'Hier leven we in een hel'


Met het oog op de komende terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Irak voeren Iran en Turkije hun bombardementen op het Koerdisch verzet in de bergen op. De dorpelingen zitten klem.


In de hitte van het middaguur laden families hun schaarse bezittingen uit de pick-up. Een oude vrouw zet de scheerlijnen van de tent van het VN-commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR) vast in de rotsgrond. Kinderen in versleten kleding rennen blootsvoets rond en zoeken verkoeling bij het stroompje dat langs het kamp loopt.

De nieuwkomers voegen zich bij enkele honderden gezinnen die hier al eerder hun toevlucht zochten. 'We waren zo bang dat onze kinderen 's nachts niet konden slapen', zegt Ghatun Musa, die sinds twee maanden in het kamp woont. 'We hebben geen geld om ergens anders een huis te bouwen, geen kans om een nieuw leven te starten.'

Ze komt uit een van de Iraaks-Koerdische dorpen die de afgelopen maanden gebombardeerd zijn door Iran en Turkije. In het kale, uitgestrekte Kandil-gebergte bieden, nabij het stadje Rania, ruim driehonderd stoffige tenten onderdak aan families zoals die van Ghatun.


Groot-Koerdistan

De dorpelingen zitten klem tussen Koerdische verzetsstrijders en de politiek. De PKK en haar tweeling PJAK strijden voor een Groot-Koerdistan in Iran, Irak, Turkije en Syrië. Iran en Turkije bestoken de grensdorpen in de autonome Koerdische regio van Irak al jaren om PKK en PJAK te verjagen, en te voorkomen dat de dorpelingen hun strijders van voedsel en onderdak voorzien.

Sinds kort gebeurt dat bijna dagelijks. Met het vooruitzicht van de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Irak, hebben zowel Iran als Turkije hun strijd tegen het verzet in de Iraaks-Koerdische bergen opgevoerd. Ze willen zo voorkomen dat de PKK de situatie aangrijpt om een Groot-Koerdistan dichterbij te brengen.

Veel dorpelingen zien de peshmerga´s (strijders) het liefst vertrekken. 'Als de PKK vertrekt uit ons leefgebied, stoppen de bombardementen en kunnen we naar huis. Ons dorp is de mooiste plek op aarde', zegt Serdar Mohamed, het dorpshoofd van het dorp Bola. Hij heeft zijn huis het afgelopen jaar zeker twintig keer verlaten nadat de PKK gewaarschuwd had voor bombardementen.

Serdar heeft zijn kinderen verboden te gaan strijden met de PKK omdat hij wil dat zij via de politiek iets bereiken. Hij wil rust. 'In mijn hart verlang ik naar een Groot-Koerdistan, maar ik neem genoegen met onze autonomie in Irak als dat betekent dat mijn familie veilig naar huis kan.'


PKK

Ook de Koerdische regering zegt niet blij te zijn met de aanwezigheid van de PKK - al deelt ze wel haar Groot-Koerdische droom. De regering heeft de PKK geen toestemming gegeven om zich in de regio te vestigen, zegt de Koerdische minister van Binnenlandse Zaken Karim Sinjari. 'PKK-strijders houden zich schuil in onherbergzaam gebied. De bombardementen treffen de dorpen van de burgers, niet de schuilplaatsen van de PKK.'

De situatie in het kamp is nijpend. Er is geen elektriciteit, de temperatuur loopt op tot 50 graden, hele gezinnen wonen in tenten van drie bij vier meter, er is geen medische verzorging, kinderen kunnen niet naar school.

Van de voedselbonnen, die de meeste Irakezen sinds 1996 krijgen voor rijst, olie en suiker, kunnen de kampbewoners geen gebruik maken. De Iraakse overheid heeft per familie een bedrag van 1 miljoen dinar (bijna 700 euro) gereserveerd. Maar slechts een klein deel heeft daadwerkelijk hulp ontvangen.

'We kregen rijst, maar die was zo slecht dat we die aan ons vee gevoerd hebben', zegt de schaapherder Hoessein Abdullah.

Zweet parelt op het voorhoofd van Melek, die haar baby de borst geeft. Vliegen prikken de onbedekte huid. Er zijn in haar dorp al twee weken geen bombardementen meer geweest, vertelt ze. Waarom blijft ze dan nog? 'Ik vrees dat het geweld net als vorig jaar weer oplaait op het moment dat we teruggaan.'

Een mening die in veel tenten herhaald wordt. Toch willen de meesten liefst morgen terug.

'Als de regering onze veiligheid kan garanderen, keren we nu terug naar onze dorpen', zegt Melek. 'Hier leven we in een hel.'


DS, 17-09-2010 (Judit Neurink)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB