DT-fouten worden steeds vaker gedoogd
dinsdag 07 december 2010, 13u31
Bron: De Volkskrant
Auteur: bvb

DT-fouten worden steeds vaker gedoogd

21/11/10'Hersenen spannen dubbele valkuil bij dt-fouten'
Fouten met d's en t's in werkwoordsvormen worden steeds vaker gedoogd. Dat schrijft communicatiekundige Frank Jansen van de Universiteit Utrecht in tijdschrift Onze Taal.
Volgens Jansen is het aantal Nederlanders dat het niet zo nauw neemt met de correcte spelling van werkwoordsvormen de voorbije 30 jaar fors toegenomen.

In zijn onderzoek constateerde Jansen dat dt-fouten tegenwoordig vaak onopgemerkt blijven. Zelfs de groep gemiddeld tot hoger opgeleiden hecht volgens Jansen weinig waarde aan werkwoordfouten.

Fouten in de zinsbouw worden volgens Jansen als veel irritanter ervaren. Binnen de groep van spelfouten roepen meervoudsfouten veel meer ergernis op dan fouten in de werkwoordsvormen.

Eén van de studenten van Jansen concludeerde bovendien uit een ander onderzoek dat veel mensen werkwoordfouten niet eens opmerken bij het voorlezen van een tekst. 'Vroeger werden fouten tegen de werkwoordsvormen als reden gezien om een tekst minder te waarderen, maar dat lijkt dus niet meer zo te zijn', aldus Jansen.

http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20101207_059

Eigen mening:

Uit eigen ervaring merk ik dat er vandaag de dag minder streng wordt omgegaan met dt-fouten.
In de eerste graad van het middelbaar werd er bijvoorbeeld nog erg hard op de spelfouten gelet, maar naar het laatste jaar toe maakte het al wat minder uit. De fouten werden door de leerkrachten nog wel uit teksten gehaald, maar meer werd er ook niet mee gedaan.
Als toekomstig leerkracht probeer ik nu wel sterk op dt-fouten en dergelijke te letten. In het begin ging dat echter nogal moeizaam en dat zou niet zo mogen zijn vind ik.
Als ik kijk naar mijn ouders dan merk ik dat er in hun tijd veel strenger werd omgegaan met dt-fouten en dergelijke. Ze maken dan ook nog maar zelden kleine spelfouten.
Ik vind het eigenlijk toch wel erg dat de jongeren van vandaag er niet meer zo hard op letten omdat het in mijn ogen toch iets is wat je onder de knie zou moeten hebben als nederlandstalig iemand.

Ik ben ook van mening dat dt-fouten zo weinig mogelijk gemaakt mogen worden en dat ze zeker verbeterd moeten worden door leerkrachten, ouders,... . Ik vind het voor mezelf ook belangrijk dat anderen mij verbeteren indien ik dt-fouten maak. Als we hier veel milder mee gaan omspringen, dan is binnekort niets meer belangrijk bij het schrijven van correcte nederlandse teksten, en gaat iedereen zomaar zijn gang gaan. Het vergt een kleine inspanning van leerlingen om het juist aan te leren en van leerkrachten om op deze fouten te hameren.

Ik duid ze nog altijd aan op taken en toetsen en weet dat mijn collega's dit ook doen.
Maar wij mogen er geen punten voor aftrekken! Enkel de leerkrachten Nederlands mogen dit! Dus we staan met onze rug tegen de muur en de leerlingen weten dit!

Ik ga akkoord dat men dt-fouten niet moet aanvaarden.
Ook al lijkt het domme regel (waarom schrijven we niet gewoon 'hij word', lekker simpel!), het is een strucurele regel die eigenlijk erg logisch is (2de en 3de persoon enkelvoud is stam + t). Zonder die regel zouden we geen verschil meer kunnen maken tussen:

-Word je lief behandeld? 'ja ik word lief behandeld'

-Wordt je lief behandeld? 'ja, hij ligt nog in het ziekenhuis tot eind deze maand'

Als we alles fonetisch gaan schrijven (een hont, hij is out (of owt?)...) waar gaat het dan eindigen?

Raar maar waar, onze spelling zit ergens wel logisch in elkaar (zeker de basisregels), en zijn zo ontworpen volgens een bepaald systeem.

Waar we wel op voor moeten passen dat we leerlingen die dt-fouten maken niet demoniseren. Fouten maken mag, en het zou erg zijn dat een leerling die inhoudelijk een prachtopstel heeft geschreven, gebuisd zou zijn omdat hij/zij er 5 dt-fouten had instaan.

DT-fouten verbeteren maar niet laten meetellen, boeit leerlingen niet. Ze negeren dat gewoon en blijven dezelfde fouten maken. Ze zullen ook geen moeite doen om het juist te schrijven.
DT-fouten verbeteren en laten meetellen, roept protest op. En het is inderdaad ook niet eerlijk zoals hierboven gezegd.
Ze niet verbeteren, spaart tijd maar geeft het foute signaal.

__________________
'I have never let my schooling interfere with my education.'
-- Mark Twain

Wij studeren allemaal voor leerkracht dus is het aan ons om ook zeker juist te kunnen schrijven zonder dt-fouten, daar wordt hier in onze opleiding weinig belang aan gehecht. Het is ook zo dat er in de lagere cyclus in het secundair onderwijs nog wordt gelet op het schrijven van dt fouten maar waarom doen ze dit niet meer in de 2de of 3de graad? Het staat wel mooi, een dt-fout in je sollicitatiebrief. Tijd om er iets aan te doen, en niet enkel tijdens de lessen Nederlands!

Ik ben het met Dorien eens. Hoeveel leerkrachten Geschiedenis, Biologie, Aardrijkskunde,....zien wel eens een dt-fout op een toets, maar negeren dit?

Dit kan leerlingen een verkeerd signaal geven, namelijk dat ze de regel enkel moeten toepassen tijdens de les Nederlands en dat foutloos schrijven niet echt belangrijk is. Bovendien durven leerlingen wel eens protesteren als er buiten de Nederlandse les op dt wordt gehamerd.

Ik vind bovendien dat men ook in het 5de en het 6de jaar tijd moet vrijmaken voor dt. Men gaat er immers van uit dat leerlingen van pakweg 17 deze regel al onder de knie hebben, maar in de praktijk is dit niet zo.

Ik ben het zeker eens met Nathalie.
Ik heb één jaar Nederlands gevolgd in de opleiding. Natuurlijk wordt er in de Nederlandse les meer gekeken op -dt fouten, maar ik vind dat ze ook strenger mogen zijn in de andere lessen. Ik verbeterde laatst mijn medestudent van biologie op een -dt fout en die wuifde het gewoon weg met : 'we zijn nu niet met Nederlands bezig'. Fout! Ik vind dat we constant moeten bezig zijn met ons Nederlands, er is zeker ruimte voor verbetering.

__________________
Do it you own way!

Jammer genoeg heb ik het idee dat de geschreven taal in het algemeen achteruit gaat.
Zo lees je wel vaker dat jongeren naar 'sgool' gaan en dat ze 'wandele', 'spele' en 'lope'. Dit alles is, vermoed ik, voor ik een groot stuk te danken aan de vele sms'jes. 'Sgool' is namelijk een karakter minder dan 'school' en voor de werkwoorden geldt hetzelfde.
Het is dan ook belangrijk dat ALLE leerkrachten zich hiervoor inzetten. Het kan niet enkel de verantwoordelijkheid zijn van de leerkracht Nederlands! Als elke leerkracht hier (een beetje) aandacht aan zou schenken zou het al wel wat beteren denk ik...

Ik ben het volledig eens met Nelleke haar mening. Ik merkte tijdens mijn opleiding in het secundair onderwijs dat leerlingen onze spellingsregels niet begrepen. Ik denk dat we de oorzaak kunnen zoeken in de sms-taal maar ook in de omslachtige uitleg van spellingsregels door de leerkrachten.
Waarom leert men de leerling nog steeds moeilijke schema's of de omslachtige regel aan als er ook simpele regels (en veel natuurlijkere manieren) bestaan?
Een voorbeeld van een eenvoudigere regel van dt is het in de plaats zetten van een makkelijker werkwoord:
ik vind -> ik speel
hij vindt -> hij speelt

Een alternatief voor 't kofschip is:

spelen - speelden - gespeeld
tieren - tierden - getierd