DE VILDER MET ZIJN KOPPEN-AIR


Niet alleen de kantoorwinkels, ook de enquêtebureaus hingen deze week vol vrolijke bordjes met 'weer naar school!' Een cycloon van cijfers raasde over ons heen, in deze krant, op de VRT en in Humo, met talloze grafiekjes over hoe we onze kinderen opvoeden, hoeveel leerstoornissen ze hebben en tot welke leeftijd hun ouders hen denken te kunnen beschermen tegen drugs, pedosites en libertijnse leraars. Dit alles, vanzelfsprekend, becommentarieerd door even talloze experts. Zo'n Peter Adriaenssens, die kan toch zijn eigen kaftpapier beginnen drukken? Op mijn agenda staat alvast deze mijmering uit het VRT Journaal van maandag: 'Kijk in eigen boezem, voor je naar de borst van anderen kijkt.' (Pak aan, Lao Tse.)


Studies leveren zelden eenduidige resultaten, en dus is het aan de opdrachtgever om ze zo te interpreteren dat er 'nieuws' ontstaat. Bij de VRT was dat nieuws: angst. 'Zes op de tien ouders maken zich zorgen over de gevaren die op de loer liggen voor hun kinderen', opende Wim De Vilder zijn Journaal. Humo, dat dezelfde enquête brengt, verwoordt dat zo: 'Het is opvoeden-uit-angst geworden.'

Nu wil ik het niet per se altijd beter weten, dus leest u die studie zelf eens. Ze staat op de site van Humo. Zegt u dan ook niet: 'Boh'? Er is de ouders expliciet gevráágd naar hun angst: 'Welke gevaren vreest u het meest?' Logisch dat ze er dan over beginnen. Misschien moeten ze de volgende keer vragen: waar bent u het meeste trots op bij uw kind? Dan kan Wim De Vilder jubelen: '99procent ouders trots op hun kind!'

Er is ook gevraagd naar hun moeilijkheden bij het opvoeden. Uit de lange lijst met antwoordmogelijkheden kruist daar 60procent aan: 'omdat ik me vaak zorgen maak over de vele gevaren'. Maar kijk eens naar de andere mogelijkheden: 'omdat mijn kind doet waar het zin in heeft' (42procent), 'omdat ik in conflictsituaties vaak tilt sla' (14procent), of 'omdat ik niet zo'n hechte band heb met mijn kind' (9procent).

Geef mij dan maar een ouder die zich zorgen maakt.

Uiteindelijk: welke ouder doet dat niet? Vandaag, gisteren of honderd jaar geleden: natúúrlijk stel je je voor hoe catastrofaal het zou zijn als het misloopt. Hoe groter het geluk, des te groter de angst om het te verliezen.

De vraag is: in welke mate handel je naar die angst? Die vraag is niet gesteld.

Eerlijk: ik was enorm opgelucht door die studie. Ze sprak alle onheilstijdingen over de opvoedingscrisis flagrant tegen. Ze toonde aan dat er niets mis is met onze normen en waarden: Vlaamse ouders hebben hun prioriteiten goed op een rij. We vinden het belangrijk dat onze kinderen eerlijk zijn, zelfvertrouwen hebben en goed zijn voor anderen. We hopen dat ze de juiste vrienden kiezen. Oké, we zijn banger van pedofielen dan van het verkeer, da's nogal raar, maar is het niet menselijk om bang te zijn van het onberekenbare, het noodlot, het Kwaad? Het verkeer voélt aan als iets waar we ze tegen kunnen beschermen - als je voorzichtig bent, links en rechts kijkt, niet drinkt, je gordel aandoet... In ieder geval: het belangrijkste wat we onze kinderen toewensen, is dat ze gelukkig zijn met wat ze hebben. (Véél lager scoort: goed de kost verdienen.) De overgrote meerderheid van de ouders heeft ook geen enkel probleem met gekleurde vrienden, het percentage lijfstraffen is enorm gedaald, zestien is de leeftijd waarop we onze kinderen als zelfstandig genoeg zien voor seks en uitgaan. En gevraagd naar waarom we die kinderen eigenlijk gemaakt hebben, zeggen we: omdat ze ons gelukkig maken.

Ik moest er bijna van wenen, zo schoon. (Vaders, altijd zo sentimenteel.)

En dan komt die De Vilder met zijn Koppen-air en die zegt: 'Bang! Onze ouders zijn bang! Peter Adriaenssens, hoe komt het dat onze ouders zo bang zijn?' Ga toch weg man. Als je geen interesse hebt in je eigen onderzoek, waarom doe je het dan?

Het is al vaak gezegd: als de resultaten van een studie tegen de journalistieke intuïtie ingaan, dan worden ze genegeerd. Blijkt het aantal separatisten in Vlaanderen eigenlijk niet te stijgen? Kan niet, we focussen op iets anders. Blijken Vlaamse ouders hun opvoeding al met al serieus te nemen? Hoe kan dat nu, we zeggen al jaren dat kinderen aan hun lot overgelaten worden, omdat de mei '68'ers ons de ethische woestijn hebben ingestuurd! Nee nee nee. Hier, laten we nog een vraag stellen over angst, en met dat antwoord over angst maken we dan ons nieuws.

Het was een verloren zinnetje van Peter Adriaenssens, maar hij heeft het toch gezegd: 'Deze enquête toont eigenlijk een heel gezonde samenleving.'

Wat mij betreft had dat de opening van het Journaal mogen zijn.

Tom Naegels is schrijver


DS, 06-09-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB