Het gaat niet goed met ons mentaal welbevinden. Volgens de Nationale Gezondheidsenquête kampte één op de drie Belgen recent met psychische problemen. Alle knipperlichten staan op rood. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) publiceerde vorige week zijn aanbevelingen voor de behandeling van depressie. Zorgnet Vlaanderen pleit voor een snelle beleidsmatige vertaling. Een Vlaams geïntegreerd actieplan is dringend nodig, waarbij de sleutelrol van de Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg wordt versterkt.

4 tot 10 procent van de bevolking krijgt vroeg of laat te maken met een depressie. Het is wereldwijd uitgegroeid tot de belangrijkste oorzaak van arbeidsongeschiktheid. Er is echter ook goed nieuws. Depressie kan wel degelijk met succes behandeld worden. Het is belangrijk dat de problemen tijdig gedetecteerd worden en dat er een gedifferentieerde aanpak wordt geboden.

Het huidig aanbod in de geestelijke gezondheidszorg is vaak te fragmentair waardoor patiënten niet tijdig de juiste zorg krijgen. Bij beginnende stemmingsproblemen is medicatie meestal niet nodig. Het is dan vaak voldoende als op voorschrift van de huisarts korte psycho-educatieve interventies kunnen gebeuren. Voor de meer ernstige vormen van depressie is psychotherapie al dan niet in combinatie met medicatie wel effectief. Veelal kan dit vanuit een gespecialiseerde ambulante setting, in een aantal gevallen is een residentiële behandeling nodig.

De vraag is dus niet of we moeten kiezen voor psychotherapie of medicatie, maar wel hoe we de juiste aanpak op het juiste moment kunnen bieden. Uit internationaal onderzoek van de OESO blijkt dat 45 procent van alle depressies en ruim 60 procent van alle angststoornissen volledig onbehandeld blijft. Ons land scoort iets beter dan het Europees gemiddelde, maar de kloof blijft immens groot. Er is gemiddeld meer dan 10 jaar tussen de aanvang van de aandoening en het eerste contact met de geestelijke gezondheidszorg, de opstart van professionele zorg komt met andere woorden vaak veel te laat.

Om dit te verhelpen pleit Zorgnet Vlaanderen voor de versterking van de sleutelrol van de ambulante Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg. Gefinancierd door de Vlaamse overheid bieden de multidisciplinaire CGG-teams kwaliteitsvolle psychotherapie aan tegen betaalbare prijzen (voor een gesprek bij de psychotherapeut betaalt de patiënt 11 euro en er zijn aangepaste tarieven voor kansengroepen). Helaas overtreft de vraag het aanbod vele malen. Toch kan ook dit knelpunt worden verholpen.

Huisarts Patrik Vankrunkelsven pleitte op Radio 1 voor een verschuiving van de vele miljoenen die het RIZIV aan antidepressiva uitgeeft (op dit moment neemt één op de tien Belgen deze medicijnen) richting financiering van psychotherapie. Ook in de eerste signalen over het federale regeerakkoord is sprake van onderzoek naar de eventuele terugbetaling van psychologen in het kader van bepaalde zorgtrajecten en zorgpaden. Als dit op een geïntegreerde manier wordt aangepakt kan dit een antwoord bieden op een hoge nood bij de bevolking.

De belangrijkste kentering zal er evenwel niet komen door alleen de ambulante psychotherapeutische capaciteit te verhogen. Willen we echt effectief zijn, dan moeten we veel sterker inzetten op het integreren van eerstelijnspsychologen in de huisartsenpraktijken. Bij beginnende klachten kan zo vlugger gestart worden met een aantal therapeutische sessies waardoor de patiënt inzicht krijgt en aan de slag kan gaan met de factoren die aan de oorsprong liggen van zijn psychisch probleem. Indien tijdig gedetecteerd, is een dergelijke aanpak vaak voldoende.

Bij zwaardere klachten is een meer gespecialiseerde behandeling noodzakelijk. De ondersteuning van de huisarts door psychologen maakt het tegelijk mogelijk om die behandeling indien nodig onmiddellijk te intensifiëren en tijdig over te schakelen naar die meer gespecialiseerde zorg. In afstemming met een psychiater binnen het CGG kan dan het verdere medische en psychotherapeutische traject worden uitgestippeld en opgevolgd.

Een dergelijk getrapt model levert voor iedereen winst op. Geen versnippering van middelen, betere afstemming tussen alle betrokken zorgversterkers, voldoende kwaliteitsgaranties en vooral een hoge gezondheidswinst in de strijd tegen één van de voornaamste oorzaken van zelfdoding.

Bron: http://www.demorgen.be/opinie/goed-...lemen-a2081863/

Eigen mening: Ik vind het zeer goed dat men psychische problemen beter gaat begeleiden. Er zijn steeds meer mensen die depressief zijn en denken aan zelfdoding. Dit door de verwachtingen van onze maatschappij. Daarom vind ik het zeer belangrijk dat deze mensen zo goed mogelijk begeleid worden.
Mensen die depressief geraken, komen snel terecht aan de onderkant van de maatschappij. Ze kunnen niet meer uit de voeten, verliezen hun werk, geraken verslaafd, zijn verloren. Hoe beter en sneller ze begeleid worden, hoe sneller ze genezen, hoe sneller ze terug aan het werk kunnen en dat is voor iedereen goed.