Bonussen

Kijk, het kan dan toch. De Britse premier Gordon Brown beet de spits af met het voorstel om excessieve bonussen voor topbankiers en traders met 50 procent te belasten, en op de Europese top volgden Frankrijk, Duitsland en de Benelux. Zo begint toch stilaan de eerste voorzichtige omtrek van een internationale regulering op te duiken. Iets anders zou ook niet te verkopen zijn geweest aan de publieke opinie.

Ook al lijkt het zwaarste leed in de bankensector geleden, de mogelijkheid van nog onontdekte lijken in de kasten blijft bestaan. In die omstandigheden terugkeren naar "business as usual" zou bijzonder onverstandig zijn, en banken doen er beter aan hun prille herstellende rendabiliteit te gebruiken voor het versterken van hun eigen vermogen dan door die uit te keren aan aandeelhouders en topkaders.

Hoe machtig de financiële lobby ook moge zijn, hij heeft ditmaal geen enkel valabel argument om vandaag opnieuw de bonuscultuur te installeren. Een bonus valt samen met een prestatie, en prestaties zijn er dit jaar niet geleverd. Integendeel zelfs, de crisis in de financiële sector, terug te voeren tot een zeepbel gecreëerd door puur winstbejag, is verantwoordelijk voor de algemene crisis die honderdduizenden mensen hun baan heeft gekost. Toestaan dat de mensen die hier in oorsprong voor verantwoordelijk zijn, nu nog eens rijkelijk langs de kassa passeren, zou neerkomen op het in het gezicht spuwen van de echte slachtoffers van deze crisis.

Wanneer de banken het zelf overleefd hebben, is dat omdat de wetten van de markt niet gevolgd zijn, en omdat de overheden miljarden euro's gemeenschapsgeld in hun voortbestaan hebben gepompt. Eenvoudigweg omdat banken niet failliet mogen gaan, welke stommiteiten ze ook begaan. Hun winsten, zo die er al zijn, zijn dit jaar niet het resultaat van uitzonderlijke prestaties of inzichten, maar van overvloedig goedkoop geld, ter beschikking gesteld door de belastingbetaler. Dit toewijzen aan de bankiers zelf zou iedere fatsoensnorm overschrijden.

Het valt te hopen dat deze maatregel niet een eenmalig zoenoffer aan de publieke opinie is, maar wel een eerste stap naar wat Sarkozy en Brown een "wereldwijd langetermijnpact" noemen. Want een globale financiële wereld vraagt nu eenmaal om een globale wereldwijde nieuwe regulering.

Yves Desmet
Politiek commentator
11/12/09 07u17

bron: www.demorgen.be

Eindelijk wat gezond verstand? Een belasting van 50 procent op de overdreven bonussen voor bankiers en traders lijkt mij alvast een stap in de goede richting. Het zou belachelijk zijn geweest als men dit probleem bleef negeren. Zoals mr. Desmet zegt is een bonus een beloning voor een goed resultaat, en die waren er niet. Ik hoop wel dat deze landen nu niet zullen terugkrabbelen en dat ze dit kleine beetje politieke moed kunnen opbrengen.