Kind & Gezin ligt na de nazi-onthaalmoeder en de baby die stikte in zijn eigen braaksel, opnieuw onder vuur. De uitbaters van crèche 'Het Bengelhof' in Gent verschijnen vandaag voor de rechter voor een incident waarbij een 11 maanden oude uk muizenvergif opat dat al twee maanden in een speelruimte lag. "Mijn zoontje moest constant braken. Het duurde een half jaar om dat gif uit zijn lijf te krijgen. Niets hebben ze gedaan om hem te helpen. Toch besliste Kind & Gezin dat de crèche open mocht blijven", zegt zijn moeder verontwaardigd.

"Niks doen is crimineel"
De feiten speelden zich af eind maart 2006. De peuter was in contact gekomen met Sorexa Gel, een gif dat sterk genoeg is om een hond van 20 kilogram te vellen, schrijft de krant Het Laatste Nieuws. Het spul zat op zijn handjes en mond, maar pas toen de grootmoeder haar kleinzoon twee uur later kwam halen, werd alarm geslagen. "Als je als personeelslid van een crèche zoiets opmerkt, dan moet je toch reageren. Dan loop je volgens mij met dat kindje naar de spoeddienst. Niets doen is gewoon crimineel."

Dagenlang ziek geweest
Het was de grootmoeder die zich met de jongen naar het ziekenhuis haastte om het gif weg te spoelen. "Maar ook nadien moest mijn zoontje constant braken. Hij heeft zes maanden gesleept met zijn voeten. Hij had ook last van misselijkheid en diarree en kreeg moeite met spreken. Het duurde 174 dagen om dat gif uit zijn lijf te krijgen. Dat manneke heeft enorm afgezien", vertelt zijn moeder.

"Eenmalig incident"
Kind & Gezin liet het kinderdagverblijf nadien onderzoeken. "Toch werd beslist dat de crèche open mocht blijven", zegt de moeder ontstemd. Leen Du Bois van Kind & Gezin: "We hebben zeer nauw toegezien op de manier waarop de crèche omgegaan is met de gevaarsituatie. Zij hebben kunnen aantonen dat het om een eenmalig incident ging en hebben ons garanties gegeven dat het niet meer kan gebeuren. Er zijn verschillende inspecties geweest om de toestand op te volgen. Daaruit is gebleken dat er geen sprake was van een structureel probleem. Dat neemt natuurlijk niet weg dat het een gevaarlijke situatie was. Vergif strooien waar kinderen spelen, is ongehoord."

Geen excuses of medeleven
Nu, drie jaar later, verschijnen de twee directeurs van de crèche Dirk M. (57) en Martin S. (51) en interimverantwoordelijke Martine H. (52) voor de rechter op verdenking van schuldig verzuim en onopzettelijke slagen aan een minderjarige. "Nooit hebben ze ons enige vorm van excuses gegeven of gevraagd hoe het met ons kindje ging. Geen greintje medeleven", zegt de moeder boos. Ze vraagt aan de rechtbank een voorlopige schadevergoeding. "Mijn zoontje stelt het nu weer goed. Het is een verstandig, lief en enthousiast baasje geworden. Maar ik wil toch voorbehoud maken voor eventuele schade in de toekomst. Stel dat hij binnen tien jaar een tumor ontwikkelt of leukemie krijgt. Wie zal daar dan voor opdraaien?", besluit ze. (hlnsydney)

04/11/09 Het laatste nieuws

het kinderdagverblijf had inderdaad beter moeten opletten,dat het kinderdagverblijf last had van muizen en hier iets aan wou doen is begrijpelijk en ik denk niet dat personeel het muizenvergif opzettelijk ergens heeft rondgestrooid waar de kinderen erbij konden. ik denk niet dat iemand zijn job op het spel zou zetten.
Het is mogenlijk dat het personeel van het kinderdagverblijf niet gemerkt had dat het kind van het muizenvergif had gegeten , het is moeilijk om elk kind in het oog te houden.

Nu de directeuren na 3 jaar voor het gerecht komen,denk ik dat de moeder van het kind hier geld uit probeert te slagen. Ze somt alle ziekten op die het kind mogenlijk zou kunnen lrijgen binnen 10 jaar,zelfs al krijgt het kind één van deze ziekten dan wult het niet zeggen dat het afkomstig is van het rattenvergif, ik vind dat dit zeer sterk overdreven.
Wat in kinderdagverblijf is gebeurd kon even goed thuis gebeurd zijn,kinderen zoeken overal naar dingen en hebben geen besef van gevaren.

Ik vind dat kind en gezin er goed aan heeft gedaan om het kinderdagverblijf niet te sluiten. de schuld ligt hier niet bij het personeel , deze dingen kunnen altijd gebeuren , zelf thuis.

Allereerst: Ik vind het goed dat de creche niet gesloten is. Het gaat om een eenmalig voorval. En we kunnen niet stellen dat het opzettelijk gebeurt is. Het zal waarschijnlijk druk geweest zijn (veel kindjes, weinig oppassers)
Toch vind ik dat het kinderdagverblijf een fout gemaakt heeft. Als je vergif gaat strooien in een KINDerdagverblijf, dan ga je toch extra oplettend zijn dat de kinderen niet aan dat vergif kunnen. Naar mijn mening hadden ze de plaats met het vergif moeten afsluiten, met een stoel of dergelijke.
Wat me ook verbaasde is dat de grootmoeder na 2 uur het kind komt ophalen en onmiddellijk merkt dat het vergif aan zijn handjes en mond heeft. En de creche zou niets gemerkt hebben? Dan hebben ze dat kindje 2 uur lang zijn gang laten gaan, 2uur dat men niet naar dat kind heeft omgekeken? Daar stel ik mij toch wel vragen bij.

Het is natuurlijk geen goede reclame voor het kinderdagverblijf dat zoiets gebeurt, zoiets mag ook niet gebeuren.
Ik snap ook niet dat ze rattenvergif zomaar in het verblijf plaatsen.

Maar ik vind zeker niet dat dit zo hard opgeblazen moet worden.
Na de nazi-onthaalmoeder gaat de pers volgens mij echt op zoek om nog meer crèches en onthaalmoeders in een slecht daglicht te brengen.

Het is tegenwoordig al zo moeilijk voor ouders om een oppas voor hun kinderen te vinden. Mede door het feit dat de vrouw mee gaat werken natuurlijk.
Maar als de pers zo blijft doorgaan, zullen ouders niet meer gerust zijn als ze hun kindje(s) achterlaten bij een oppas.

Ik snap niet dat zoiets kan gebeuren. Als je met muizen zit, is het logisch dat je die kwijt wil geraken. Dat je het met gif doet, snap ik ook nog. Maar als je veel kinderen om je heen hebt, zou je toch verwachten dat ze de kinderen ergens anders zetten? Of dat ze de kinderen uit de buurt houden van het gif?

Ik ben het eens met Ashley dat dit niet opgeblazen mag worden! Dit gaat de crèches in het algemeen in een slecht daglicht zetten. Ouders gaan inderdaad geen crèches meer vertrouwen en zullen hierdoor andere oppassers moeten zoeken.

Ik heb altijd het geluk gehad dat ik bij mijn 4 grootouders terrecht kon. Toen ik nog een baby'tje was, brachten mij ouders mij naar mijn grootouders als ze gingen werken. Na het school kon ik ook altijd bij hun terrecht. Ook als ik ziek was, verzorgden ze mij. En ik was niet alleen. Mijn broer, mijn 2 jongere neefjes en 2 jongere nichtjes waren daar ook altijd. Mijn grootouders stonden, en staan nu nog, altijd klaar voor ons!

Ik ben dus nooit naar een crèche geweest. Een babysitter heb ik ook nooit gehad omdat er altijd wel een tante of een grootouder op mij en mijn broer kon komen passen.