Pedagogische tik maakt kinderen succesvoller


Het is tegenwoordig uit den boze of zelfs verboden je kind te straffen met een zogenaamde pedagogische tik. Ten onrechte, zo meldt de Sunday Times. Want kinderen die als ze klein zijn op die manier worden bestraft, groeien op tot succesvollere en gelukkigere volwassenen.


De harde hand

"Wie zijn kind liefheeft, spaart de roede niet". Onder dat motto hielden ouders (meestal vaders) hun kinderen generaties lang op het rechte pad door ze te bestraffen met harde hand.


Moeilijke zoektocht

Die aanpak is geleidelijk aan in onbruik geraakt, zozeer zelfs dat de Amerikaanse psychologieprofessor Marjorie Gunnoe, moeite had om voldoende mensen te vinden die geregeld een klap hadden gekregen.

Uiteindelijk lukte het haar toch om 2.600 personen te ondervragen, van wie een kwart nooit één klap had gekregen en de rest wel. Dat bracht haar tot de vaststelling dat er "niet genoeg wetenschappelijke gronden zijn om ouders de vrijheid te ontnemen hun kinderen te bestraffen zoals ze willen".


Gevaarlijk, maar noodzakelijk

Volgens professor Gunnoe "zijn de redenen om kinderen niet fysiek te straffen onvoldoende onderbouwd en stroken ze niet met de gegevens waarover wij beschikken. Ik beschouw het geven van klappen ook als een gevaarlijke methode, maar er zijn situaties waarin een gevaarlijke methode noodzakelijk is. Alleen moet er voorzichtig mee worden omgesprongen".


Tot 11 jaar

Volgens haar onderzoek deden kinderen die af en toe een tik kregen voor hun zesde verjaardag, het als tieners beter op school en gingen ze vaker naar de universiteit dan kinderen die met zachtere hand waren grootgebracht.

Bij kinderen die tot hun elfde klappen kregen was het resultaat minder eenduidig: zij hadden hogere negatieve scores en waren vaker betrokken bij vechtpartijen, maar bleken academisch succesvoller te zijn.

Op die leeftijd moet het echter stoppen, want kinderen die ook als adolescenten nog slaag kregen, gaven later wel degelijk blijk van gedragsstoortnissen.


Blog DM, 03/01/10 (belga/edp)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Voor mij mag de pedagogische tik zeker. Als kinderen niet luisteren, kan 'billenkoek' vaak goed van pas komen. Onderzoek toont wel aan dat men vanaf elf jaar ongeveer geen voordeel meer ondervindt van deze methode, maar vooral nadelen. Op die leeftijd kan een pedagogische tik niets maken. Ze beginnen een eigen identiteit te ontwikkelen en hebben vooral verbale en consequente grenzen nodig. Als men dan hierop als begeleider (ouder, leerkracht,...) sterker gaan reageren, kan het wel eens verkeerd lopen met alle gevolgen vandien. Op die leeftijd en als het meermaals gebeurt, kan het tot psychische letsels leiden en zoals in het artikel staat, gedragsstoornissen met zich meebrengen.
Een pedagogische tik voor kleinere kinderen, waardoor ze even wakker schudden en dit gaan beschouwen als 'ik heb iets gedaan wat niet mag', kan geen kwaad, zolang het niet uitgebreid wordt en niet gedurende heel de opvoeding gebruikt wordt.

Totally true! Ik vind dat een tik, wanneer deze verantwoord is, moet kunnen. Ik heb er zelf vroeger ook enkele gekregen en ik leerde er echt uit !
Men moet het verschil wel kennen tussen een pedagogische tik en een pak slaag.
De moeilijkheid hiervan is grenzen stellen. Kinderen die vroeger mishandeld zijh geweest, hebben daar nu deze dag nog steeds nare gevolgen van. Dit moet men wel voorkomen.

Lies Janssen
2 Baso D

Ook ik vind zeker dat een pedagogische tik aanvaardbaar is.

Wel dient men tegenwoordig meer en meer op te passen. kinderen worden mondiger, kennen hun wereld veel sneller en een pedagogische tik zou na een verklaring van een kind snel kunnen veranderen in een soort van "mishandeling".
Vroeger was deze pedagogische tik maatschappelijk gezien ook totaal aanvaardbaar nu vaak onaanvaardbaar. Daar knelt dus het schoentje. Naar mijn mening is men al een aantal jaren op zoek naar de juiste opvoedingsmethode maar soms stel ik me de vraag of de juiste opvoedingsmethode wel bestaat. Iedereen heeft andere waarden en normen dus iedereen zal anders behandelt willen worden. Een grens trekken tussen wat mag en wat niet mag zal zeer moeilijk blijven vrees ik ...