Stel dat je het dak van je huis zou kunnen bedekken met een materiaal dat CO2 vastlegt, dan zou dat wel eens een uiterst elegante manier zijn om het klimaatprobleem aan te pakken. Sinds kort kan dit, nu een Nederlands bedrijf een dakbedekking op de markt heeft gebracht die CO2 kan binden, dankzij de aanwezigheid van olivijn, een basisch mineraal dat in grote hoeveelheden in de aardkorst voorkomt.

Door Rijkert Knoppers


Volgens Olaf Schuiling, emeritus hoogleraar van het Instituut voor Geowetenschappen van de Universiteit van Utrecht is de chemische verwering van rotsen de meest duurzame manier om CO2 vast te leggen. Hierbij ontstaan carbonaat sedimenten. De verwachting is dat voor het vastleggen van een gigaton CO2 800 miljoen ton olivijn nodig is. In het verleden is dit natuurlijke proces gedurende lange periodes in staat geweest om de toename van kooldioxide in balans te houden. Met name olivijn houdende rotsen zouden geschikt zijn om CO2 vast te leggen, zo is uit onderzoek bij onder meer het Taurus gebergte in zuidwest Turkije gebleken.

Naast het toepassen als dakbedekkingmateriaal - ProClimate van het bedrijf Troelstra & De Vries is al een tijd op de markt - is het ook mogelijk om het spul over land uit te spreiden. Dit kan goedkoop gebeuren door het olivijn bijvoorbeeld te vermengen met kunstmest. De hoeveelheid benodigde olivijn is geen probleem, elk continent bevat veel meer dan 100 miljard ton van dit mineraal in rotsachtige bodems. Bovendien zou ook ander rotsachtig materiaal voor dit doel geschikt zijn.

Het plan van Schuiling is om olivijn houdende rotsen te vermalen en uit te spreiden over grote stukken land. Verleden jaar is bij Brennels in de Noordoostpolder een veldproef naar het effect van olivijntoediening aan akkers begonnen. Uit het onderzoek moet onder meer blijken hoeveel CO2 door het olivijn in de praktijk valt vast te leggen. In mei 2010 is verder de pilot ‘Het Groene Pad’ gestart om de werking van obsidiaan en olivijn als schouwpad-verhardingsmateriaal te testen. In opdracht van ProRail zal aannemer Van der Worp op het baanvak Zwolle-Wierden 300 meter schouwpad aanleggen. Dit pad krijgt zes verschillende testvakken.

Ingenieursbureau Movares zal dit schouwpad gedurende een jaar uitvoerig monitoren. Obsidiaan is een zwartgekleurd vulkanisch glas dat ontstaat wanneer lava in aanraking komt met water. Behalve de natuurlijke vorm, bestaat er ook een synthetische vorm van obsidiaan, dat ontstaat door verbranding en daarna verglazing van gevaarlijke afvalstoffen. Inmiddels is het in Utrecht gevestigde bedrijf Green Sand begonnen met de verkoop van producten, zoals potgrond en tuinaarde, waarin olivijn verwerkt zit.

Uit:http: www.eosmagazine.eu

Eigen mening:
Ik vind dit weer al een goede stap vooruit om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Uit dit artikel blijkt dat wetenschappers nu in allerlij richtingen oplossingen zoeken om de opwarming tegen te gaan. Ze gaan dus niet alleen onderzoeken voeren om de CO2-uitstoot te verminderen in de industriesector, maar gaan ook kijken hoe we in de andere sectoren kunnen meewerken tegen de opwarming.

Dit is wel interessant nieuws.
Ik bedacht me wel onmiddellijk dat zoiets al lang bestaat, dat heet namelijk een groendak...
Ik heb in de studentenraad ooit geijverd om dat op al die verspilde ruimte op e platte daken van de school aan te leggen, maar onze school stond toen blijkbaar niet te springen om mee op de ecologische kar te springen
Denk eens aan de publiciteit alleen al...
Ik was wel geïntrigeerd door dit mineraal en heb even verder gezocht. Als ik het goed begrepen heb, komt er bij de binding van CO2 aan Olivijn ook warmte vrij. Als men het reactieproces nog zou kunnen versnellen zou de warmte zo hoog oplopen dat er elektriciteit uit gewonnen kan worden. Stel je voor: door CO2 uit de lucht te halen, stroom krijgen ipv andersom!

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Oké dit lijkt allemaal heel geweldig en dat is het ook, maar denk eens eventjes mee. Hoeveel CO2 zal er moeten vrijkomen vooralleer wij het mineraal als dakbedekking kunnen gebruiken? Je moet ten eerste het mineraal boren, nadien verwerken en daarna nog transporten. Bij deze drie stappen zal er al een boel CO2 vrijkomen, ik vraag mij af of het mineraal in verhouding wel genoeg CO2 opneemt om de vrijgekomen CO2 te evenaren. Ik hoop dat dit een stap in de goede richting is voor een betere en schonere planeet, maar ik betwijfel het.

Maar bij het boren van andere materialen uit de grond en het transport daarvan komt zowizo ook CO2 vrij met bakken. Maar nu kan die CO2 terug gevangen worden door het nieuwe bouwmateriaal. Wat niet gebeurde met de conventionele bouwmaterialen. De vraag is natuurlijk wel wat zo'n niew bouwmateriaal gaat kosten......

Dat klinkt allemaal wel goed, maar mij lijkt het dramatisch wanneer het dak dan afgebroken wordt. Je kan wel materialen gebruiken die CO2 vasthouden maar wat dan als dat materiaal vervangen moet worden? Waar gaat de CO2 heen die daaraan gebonden zit?
Is dit ook geen aanzet tot minder moeite te doen om minder CO2 uit te gaan stoten?