Steken muggen meerdere keren per nacht?


Of kan ik met één mug in de kamer gerust inslapen omdat ik toch maar één muggenbeet zal hebben 's morgens?


Het seizoen van de muggenbeten zit er bijna op, want binnenkort zoeken veel muggen een veilige kelder of vorstvrije zolder op om rustig te overwinteren. De muggen die over enkele weken in huis binnenkomen, willen alleen maar met rust gelaten worden en verder niets.

Maar zover is het nog niet: wie dezer dagen zijn raam laat openstaan, kan 's avonds nog geplaagd worden door het onheilspellend gezoem van een hongerige wijfjesmug op zoek naar vers bloed. De eiwitten in het bloed hebben de wijfjes nodig om hun eitjes te laten rijpen. Mannetjes hebben meestal genoeg aan energierijke nectar of andere plantensappen. Uw nachtelijke strijd met de gevreesde steekmuggen is er dus een met vrouwelijke tegenstanders.

Als er maar één exemplaar in de kamer zit, is er inderdaad veel te zeggen voor de laissez faire-strategie. Het wijfje heeft immers maar één stevige bloedmaaltijd nodig om haar eitjes te laten rijpen. Nadat ze bij zo'n maal haar achterlijf letterlijk vol gezogen heeft - haar gewicht verdubbelt door het bloed - gaat ze enkele dagen zitten verteren tot de eitjes rijp zijn, die ze dan in een pakketje afzet op het oppervlak van een plas water. Pas daarna zoekt ze weer mensen of dieren op voor een volgende bloedmaaltijd. Met wat geluk ziet u haar na die ene steek dus niet meer terug en komt u er met één jeukende beet vanaf.

Behalve als u de mug tijdens het steken verstoort. Als ze bij de eerste prik geen of te weinig bloed heeft kunnen opzuigen, blijft ze terugkomen tot ze genoeg heeft. 'En elke prik, ook al komt de mug niet aan bloedzuigen toe, levert u een jeukende muggenbeet op', verzekert Patrick Grootaert, insectenspecialist van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen. Want het eerste wat een mug doet als ze met het vlijmscherpe zaagje van haar steeksnuit uw vel doorprikt, is een beetje spuug injecteren. Muggenspeeksel bevat een bijzonder mengsel van stoffen die verhinderen dat het bloed van het slachtoffer stolt en dat de zuigsnuit dichtslibt. En precies dat antistollingsmengsel veroorzaakt bij de meeste mensen jeuk en irritatie achteraf.

U kan de mug dus maar beter één keer goed laten steken en zuigen, in plaats van haar telkens te verjagen en meerdere prikpogingen uit te lokken. Want om haar voortplanting te verzekeren, zal ze blijven terugkomen tot ze een volledige bloedmaaltijd binnen heeft. Het prikken en spuug inspuiten gaat vliegensvlug, maar om voldoende bloed op te zuigen, heeft een mug toch wel enkele seconden, misschien wel een minuut de tijd nodig.

Met meerdere muggen in de kamer kan u misschien toch een klopjacht overwegen. En in gebieden waar muggen ziekten overbrengen zoals malaria of knokkelkoorts (dengue), vermijdt u muggenbeten natuurlijk best helemaal, door onder een muskietennet te slapen en andere voorzorgen te nemen.

Bij een inventarisatie van muggensoorten in België is overigens gebleken dat enkele exotische muggensoorten zoals de tijgermug met de hulp van de klimaatopwarming ook hier hun intrede doen, maar voorlopig komen ze nog maar sporadisch of heel plaatselijk voor. 'In totaal hebben we in België een 22-tal muggensoorten geteld', zegt Wim Van Bortel, insectendeskundige van het Instituut voor Tropische Geneeskunde. 'De meeste steken vooral dieren zoals paarden, koeien of vogels. Slechts enkele leven dicht bij de huizen en verkiezen mensen als prooi.'

www.modirisk.be


DS, 25-09-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

BERLIJN, 25 juni 2007 (IPS) - Door de milde winter en de relatief warme zomers houden een mug en een tekensoort het langer uit in Europa dan verwacht. Dat is vervelend voor mens en dier, want de mug is drager van het virus dat blauwtong, een dodelijke veeziekte, veroorzaakt. De teek verhoogt het risico op besmetting met de ziekte van Lyme en hersenvliesontsteking bij mensen.

De Culicoides imicola is een kleine mug die normaal alleen in Afrika bezuiden de Sahara voorkomt. De mug kan door zijn beet verschillende virussen overbrengen, zoals Afrikaanse paardenpest of blauwtong, een ziekte die zowel runderen, schapen als geiten treft.

Het Belgische Federale Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen signaleerde op 19 augustus enkele gevallen van blauwtong, kort nadat het Nederlandse ministerie van Landbouw alarm had geslagen. De ziekte dook kort daarna ook op in Duitsland, in de buurt van Aken, en in Frankrijk in de Ardennen.

De betrokken landen namen daarop enkele elementaire veiligheidsmaatregelen, waaronder de verplichting om veetransporten met een insectendodend middel te behandelen en een verbod om herkauwers uit een risicogebied te vervoeren naar een zone buiten het besmettingsgebied, zonder toestemming van het land in kwestie. Die maatregelen werden in België na een korte winterpauze eind maart weer ingevoerd.

“We hadden eigenlijk gehoopt dat de winter komaf zou maken met de mug en met het virus”, zegt Heinz Mehlhorn, directeur van het Instituut voor Parasitologie en Zoologie aan de Universiteit van Dusseldorf, “het zachte weer heeft er echter voor gezorgd dat de mug en het virus ook dit jaar een probleem zullen blijven.” 80 procent van de dieren die besmet raakte met blauwtong, overleed aan de ziekte.

Illegale transporten
Duits onderzoek heeft intussen aangewezen dat het gaat om een muggensoort die normaal in Afrika bezuiden de Sahara voorkomt. Dat zou erop wijzen dat de muggen hier niet op eigen kracht zijn geraakt, maar als verstekelingen bij illegale transporten van dieren uit die regio.

De hertenteek (Ixodes scapularis) is een andere ongenode gast die van de ongewoon warme temperaturen gebruik heeft gemaakt om zich in Europa te vestigen, onder meer in het zuiden van Duitsland. De aanwezigheid van de kleine parasiet heeft al gezorgd voor een tekort aan vaccins tegen borreliose, ook wel bekend als de ziekte van Lyme, en tegen ontstekingen van het hersenvlies of het ruggenwervelvlies. De eerste ziekte wordt veroorzaakt door een bacterie, de tweede door een virus die door de teek kunnen worden overgebracht. Vooral de tekenencefalitis kan dodelijk zijn voor mensen wanneer er niet snel wordt ingegrepen.

Haringen
Andere diersoorten gedijen dan weer helemaal niet bij de opwarming van het klimaat. De hoeveelheid haring in de Baltische Zee en de Noordzee nabij de Duitse kust loopt gestaag terug. Tijdens de G8-top in Heiligendamm, van 6 tot 8 juni, spoelden honderdduizenden haringen op het strand aan.

Wetenschappers brengen de haringsterfte in verband met de stijgende temperatuur van het water in de Baltische Zee en de Noordzee. In de voorbije 40 jaar steeg de watertemperatuur er gemiddeld met 1,3 graden Celsius en tegen het einde van deze eeuw wordt een stijging tot 4 graden niet uitgesloten.

“Het warmere zeewater zorgt voor een wildgroei aan algen die, wanneer ze afsterven, een bacterie produceren die zuurstof uit het water haalt en de haring zo goed als verstikt”, zegt Harald Asmus, marien bioloog bij het Duitse Alfred Wegener Instituut. Volgens andere wetenschappers is een stijging van de watertemperatuur op zich voldoende om ervoor te zorgen dat de vissen minder snel groeien en zich trager voortplanten.

IPS(MC, PD)

http://ipsnews.be/