'Ik Nederlands leren'


ANTWERPEN - Reportage Cursussen Nederlands groot succes De voorbije dagen liep het in het Antwerpse Atlasgebouw storm voor de cursussen Nederlands voor anderstaligen. We schoven mee aan als anderstalige nieuwkomer.


Het is bijna 13uur. Nog even en het Antwerpse Atlasgebouw opent zijn deuren voor de laatste inschrijvingsdag voor de cursussen Nederlands. Sinds 24 augustus loopt het hier storm voor de Nederlandse lessen. Ook nu staat er een lange rij wachtenden. Ik schuif mee aan.

Fé (43) komt uit de Filipijnen en woont al achttien jaar in België. Haar Nederlands is meer dan behoorlijk, maar nog niet goed genoeg om haar droom waar te maken. 'Ik wil lerares worden', fluistert ze. 'Niemand mag het horen, want dan denken ze dat ik een dikke nek heb. Lerares is iets voor echte Belgen, zeggen ze.'

Nu werkt Fé als poetsvrouw. Trots toont ze mij haar certificaat 'Professionele schoonmaakster.' Bij enkele vaardigheden, zoals vloerreiniging en sanitaire reiniging, staat telkens dat ze geslaagd is. 'Ik hoop dat ik in de nieuwe cursus eindelijk zal leren wat dit woord betekent', zegt Fé, terwijl ze op haar attest wijst. Ik lees 'Ergonomie' en ze is er voor geslaagd.

De deuren openen. De mensen met papieren moeten hun rijksregisternummer opgeven, om een dossier aan te maken. Ik doe me voor als de illegale Algerijn Karim Ella Douly. 'Ik Karim. Ik Nederlands leren.' Een rol waarmee ik soepel wegkom, gezien mijn donkere huidskleur. Tijdens een intakegesprek wordt mijn dossier aangemaakt. 'Hoelang ben je al hier?', vraagt Joleen mij. 'Zomer', stotter ik.

Ik krijg een test onder mijn neus geschoven die peilt naar de mate waarin ik ben gealfabetiseerd. Joleen vraagt mij enkele simpele zinnen te lezen. Ik val over bijna elke letter.

Na het intakegesprek volgt de Covaartest, een examen dat polst naar de cognitieve vaardigheden van de persoon en meteen een goed beeld geeft van hoe goed iemand geschoold is in zijn land van herkomst.

Ik wacht en ontmoet Nevra (37) uit Irak. Hij toont mij een foto van zijn huis aan de oevers van de Tigris, waarmee hij de tijd probeert te doden. 'Zwaar hè, al dat wachten tijdens de ramadan. Een iPod kan ik niet betalen.'

Na de Covaartest wordt een eerste opdeling gemaakt onder de cursisten. De sterkeren worden naar het Centrum voor Volwassenen Onderwijs (CVO) gestuurd waar ze opnieuw worden getest. Ik word met de zwakkeren naar de taaltests van het CBE, Centrum voor Basiseducatie, doorverwezen.

Eerst verlopen die proeven schriftelijk. Ik moet woorden als 'bal', 'tas' en moeilijker 'vulpen' en 'rijbaan' overschrijven. Mijn kattengeschrift is nauwelijks leesbaar.

Op naar de mondelinge test dan. Er volgt een spel: raadje plaatje. Ik doe alsof ik niets weet, maar merk bij de anderen die de tests moeten doen, dat het hen zwaar valt wanneer ze kinderlijk eenvoudige oefeningen niet kunnen oplossen. Dan komen de cijfers. 13 kan ik lezen, bij 26 zeg ik 'zes en de twintig'.

Na een rollenspel waarbij ik naar de dokter moet bellen voor een afspraak, word ik bestempeld als cursist NT2 (Nederlands als tweede taal) die in de module drie of vier van de vijftien moet starten. Na drie uur verlaat ik het gebouw met een attest dat in mijn dossier zal worden opgenomen. In de gang zie ik een tevreden Nevra. Hij kan volgende week al bij het CVO beginnen met een cursus.


Blog DS, 04-09-2009 (Jochen Vandenbergh)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB