De N-VA is op de meeste thema’s een meer rechtse partij dan haar voorganger, de Volksunie, blijkt uit onderzoek aan de UGent. Alleen op ethische thema’s scoort de partij opvallend linkser.

De N-VA ontstond in 2001 uit het puin van de Volksunie, die door interne tegenstellingen uiteen was gespat. De partij verzamelde toen de VU-leden die op communautair vlak het meest strikt in de leer waren, maar intussen is daar een groot aantal nieuwe leden bijgekomen die de partij mee groot hebben gemaakt.

Uit onderzoek van Bram Wauters en Nicolas Bouteca aan de UGent, waarover De Tijd en De Morgen berichten, blijkt dat dit ook gevolgen heeft voor de ideologische opvattingen van de partij en haar leden. Wauters en Bouteca vergeleken de overtuigingen van de VU-leden (2001) met die van de N-VA-leden (2012).

Daaruit blijkt dat de N-VA-leden op communautair vlak radicalere standpunten innemen dan de Volksunie, wat te verwachten viel gelet op de oorsprong van de partij. Maar het verschil had nog groter kunnen zijn, ware het niet dat heel wat nieuwe leden minder verregaande standpunten innemen.

Die nieuwe leden hebben tegelijk een rechtser profiel dan de oude leden. Ze vinden economie een stuk belangrijker dan levenskwaliteit, zijn op sociaal economisch vlak rechtser en zijn meer terughoudend inzake migratie. ‘De groei van de partij lijkt een serieuze impact te hebben op de rechtsere koers van de partij op sociaal-economisch vlak’, schrijven de onderzoekers in de studie, die in september verschijnt in het tijdschrift Res Publica.

Ethische thema’s - homohuwelijk, softdrugs - zijn een opvallende uitzondering. Daar scoren de N-VA-leden merkelijk progressiever dan de VU’ers. Dat heeft mogelijk te maken met het opschuiven van de hele samenleving in meer progressieve zin, wat in de N-VA als volkspartij eveneens merkbaar is.

N-VA-leden vinden ‘harde thema’s’, zoals migratie en ondernemersklimaat belangrijker dan ‘zachte’ thema’s, zoals onderwijs en armoedebestrijding, besluit het onderzoek. Maar bovenal blijft de N-VA een communautaire partij. ‘Het autonomiestreven blijft voor veel N-VA’ers het belangrijkste thema en is zelfs belangrijker geworden dan voor VU’ers.’

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160817_02427651

Eigen mening:
N-VA is een partij die ik op een aantal vlakken zeker steun, maar met hun visie op de politiek in dit land ben ik het absoluut niet eens. Dat zij progressief zijn op ethisch vlak, met bijvoorbeeld homohuwelijken en dergelijken, vind ik zeer positief. In de 21ste eeuw en in onze moderne maatschappij zijn dit zaken die moeten kunnen. Ik ben blij dat N-VA dit steunt en op die manier de taboesfeer rond deze vaak nog gevoelige onderwerpen, helpt te laten verdwijnen. Daarnaast hebben zij ook een goed programma wat betreft migratie. Wanneer ik Bart De Wever hoor praten over hoe sommige zaken in het honderd aan het lopen zijn en hoe hij de terroristen zou aanpakken, kan ik niet anders dan hem gelijk geven. Die man slaat meer dan één keer de nagel op de kop, terwijl de ministers het altijd moeilijker moeten maken dan het eigenlijk is. Nochtans kan ik mij niet vinden in het communautaire gedachtegoed van de N-VA. Het feit dat zij steeds meer federale bevoegdheden Vlaams willen maken zint mij absoluut niet, aangezien het de federale regering zou moeten zijn die zowel op binnen-als buitenlands vlak de belangrijkste beslissingen maakt en niet de gewesten en de gemeenschappen. Deze laatsten maken alles veel ingewikkelder dan het zou kunnen zijn, waardoor ze in mijn ogen overbodig zijn en opnieuw zouden moeten vervangen worden door een unitair orgaan. Ik ben dus zeker geen flamingant en verwijs het nationalisme, het idee voor (alweer) een nieuwe staatshervorming ten voordele van Vlaanderen en het hele idee achter een onafhankelijke Vlaamse republiek resoluut naar de prullenmand.