Stort in Stille Oceaan zo groot als VS


Het grootste stort ter wereld ligt op de bodem van de Stille Oceaan en wordt steeds groter. De 'Great Pacific Garbage Patch' is de plaats waar ieder vergeten zakje, iedere lege fles en ieder stukje verpakking met de wind heen wordt gevoerd. Het stort zou intussen bijna zo groot zijn als de Verenigde Staten.


Het stort in de Stille Oceaan grenst aan Californië, Japan en China en is het grootste. Maar er zouden ook aanzienlijke afvalbergen liggen in het zuiden en noorden van de Atlantische Oceaan en in de Indische Oceaan Het enorme stort is symbolisch voor de wegwerpcultuur waarin we leven. Dat is ook het idee achter de Plastiki, een catamaran gemaakt uit 12.000 gerecycleerde plastic flesjes, die deze week op een reis naar het middelpunt van het stort vertrekt. De boot is een initiatief van de Britse bankier David de Rothschild. Op die manier wil hij de wereld tonen dat de mensen rond de Stille Oceaan bedreigd worden en dat we zware schade toebrengen aan onze oceanen.


Stromen en riolen

Vijftig jaar geleden was de meerderheid van het afval in de oceanen afbreekbaar. Intussen bestaat 90 procent uit plastic. Alle plastic die niet begraven is op stortplaatsen komt in stromen en riolen terecht. Zo eindigt het allemaal in de oceaan. Ongeveer 70 procent zou naar de oceaanbodem zakken, de rest drijft op zo'n twintig meter van het wateroppervlak. Het stort in de Stille Oceaan grenst aan Californië, Japan en China en is het grootste. Maar er zouden ook aanzienlijke afvalbergen liggen in het zuiden en noorden van de Atlantische Oceaan en in de Indische Oceaan.


Verkeerd beeld

Dr. Simon Boxall, van de universiteit van Southampton, zegt dat we ons geen verkeerd beeld mogen vormen van het gigantische stort. "Mensen zien het als een voetbalveld vol afval waar je over kan lopen. Maar dat is het niet." Het plastic is afgebroken tot kleinere deeltjes die onder het oppervlak drijven. Het is dus niet mogelijk om het stort te zien of te fotograferen. Je moet er als het ware midden in zitten.


Missie

Daardoor is het ook moeilijk om de wereld te overtuigen van het gevaar dat dit gigantische stort vormt. Dat is het uitgangspunt van de Plastiki. Aan het hoofd van de missie staat de 29-jarige Jo Royle. "Ik sta te popelen om te vertrekken", zegt ze. "Als je in het midden van de Stille Oceaan zit, kom je met beide voeten weer op de grond terecht. Als je niets onderneemt, kan je niet overleven. Het zet je aan het denken over hoe je dingen consumeert."


Gevaar

Over het gevaar van plastic voor de menselijke gezondheid is niet zo veel geweten. Het kan best zijn dat minuscule deeltjes in plastic verpakkingen zowel in voedselproducten als cosmetische producten schadelijke effecten hebben. In elk geval breekt het plastic in de oceaan af tot kleine onderdelen die door de bodem van de voedselketen opgegeten worden. Zo zijn ze zeker schadelijk voor het leven in de oceaan.


Minder plastic

Volgens experten produceren we gewoon te veel afval. De oplossing voor het probleem moeten we daarom boven water zoeken. We kunnen gerust leven met minder plastic flesjes en verpakkingen. Andere oplossingen zijn iets controversiëler. Sommige milieuspecialisten vinden dat we zonder plastic moeten leren leven, maar Royle denkt dat zoiets in onze cultuur niet meer mogelijk is.

Andere experts willen grote tankers op de oceaan loslaten, het plastic boven water halen en gebruiken om benzine te produceren. "Dat is ook geen goede oplossing", zegt Royle. "Het zou ontzettend veel middelen vragen om de oceanen schoon te maken. Als je het afval daarna gaat verbranden, vorm je weer een hoop CO2 die in de atmosfeer terecht komt." We moeten ons gedrag veranderen, denkt Royle. In San Francisco zijn bijvoorbeeld wetten ingevoerd die het zinloze gebruik van plastic beperken.

Dr. Boxall is niet echt optimistisch: "We kunnen niets meer doen. Het afval is er om er te blijven. Het is zoals kernafval. Zelfs een olielek zal op termijn afbreken, maar plastic niet."


Blog DM, 16-03-2010 (gb)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik vind het verontrustend dat er zo'n grote stortplaats zich heeft kunnen vormen.
Als ik dit artikel lees dan wist men blijkbaar al dat deze stortplaats bestond in de Stille Oceaan.
Waarom heeft men dan niet eerder iets gedaan?!
Mijn eerste idee is ook het opruimen van dit stort.
En niet zo pessimistisch zijn als Dr. Boxall. Als je zo al denkt dan moet je de aarde ook maar opgeven.
Door te zeggen dat er niets meer aan te doen is, kom je geen stap vooruit.

Het feit dat de plastic wordt afgebroken tot kleine deeltjes is ook verontrustend.
Zeedieren zullen dit binnen krijgen en zullen sterven.
Heel wat diersoorten die enkel op de bodem van de oceaan leven zullen sterven, heel wat van deze soorten zullen wij nooit kennen.
Er zijn nog zoveel soorten die nog niet ontdekt zijn om dat het moeilijk is om de bodem van de oceaan te bereiken.
Als we niets aan dit stort doen zullen we mooie dingen missen.

Daarom denk ik ook dat er maar 1 oplossing is;
ruim dit stort met de mogelijk middelen op en verminder het verbruik en toepassingen van plastic.