08/05 Voetbalwereld reageert geschokt op overlijden Sterchele

De Belgische voetbalwereld reageert geschokt op het plotse overlijden van Club Brugge-spits François Sterchele. Zwaar aangeslagen vrienden en collega's omschrijven hem allemaal als zeer geliefd en een levensgenieter.


Zon over onze club
Zeker in Brugge is de verslagenheid immens. Vanmiddag hielden bestuur, trainer en spelers een persconferentie. "De hele familie Club Brugge rouwt en leeft mee met de familie van François Sterchele", reageerde Club-voorzitter Michel D'Hooghe emotioneel." "Sterchele scheen als een onvoorstelbare zon over onze hele club. En dat in amper enkele maanden tijd."

"We verliezen een enorm goeie speler, maar dat komt slechts op het tweede plan. In de eerste plaats verliezen we een enorm goeie vriend", ging D'Hooghe verder. "Hij was een schitterende jongen, onbezorgd, beloftevol en met een zonnige toekomst voor zich."

Mooiste en beste ploegmaat
Ook de merkbaar aangeslagen trainer Jacky Mathijssen en collega-voetballer Sven Vermant uitten hun verdriet en betuigden medeleven aan de familie van Sterchele.

"Swa was de mooiste en beste ploegmaat die je kon hebben. Hij was een ploegmaat van iedereen", aldus Mathijssen.

"We moeten bruusk afscheid nemen en dat dringt nog niet door. De hele kleedkamer zat er wezenloos bij", zei Club-aanvoerder Vermant.

Rouwkapel
Club laste zijn training vandaag af en sloot zijn website af. Tegen een zwarte achtergrond is daar de beeltenis van de overleden voetballer te zien. Club gaat op zijn tweede veld een rouwkapel inrichten. Vrijdag om 10u zullen de spelers, technische staf en het bestuur van Club daar het rouwregister tekenen.

Talentrijkste speler
Ook buiten Brugge heerst grote droefenis om het plotse overlijden.

Coach Marc Brys die Sterchele onder zijn hoede had bij Germinal Beerschot in het seizoen 2006-2007 noemde hem de talentrijkste speler waar hij ooit mee werkte. Hij prees de voetbalkwaliteiten van de Luikse speler. "Hij was geweldig sluw, snel en intelligent en gebruikte die kwaliteiten ten volle om juist positie te kiezen", zei Brys aan Radio 1.

Brys was ook vol lof over Sterchele als mens. "Hij was enorm geliefd, niet enkel bij spelers maar ook bij de trainers, supporters en bestuur. Toch bleef hij nuchter onder alle belangstelling, hij kon dat goed plaatsen."

"Jammer genoeg typeert het ongeluk ook zijn persoonlijkheid. Hij leefde snel, ook naast het veld. Dit is zo zinloos …"

Vriend voor het leven
Spitsbroeder bij Germinal Beerschot Jurgen Cavens was al even sprakeloos: "We belden elkaar nog vaak en ik hoorde hem gisterenavond nog."

"François is een enorm joviale kerel en een vriend voor het leven. Hij paste zich ook altijd zeer goed aan, een van zijn grootste kwaliteiten. Daarom was hij ook zo geliefd."

"Hij leefde graag, genoot van het leven en trok zich van niets aan."

Oké dit is erg. Hij was jong en had nog een heel leven voor zich. Maar er zijn zovele mensen die op deze manier sterven. Het is niet omdat hij toevallig een bekende persoon was dat dit erger is. Ik snap wel dat dit in het nieuws moet komen maar ik vind dat ze er een beetje teveel aandacht aan besteden.
Hij is ook maar een mens net als alle andere jonge mensen die sterven in het verkeer.

Het wordt inderdaad nogal in het groot en 't breed uitgesmeert dat hij gestorven is. Ik moet wel eerlijk zijn, toen ik de foto's van zijn "auto" zag, moest ik toch wel enkele kleren slikken. Maar dat heb je natuurlijk altijd als je zoiets ziet. Iets wat ik toch wel graag zou willen weten is het feit of hij nu gedronken had of niet. Deze resultaten kan men niet vrijgeven wordt er gezegd.. Maar ik vrees een beetje dat deze jongeman toch wel een serieus alcohol gehalte in zijn bloed had.. En zoiets mag als topsporter natuurlijk niet geweten worden. Maar als ze er dan toch zo veel over zeggen, mag dat ook wel gezegd worden! Moest het bij iemand anders zijn, het was al lang uitgekomen dan!

De collectieve verdwazing Bij Stercheles dood


'Rond drie uur vanochtend is op de A12 ter hoogte van Londerzeel een dodelijk verkeersongeluk gebeurd. Een jongeman van 26 kwam na een bruusk manoeuvre met zijn sportwagen naast de rijweg terecht en botste tegen een boom. De klap was zo hevig dat de auto in stukken brak. De jongeman was op slag dood. Volgens de eerste vaststellingen van het parket zou hij met een onaangepaste snelheid hebben gereden. De jongeman was op terugweg naar huis, na een nachtje stappen. Er wordt nog onderzocht of hij onder de invloed reed van alcohol of drugs. Bij het ongeluk waren geen andere personen of voertuigen betrokken.'


Wat denkt u als u zo'n bericht in de krant leest, of op radio en televisie hoort? Eerlijk. Barst u bijna in tranen uit, bij het (alweer nutteloze) verlies van zo'n jong leven? Schuift u uren aan in de hitte om het rouwregister te tekenen? Gaat u met de krop in de keel uw medeleven betuigen aan de getroffen familie? Trekt u naar de plaats van het ongeluk met rouwkransen en huldebetuigingen om die arme jongeman te vereren?

Of denkt u: alweer zo'n opgefokte gast die straalbezopen met zijn sjieke kar tegen een boom knalt. Goed dat hij niemand anders op zijn dolle rit mee de dood heeft ingejaagd?

Of haalt u gewoon de schouders op, en gaat u door met uw dagelijkse beslommeringen?

Ik durf er gif op innemen dat 99 procent van de mensen in de laatste twee categorieën zitten. Niet zo bij François Sterchele, dus.

Nochtans is het bovenstaande bericht een objectieve weergave van het verkeersongeluk dat Sterchele het leven kostte. Alleen de plaats is gewijzigd. En de naam Sterchele werd niet vermeld.

Want ja: Sterchele was op weg naar huis na een nachtje stappen. In Antwerpen, in dancing Café Local op de Waalse Kaai: minstens één ooggetuige heeft hem daar rond kwart over twee zien vertrekken. En er bestaat een foto van zijn uitstapje.

En ja: hij zou te veel gedronken kunnen hebben (volgens een ooggetuige zou een GBA-speler die noodlottige nacht hem hebben aangeboden in Antwerpen te blijven slapen, omdat hij te veel op had).

En ook ja: hij reed vermoedelijk te snel: de wrakstukken van zijn Porsche spreken boekdelen.

Hoe komt het dan dat de hele Belgische pers in zo'n collectieve verdwazing is geraakt? Hoe komt het dat er haast niemand een kritische reflectie heeft gemaakt over de te snelle dood van een te snel levende Sterchele (één gelukkige uitzondering niet te na gesproken: een sportjournalist van De Morgen)?

Hoe komt het dat er geen algemeen debat is ontstaan over de moordende impact van te snelle (sport)auto's op onze wegen? Of een waarschuwing bij de mogelijke gevolgen van een eventueel alcoholgebruik achter het stuur (te trage reflexen, vervormd zicht, waardoor een manoeuvre misschien onnodig bruusk werd uitgevoerd, ik zeg maar iets)?

Omdat… dus plots de naam François Sterchele viel.

Daarom, dus.

Sterchele: iemand die behendiger dan de middelmaat tegen een zak leer, opgeblazen met lucht, kon stampen. Sterchele: een topvoetballer - in onze armtierige Belgische competitie, weliswaar - en nog een leuke gast ook, blijkbaar.

Maar ook: iemand die amper drie dagen voor een belangrijke competitiematch (want zijn Club Brugge was nog altijd in strijd voor een Champions Leagueticket) nog tot drie uur 's nachts gaat stappen.

Tom Boonen, Rutger Beke, Kim Gevaert, Tia Hellebaut,… die zouden dat eens moeten doen, zo drie dagen voor een topmoment in een discotheek gaan zitten. Het kot zou te klein zijn. Het verzamelde persgild zou ze ongenadig afmaken.

Nog een vergelijking: een aantal jaren geleden werd Jean-Luc Dehaene (ook al door een collega van de pers) betrapt toen hij met zijn wagen 130 km per uur reed. Iedereen schreeuwde moord en brand. Een schandaal, dat was het!

Maar bij Sterchele? Niks!

Het is natuurlijk verschrikkelijk, dat zo'n begaafde, leuke jonge gast op zo'n triestige manier aan zijn eind moet komen. Maar zo'n overkill aan beate, ongenuanceerde idolatrie, zonder de minste kritische (al was het maar 'rand') beschouwing van zowat alle media, is dat echt wel nodig?

Zou niet iedereen er wat meer aan hebben als de tragische dood van Sterchele toch wat discussie zou losweken over ons moordende verkeer? Of misschien de definitieve start wordt om eens echt te werken aan de diepe crisis waarin ons nationaal voetbal is weggetuimeld?

Zo iets van: laten we eerst maar beide benen goed op de grond houden, hard werken, minder zweven, tonen dat we al de emoties van de supporters waard zijn en over twee jaar naar het WK trekken, met een ploeg die een dijk van een prestatie neerzet.

En die sjieke sportkarren, inclusief schitterend overwinningsfeest, die komen dan wel.

Luc Pauwels is VRT-journalist


DS, 14-05-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB