Zeespiegelstijging bedreigt tal van grote steden

Deskundigen voorspellen globaal een tweemaal zo snelle stijging van de zeespiegel als enkele jaren geleden. Shanghai, Amsterdam, Londen, Miami, New Orleans, Mumbai, Caïro en Tokio zijn steden die heel kwetsbaar zijn voor een zeespiegelstijging.
De schattingen variëren. Maar Stefan Rahmstorf, verbonden aan het gezaghebbende Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung, verwacht voor deze eeuw een stijging van een meter en over de komende drie eeuwen een stijging tot vijf meter.

Chinese steden behoren tot de grootste en meest bedreigde. In de delta van de Yangtze wonen ongeveer tachtig miljoen mensen. Hun snelle groei in gigantische, industriële en financiële scheepvaartcentra schept in combinatie met de verwachte zeespiegelstijging een macaber rampenscenario.

De planologen lijken de problemen grotendeels te negeren. Er bestaan uitvoerige plannen voor nieuwe havens, bruggen, vliegvelden, industriegebieden -alle in het bedreigde kustgebied. Shanghai overweegt de aanleg van nog hogere dijken, zoals bij Londen, Venetië en Amsterdam. Maar hoe serieus die plannen zijn is moeilijk vast te stellen.

De VN-klimaatconferentie van 7 tot 18 december in Kopenhagen moet een nieuw bindend verdrag opleveren over de reductie van broeikasgassen, een opvolger voor het Kyotoprotocol dat in 2013 afloopt.



We komen in de problemen blijft het zo met ons doorgaan. Voor verschillende belangrijke steden is de stijging van de zeespiegel een ramp. We moeten beginnen nadenken over oplossingen want anders hebben de volgende generaties grote problemen. Het Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung zegt het zelf dat het water deze eeuw al een meter kan stijgen.

Het is een grote ramp als de landen stilaan 'verdrinken' in de zee. Daarom is het echt belangrijk dat we toch een beetje stilstaan bij de klimaatsveranderingen. Niet alleen de ijskappen gaan eraan kapot, maar nu zien we ook dat ook grote en belangrijke economische landen stillaan hieraan kapot gaan. Zo zal de wereld hier ook de gevolgen van ondervinden, maar zal het ooit zover komen?!

We mogen ook zeker niet vergeten dat ook België onder water kan komen te liggen. België is al niet zo groot en daarom moet ook onze regering misschien eens beginnen denken over een eventueel 'rampenplan' dat gerealiseerd kan worden op langere termijn.

Men moet inderdaad eens gaan nadenken over de situatie en beginnen plannen wat men kan doen moest dit scenario zich voordoen. Als ik het artikel lees, denk ik echter dat de ogen pas zullen opengaan wanneer de eerste stad onder water ligt of begint te overstromen). Dan zullen de mens wel beseffen hoe erg de situatie is. Ik denk dat regeringen, bijvoorbeeld in China, dit nu blijkbaar nog niet echt doorhebben.

Mensen zijn tegenwoordig van het principe: "Dat zijn zorgen voor later of dat is ver van mijn bed-show."
Ik vind ook dat ze er dringend iets aan moeten veranderen, want er moet toch een oplossing zijn?

Ik ben afgelopen zomer zelf in Venetië geweest en de inwoners zijn echt doodsbang voor wat er hen te wachten staat. Het zou toch zonde zijn, als zo'n mooie stad zou "wegdrijven" in het water? Ze hebben nu al periodes dat het water in de huizen binnenstroomt. Ze hebben daardoor ook speciale deurconstructies moeten maken.

Er is dus nog werk aan de winkel!

Het zou natuurlijk zonde zijn moest het OOIT zover komen.
Maar persoonlijk denk ik dat men hier voorbarige conclusies trekt.
Het is natuurlijk geen geheim dat sommige grote steden binnekort tot Atlantis zullen behoren.

Ik denk dat onze oprechte bezorgdheid momenteel voldoende is.
Wanneer er zekerheid komt dat dit effectief zal gebeuren zal de plaatselijke regering hiervoor een oplossing zoeken, of trachten dit te doen.

Natuurlijk kunnen we wel onze bijdrage leveren aan anti-global warming.
Maar al te vaak vraag ik me af: zijn we hier op deze moment eigenlijk echt wel mee bezig? Hoe moet je eigenlijk werken tegen global warming MET resultaat?
Mss een agendapuntje voor de SR.