening houden met een stijging van de olieprijs naar meer dan 200 dollar per vat en gaan we belanden in een nieuwe recessie die degene waar we nog steeds van aan het herstellen zijn zal doen verbleken. Dat is in essentie de waarschuwing die steeds meer economische specialisten en financiële analisten geven. Voor het eerst heeft ook een Westerse minister, de Brit Alan Duncan, openlijk dat scenario uitgesproken. Om even concreet te schetsen wat dat zou kunnen betekenen: dan betaalt u vier euro per liter aan de pomp.
De Britse minister van Internatonale Ontwikkeling Alan Duncan heeft als oliehandelaar dertig jaar ervaring in het Midden-Oosten. "Een prijs van 200 dollar ligt in het verschiet", aldus de minister in een interview met de Britse krant the Times. De olieprijs kan zelfs oplopen tot 250 dollar per vat als terroristen zich gaan richten op olietankers en oliereserves in Libië en de rest van het Midden-Oosten volgens Duncan.

Double-diprecessie
Duncan is de eerste Britse minister die openlijk praat over dergelijke olieprijzen. Hoge olieprijzen hebben directe gevolgen voor de benzineprijzen. Analisten vrezen een double-diprecessie als de prijs van een vat olie inderdaad blijft stijgen.

"De extra kosten voor huishoudens, zorgen ervoor dat er ergens anders wordt bezuinigd. Het zal de sowieso al erg fragiele economische groei afzwakken. Bij een prijs van 200 dollar per vat wordt het erg lastig om een double-diprecessie te voorkomen", aldus een econoom van ING.

De prijs van een vat olie sloot vrijdagavond op het hoogste niveau in 2,5 jaar. Sinds de onrusten begonnen in Libië op 15 februari is de olieprijs met meer dan 23 procent gestegen. Een vat Brent-olie kost nu 115,97 dollar. Een vat Amerikaanse olie kost 104,42 dollar.

Het bewind van Muammar Kaddafi profiteert nog altijd van de olieproductie in Libië, hoewel deze fors is afgenomen door de crisis in het Noord-Afrikaanse land.

In de afgelopen twee weken heeft het regime 550 miljoen euro verdiend aan de export van ruwe olie, zo meldde de Britse zakenkrant Financial Times op basis van bronnen in de olie-industrie.

Westerse bedrijven doen voor zover bekend niet of nauwelijks zaken met Libië, sinds er onder meer via de Verenigde Naties sancties werden opgelegd tegen het regime van Kaddafi.
De ondernemingen vrezen imagoschade. Chinese en Indiase olieconcerns hebben minder moeite met de situatie in Libië. Zij kopen op grote schaal Libische olie in.

Libië pompte voor de crisis 1,6 miljoen vaten olie per dag op. Experts stellen dat de productie inmiddels is gedaald tot ongeveer 200.000 vaten per dag.

Libië niet grootste probleem
Maar Libië is niet meteen het grootste probleem. Dat schuilt in de verdere uitdijing van het conflict over de hele Arabische wereld. "Als de onrust overwaait naar bijvoorbeeld bijvoorbeeld Koeweit of de Verenigde Arabische Emiraten", zegt Carsten Fritsch, een analist bij Commerzbank.

Ook bij een scenario waar alles blijft aanslepen hebben we geen belang. De grootse vrees van de analisten is een zogenaamd "rocket and feather-effect, waarbij, zoals nu aan het gebeuren is, de olieprijs pijlsnel (als een raket) stijgt, maar slechts heel langzaam (als een dalend veertje) weer zakt. Dat zou ons volgens de meeste analisten zonder twijfel in een nieuwe recessie doen belanden. (mvl)

Bron: http://www.hln.be/hln/nl/942/Econom...t-stijgen.dhtml

Eigen mening: Als deze recessie er effectief komt, dan zitten we met een heel groot probleem. Ik herinner me enkele weken terug, toen ik naar een tankstation ging, ik maar liefst €1,3 betaalde per liter diesel. Dat is al vrij veel t.o.v. de normale prijs. Stel je voor dat we nu effectief €4 per liter moeten betalen, dat is gewoon niet te doen. Ik geef een voorbeeld: een auto met een tank van 60 liter zou dan maar liefst €240 moeten betalen om te gaan tanken. Dit is gewoon niet menselijk. Jammer genoeg, kunnen we niet veel doen tegen deze mogelijke stijging. Hopelijk is de problematiek in de Arabische wereld snel van de baan, al vrees ik dat we aan het begin van een nieuwe revolutie zitten in de Arabische wereld. De mensen daar streven ook naar democratie, en niet langer naar de dictatuur van bepaalde leiders.