Van Masterplan tot dubbelbesluit


De Oosterweelverbinding is een dossier dat al 15 jaar meegaat. In 1995 krijgt de afdeling Wegen en Verkeer Antwerpen de opdracht een oplossing te tekenen voor de verkeersproblemen in en rond Antwerpen. Drie jaar later komt daaruit een startnota voort: ‘Het Masterplan voor de mobiliteit in Antwerpen. De prioriteit der prioriteiten'.


In 2000 komt de Vlaamse regering met het ‘Masterplan Mobiliteit Antwerpen'. Dat is een breed plan voor nieuwe wegen, fietspaden, tramlijnen en een nieuwe scheldeoeververbinding: de Oosterweelverbinding. Er wordt gestudeerd en nagedacht over hoe dat plan moet worden ingevuld en in 2003 krijgt de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM) de taak om het Masterplan te financieren en uit te voeren.

In 2005 wordt een eerste alternatievenstudie uitgevoerd, om de kostprijs van de Lange Wapper-brug te vergelijken met een tunnelalternatief. De tunnel zou 600 miljoen euro meer kosten, zo blijkt. De Vlaamse regering legt het budget voor het Masterplan vast op 3,5 miljard euro. Daarvan is 1,35 miljard euro bestemd voor de Oosterweelverbinding. Die kost is daarmee al fors meer dan de oorspronkelijke raming van 500 miljoen. Het ‘BAM- of Oosterweeltracé' wordt vastgelegd in een gewestelijk ruimtelijk uitvoeringsplan (GRUP). Eind 2006 wint het consortium Noriant de aanbesteding voor de Oosterweelverbinding.

Het prijskaartje van de Oosterweelverbinding blijft oplopen. Minister van Ruimtelijke Ordening Dirk Van Mechelen (Open VLD) legt in 2007 het plafond op 1,85 miljard euro.

In maart 2008 steekt er stevige tegenwind op. Met het gezondheidsargument van fijn stof gaat de vzw Ademloos van reclamemaker Wim Van Hees in de aanval tegen de Oosterweelverbinding. Enkele maanden later bestelt de Vlaamse regering nog een alternatievenstudie om de zaak finaal te beslechten. Het bureau Arup-Sum moet drie tracés vergelijken, onder meer een tunnelvoorstel van actiecomité Straten-Generaal.

De verwarring is compleet wanneer Arup-Sum in maart 2009 plots met een eigen tunnelvoorstel op de proppen komt. Antwerps burgemeester Patrick Janssens (SP.A) keert zich af van de Lange Wapper en gaat resoluut voor een tunnel. De Vlaamse regering laat die tunnel onderzoeken, maar staat tegelijk de BAM toe om een bouwaanvraag in te dienen voor de Oosterweelverbinding.

In een referendum op 18 oktober 2009 stemt 59,24 procent van de deelnemende Antwerpenaren tegen de Lange Wapper. De Vlaamse regering beraadt zich in zeven werkgroepen over de werking en de toekomst van de BAM.

Begin 2010 beslist de Raad van State om het GRUP niet te vernietigen. De eigenaar van restaurant Het Pomphuis, gelegen onder de toekomstige brug, had een klacht ingediend.

De groep Forum 2020, met daarin Antwerpse ondernemers en de vroegere bezielers van Straten-Generaal, komt in februari nog met een eigen voorstel. Daarin wordt het verkeer een heel eind vóór de huidige Ring al afgeleid via drie tunnel-‘bretellen'.

Eind maart 2010 neemt de Vlaamse regering een ‘dubbelbesluit' om de discussie — tijdelijk — te beslechten. De Oosterweelverbinding met een Lange Wapper-brug is daarin vervangen door een alternatief met vier geboorde tunnels. De BAM moet het voorstel technisch uitwerken. Er worden wel drie voorwaarden gesteld aan de tunneloplossing. Als de tunnels technisch niet haalbaar zijn, als ze duurder uitvallen dan een brug of als het langer duurt om ze bouwen, dan komt de Lange Wapper er alsnog. Tegen het ‘einde van de zomer' moet er een beslissing zijn. Het Masterplan wordt geüpgraded tot ‘Masterplan 2020', met onder meer extra maatregelen rond openbaar vervoer en een oplossing voor de aansluiting van de Oosterweelverbinding aan de Schijnpoort.

Peeters maakt zich sterk dat er niet meer onderhandeld zal worden. Maar daags na het dubbelbesluit stelt de oppositie zich al de vraag die nu ook voorligt. ‘Hoe duur is te duur?'


DS, 03-09-2010

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB