'En toch leef ik niet in de middeleeuwen'

Steven Vromman, 'Low Impact Man', Van Halewyck, 2008.


GENT - Steven Vromman nam loopbaanonderbreking om ecologischer te gaan leven. Je kan hem gek verklaren, maar hij is overtuigd van zijn gelijk. 'Denken dat we ongestraft kunnen blijven vervuilen, dat is pas naïef.'


Een kilogram afval per maand, vijftien liter kraantjeswater en een halve kilowattuur elektriciteit per dag en een half jaar zonder verwarming. Probeer het hem maar eens na te doen. Op zijn eentje kan Steven Vromman (48) onze planeet niet redden, maar een jaar lang wil hij onze aarde zo weinig mogelijk tot last zijn. Sinds 1mei heeft hij zijn verbruik drastisch teruggeschroefd. Waar de gemiddelde Belg een ecologische voetafdruk - dat is een instrument om je impact op de planeet te meten - van 5,1hectare heeft, wil Vromman de zijne terugbrengen naar minder dan 2hectare. Dat vergt drastische maatregelen. Zijn missie is ondertussen halfweg. Een verslag van de wondere avonturen van een 'low impact man'.


Elektriciteit

Eerst een kwartier fietsen om een uur je laptop te kunnen gebruiken, je moet het maar doen. De fiets in de woonkamer van Steven Vromman is aangesloten op een generator. Met de stroom die hij daarmee opwekt, laadt hij ook zijn gsm op. 'Maar dat is meer een experiment binnen het experiment. Ik steek ook gewoon de stekker in het stopcontact. Maar wel zo weinig mogelijk. Per dag verbruik ik minder dan een halve kilowattuur. Op jaarbasis zal dat uitkomen op ongeveer 200. Een gemiddeld gezin in Vlaanderen verbruikt 4.000 tot 5.000kilowattuur.'

Daarvoor moet Steven zich wel enige luxe ontzeggen. 'De televisie en de microgolfoven heb ik weggedaan, net als de waterkoker. Een stofzuiger heb ik nog, maar ik gebruik hem nauwelijks. Ik maak mijn huis schoon met zo'n ouderwetse roller. Een koelkast is er wel nog, net als een laptop en een gsm. Ik leef niet in de middeleeuwen. Ik heb niets tegen technologie, maar je moet je wel afvragen wat je echt nodig hebt. Wie heeft er iets aan een elektrisch apparaat om een blik te openen?'


Verwarming

17 graden is het in het huis van Vromman wanneer hij mij deze eerste koude week van het jaar ontvangt voor een interview. 'Voor mij is dat goed te doen en ik zie dat jij ook niet zit te beven (lacht). Pas op, ik ben daar niet fanatiek in. Nu het kouder wordt, staat de verwarming 's ochtends een uurtje aan. Overdag warmt de zon het huis op. 's Avonds zet ik ze soms ook nog wat aan. Kouder dan 14graden laat ik het sowieso niet worden. Dan kost het te veel energie om de volledige ruimte opnieuw op te warmen. Warmer dan 20graden is het hier ook nooit.'


Koken

De keuken van Vromman ziet er net iets anders uit dan wij gewoon zijn. In de hoek staat een doos en vreemd genoeg dient die... om te koken. 'Dat is een hooikist, eigenlijk gewoon een doos die heel goed geïsoleerd is. Daarmee kun je water of rijst koken zonder veel energie te verbruiken. Je brengt het water met de aardappelen of de rijst aan de kook. Eenmaal dat het geval is, zet je de kookpot in de hooikist en je laat die gewoon staan. Vijf uur later zijn de aardappelen gaar. Het vraagt een beetje planning, maar je verbruikt er wel tachtig procent minder energie mee. Met spaghetti lukt het trucje niet. Dan hou je na vijf uur een vieze koek over.'


Wassen

Al een halfjaar lang heeft hij geen douche meer genomen. Shampoo heeft hij zelfs niet in huis. 'Maar je kan niet zeggen dat ik er niet proper uitzie, hé. Ik was mij elke dag in een teiltje met een paar liter water. Regenwater welteverstaan. Dat haal ik buiten uit de regenton en ik warm het een beetje op. Douchen is ondertussen een halfjaar geleden. Ik heb wel nog twee keer een bad genomen, de laatste keer op 5november nadat ik een marathon gelopen had. Ik verbruik nog 15liter kraantjeswater per dag. Bij de gemiddelde Belg is dat 120liter. Mijn haar was ik gewoon met water. Shampoo heb je niet nodig. Daar wordt je haar alleen maar vetter van.'


Afval

Alsof het siervoorwerpen zijn, staan in de kast naast de keuken twee kleine grijze zakken met restafval. In een doos zitten wat blikjes en lege brikken. 'Ik hou nog een kilogram restafval per maand over. En voor PMD zal ik dit jaar met een zak toekomen. Daarvoor moet ik heel goed opletten wat ik koop. Groenten en fruit neem ik altijd los mee, wegwerpflessen of blik haal ik nooit in huis en als ik naar de bakker ga, neem ik mijn oude broodzak mee.'


Kleding

'Mijn moeder heeft mij geleerd om kousen te stoppen. Zo gaan ze langer mee. Dat is nodig, want nieuwe kleren heb ik al een halfjaar niet meer gekocht. Uiteindelijk heb je geen twintig verschillende broeken nodig.' Een wasmachine heeft hij wel staan. 'Maar strijken doe ik niet. Dat verbruikt te veel elektriciteit. Wassen doe ik op maximum veertig graden met een ecologisch wasproduct. Je verbruikt niet alleen minder, je kleren gaan ook langer mee. Met de hand wassen zou een beetje te veel van het goede zijn.'


Transport

Het plan was om nul kilometer met de wagen te rijden, maar dat was te hoog gegrepen. 'Voor sommige zaken kan je gewoon niet anders. Als je zestig houten planken nodig hebt voor je vloerisolatie, kan je die moeilijk met de fiets vervoeren. Ik heb dus een paar keer de wagen gebruikt. Niet die van mij want ik heb er geen, maar die van de buurman. Voor het overige neem ik altijd de fiets, bus of trein. Het is wat plannen, maar mijn grote voordeel is dat ik in de stad woon.'


En nu?

Tot nog toe kon Steven Vromman alle tijd in zijn project steken. Hij nam zes maanden loopbaanonderbreking. Maandag gaat hij weer aan de slag. 'Dat wordt de grote test. Het zal veel meer organiseren worden, want ik moet mij veel meer verplaatsen. Maar ik doe geen onmenselijke dingen. Iedereen kan zijn impact op onze planeet verkleinen, ongeacht hoe hij leeft en werkt. Niet dat je zo ver moet gaan als ik, maar een aantal kleine gewoontes kunnen een groot verschil maken. Vervang eens die gloeilamp door een spaarlamp, eet een dag per week geen vlees, was je kleren op een lagere temperatuur of laat de auto eens staan. Natuurlijk zijn er mensen die vinden dat ik naïef ben of te ver ga, maar denken dat energie onbeperkt is of dat we ongestraft kunnen blijven vervuilen, dat is pas naïef.'

http://lowimpactman.wordpress.com.


Blog DS, 30-10-2008 (Dieter Herregodts)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik denk niet dat deze manier van leven haalbaar blijft, zeker niet wanneer je met meerdere personen samenleeft. Al kan je natuurlijk wel je stempel verkleinen door het nemen van iets minder belastende maatregelen.

Ik vind het wel een zeer mooi initiatief van hem ( ), maar om dat zelf te gaan doen... Maar hij heeft wel gelijk. Je moet misschien niet zo extreem gaan als hem, maar je kan wel enkele dingen doen om onze ecologische afdruk te verkleinen. Zelf eet ik nu al bijna zes jaar geen vlees meer. Vleesvervangers eet ik wel, want mijn gezondheid durft nogal eens te schommelen en zonder hen zou mijn ijzer nog lager zijn dan nu.

Je kan ook gemakkelijk je bad vervangen door een douche. Dit is veel gemakkelijker, vlugger en je bespaart er een hoop water mee, tenzij je natuurlijk uren onder die hete straal gaat staan...

Bij ons thuis proberen we ook te besparen. We zetten de verwarming slechts op als het echt koud begint te worden en het is daarom ook bijna nooit warmer dan 20°C. "Als je het koud hebt, doe je je dikke trui maar aan", zegt mijn moeder altijd als mijn zus klaagt dat ze het koud heeft.

We moeten echt beter gaan letten op wat we zoal doen in het dagelijkse leven. Want ik zou niet willen dat mijn kinderen hun kinderen bijna geen wereld meer hebben omdat wij te egoïstisch waren en te veel op alle luxe gesteld waren...

__________________
Wat als het oorlog was...
en er ging niemand naartoe?