Michelle Martin vraagt de strafuitvoeringsrechtbank van Bergen de toestemming om te mogen verhuizen naar een klooster in Italië. Dat schrijven Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen. De ex van Marc Dutroux vreest opnieuw in de gevangenis te belanden omdat de zusters van Malonne, bij wie Martin sinds haar vrijlating in een klooster verblijft, volgend jaar verhuizen.

Het is nog onduidelijk om welke locatie het gaat en welke de orde is die blijkbaar heeft toegestemd om Martin onderdak te verlenen. Ze is blijkbaar ten einde raad na tal van pogingen om ergens werk te vinden zodat ze zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien en een vaste woonplek kan vinden. Beide voorwaarden werden aan haar vrijlating gekoppeld.

Bron
http://www.standaard.be/cnt/dmf20131206_00874045

Eigen mening
Ik vind dit eerlijk gezegd niet kunnen. Ik vind dat ze haar straf hier in België moet uitzetten. Ik vind dat ze geen recht heeft om te beslissen wat ze juist wil.

Na al de gruwelijke daden die Michel Martin op haar kerfstok heeft, vind ik het bijzonder opvallend wat ze allemaal ‘wil’. Haar slachtoffers wilden ook blijven leven, ze wilden eten om te kunnen overleven. De ouders van de slachtoffers wilden gerechtigheid. Hebben zij dit gekregen? Neen, want zij hebben blijkbaar niets te willen en lijden nog elke dag. Wanneer de ouders dit nieuws vernemen, zal dit hen hoogstwaarschijnlijk nog dieper in de put duwen. Dat zo’n onwezen enkel en alleen nog maar de kans krijgt om zoiets te willen, vind ik al onbegrijpelijk. Je kunt jezelf de vraag stellen: verdient iedereen een tweede kans? In dit geval durf ik zonder enige twijfel ‘neen’ te zeggen. Michel Martin heeft geen recht op een nieuw leven dat ze elders kan opbouwen, ergens waar niemand weet wat voor gruwelijke daden ze pleegde. Natuurlijk zal ze in België geen werk vinden. Iedereen weet wat voor een onmens ze in dienst zouden nemen. Naar mijn mening is er maar één plaats waar zij thuishoort, en dat is in de gevangenis.