Ouders willen einde 'Happy Meal'


Bezorgde Amerikaanse ouders geven McDonald's dertig dagen om te stoppen met kindermaaltijden. Zo niet volgt de rechtbank.


Sinds jaar en dag stemt McDonald's zijn reclame ook af op kinderen. De fastfoodketen probeert hen te lokken met het zogenaamde 'Happy Meal'.

De portie doet er niet zo toe. Die bestaat uit een hamburger, frieten, groenten, een frisdrank en een dessert. Maar het is vooral de verpakking die het hem doet, een kleurrijke kartonnen doos, en de verrassing die er bijzit.

Die hebbedingen maken doorgaans deel uit van een verzamelreeks, zodat jongens en meisjes die ze allemaal willen hebben, in de periode van enkele weken verschillende keren naar het fastfoodrestaurant moeten voor zo'n Happy Meal.


Hamburger

Twee Amerikaanse consumentenverenigingen hebben McDonald's een ultimatum gestuurd. Als de keten binnen de dertig dagen niet stopt met de op kinderen gerichte reclame voor de Happy Meal, trekken ze naar de rechtbank.

De verenigingen vinden dat de reclame voor de Happy Meals niet kan. 'Kinderen worden verleid met stukjes speelgoed, maar voor ze die krijgen, moeten ze wel een ongezonde hamburger naar binnen werken. Kinderen willen dat speeltje, niet die hamburger.'

De bezorgde ouders denken dat ze in hun zaak enkele Amerikaanse wetten inzake consumentenbescherming aan hun kant hebben.

De Vlaamse dieetgoeroe Sonja Kimpen vindt de actie van de Amerikaanse ouders 'gemakkelijk'. Ze vindt dat je niet alles moet willen verbieden.

'Ouders mogen best zelf hun verantwoordelijkheid nemen', vindt ze. 'Ze moeten niet de schuld op een ander willen steken. Laat McDonald's die dingen maar produceren, het is aan ons om er neen tegen te zeggen.'

Kimpen vindt dat mensen slimmer moeten zijn dan de reclame en de marketing. 'Je moet de trucs doorzien. Ik erger me aan voedingswaren waarvoor perverse reclamecampagnes worden gevoerd. Ze hebben het over ''energie krijgen'' of ''gezond eten''.'

Wie een beetje kritisch kijkt en luistert, beseft volgens haar dat van die boodschap doorgaans geen bal klopt.

'Dit soort reclame speelt enkel in op emoties. Dát moet men de mensen leren. Zodra ze doorhebben hoe het werkt, zullen ze zich veel minder snel laten vangen.'


Reep chocolade

Van Kimpen mogen kinderen best een keer voor een Happy Meal naar McDonald's.

'Maar alles met mate', raadt ze aan. 'Wie 90 procent gezond eet en 10 procent junk, hoeft niet meteen voor overgewicht of suikerziekte te vrezen. Er is echt niets mis aan af en toe een reep chocolade of een pak frieten.'

Volgens haar is de slotsom dat ouders hun kinderen moeten opvoeden tot bewuste en kritische mensen.

'Dat lukt niet als je hen alles verbiedt of als je de dingen verbiedt die voor hen een bedreiging zouden kunnen zijn.'

McDonald's België heeft volgens woordvoerster Kristel Muls nog niet te maken gehad met acties tegen of reacties op het Happy Meal en de reclame die voor dat product wordt gemaakt.


Blog DS, 26-06-2010 (Dirk Musschoot)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Het is inderdaad zo dat er veel reclame wordt gemaakt over de 'hebbedingetjes' die bij de Happy Meal zitten. En er zijn mensen die elke week naar McDonald's gaan met hun kinderen voor een Happy Meal. Maar dat hebben ze aan hunzelf te danken. Een keer zelf koken of een gezonder alternatief dan McDonald's vinden is niet zo moeilijk.
Het feit dat de consumentenverenigingen naar de rechtbank willen trekken vind ik redelijk absurt. Zo moeten ze dan maar tegen elke voedselketen een klacht indienen die ongezond voedsel serveren en reclame maken naar kinderen toe.

Reclame maken is niet verboden. Ook niet voor fastfood. In mijn ogen zijn het nog altijd de ouders die beslissen of ze al dan niet met hun kinderen naar McDonald’s gaan. Het is inderdaad wel zo, wil je een hele collectie van iets verzamelen, dat je in feite elke week zou moeten gaan. Ik weet dat ik als kind ook vaak naar McDonald’s wilde voor een 'Happy Meal', maar mijn ouders kozen er dan voor om 1x om de 1 à 2 maanden te gaan. Ik of mijn broer hebben hier nooit een probleem van gemaakt.

Oké, vaak wil het kind liever het speeltje dan het voedsel, maar dat ondervinden volwassenen toch ook soms? Hoe dikwijls zie je niet dat je bij 2 of 3 producten van iets, er iets gratis bij krijgt? Is dat niet een beetje hetzelfde? Dan koop je toch ook omdat je het 'extra' toegevoegde wil?

Ik vind ook dat ouders zelf moeten kunnen beslissen of ze ‘meegaan’ in die campagne of niet. Wanneer dit niet mag, dan mag andere reclame ook niet, vind ik. Er zijn nog meer aantrekkelijke dingen en dan zouden die allemaal verboden moeten worden. Dus dat kan niet. Bij ons thuis zijn we eigenlijk maar 1 keer of 2 keer bij zo een fastfood restaurant gaan eten wanneer ik klein was: we ware al vroeg vegetariër (vanaf het derde leerjaar). Wij kozen daar als kind zelf voor en onze ouders hebben dat toegestaan. Dus het probleem van de hamburger was er bij ons thuis niet want we aten het nooit. Daarom heb ik vroeger nooit gezaagd om naar die dingen te gaan, wij vonden het niet lekker en we aten er een deel dingen niet van.

Reclame is er voor vanalles, je kiest zelf of je er op in gaat of niet.

Een vegetariër gaat niet reageren op reclame over vlees omdat hij dat niet eet, als je geen koffie drinkt, let je niet op reclame van Douwe Egberts, ...
Als je niet van McDonalds houdt, moet je niet ingaan op die reclame.

Je kan dan wel zeggen dat je kinderen dat willen e.d., maar dan is het aan jou als ouder om zelf te koken of een ander alternatief te vinden zodat je kinderen ook tevreden zijn.

Niet echt.

Werkstuk van een 17-jarige: http://www.scholieren.com/werkstukken/19361

Conclusie: [...] Er is bewezen dat wanneer dat wanneer een bedrijf stop met een reclame, deze reclame wordt vergeten. Er is dan geen impact meer en ook geen bekendheid meer. Niet alleen de commercial wordt dus vergeten, ook het product zelf. Dit uit zich weer in een vermindering van de koopbereidheid. Commercials hebben dus wel degelijk effect op het koopgedrag van mensen en op de omzet.

__________________
'I have never let my schooling interfere with my education.'
-- Mark Twain

Ik vind het vrij belachelijk dat ze zo over een happy meal klagegen. Het is logisch dat mc donalds hier reclame over maakt, en die reclame dan ook zo uitspeelt dat elk kind wel een happy meal wil. Maar dit is toch zo bij elke reclame? Ok, je kind moet niet elke week een happy meal eten, maar af en toe mag het toch al wel eens. Er wordt ook reclame gemaakt voor chocolade, pizza en over nog veel meer fastfood. Het is de taak aan de ouders om te zien wat hun kinderen hiervan allemaal mogen en wat niet.

ja zeg het wordt tijd dat ze hun kinderen opvoeden!
op tv is er tijdens het kinderuur( op cartoonnetwerk tot middernacht)
reclame van speelgoed..
onze kleine vindt ook alles leuk en wilt ook alles graag hebben en hoe graag wij dat ventje ook zien, er zijn beperkingen
ik zeg niet dat wij superouders zijn, en dat we wel eens zwichten voor het gezeur...( alleen nog met een goed rapport!! eh manneke)
belonen moet, maar niet altijd!
een knuffel en een woordje van ...flinke vent...we zijn trots,
doet soms meer dan het speelgoed dat na een dag al in de vergeethoek geraakt
Mac donalds happy meal, hetzelfde, regelmaat 1 keer per maand
of koken die ouders niet graag, het is vooral ook GOEDKOPER

Wat een absurd artikel. Het is gewoon een belachelijke actie van de ouders. Voor zover ik weet, is Happy Meal vooral gericht op jonge kinderen. Echt veel reclame wordt er niet voor gemaakt op tv in ons land. In Amerika kan dit misschien anders zijn, maar dan nog ligt het lot in de handen van de ouders, niet in dat van de kinderen zelf.

Een keer naar de MC Donalds gaan hoort er ook gewoon bij vind ik. Het is misschien minder gezond, maar het hoort toch ook bij het kind zijn. MC Donalds zal zich ook niet laten afschrikken door dit dreigement. Het is namelijk niet verboden reclame te maken.

Als de ouders effectief een rechtzaak aanspannen en deze winnen, dan vrees ik voor een enorme problematiek. Reclame zal dan gewoon algemeen verboden worden. Reclame voor bier zou dan ook niet langer mogen of gewoon andere alcoholische dranken.

Kortom, ik vind dit absurd!

De Amerikaanse stad San Francisco zal binnenkort de verkoop van Happy Meal verbieden. Happy Meal is het beroemde kindermenu van de hamburgergigant McDonald's. De stad vindt het niet gepast speelgoed weg te geven bij ongezond voedsel en wil met het verbod vetzucht bij kinderen bestrijden.

San Francisco is de eerste stad in de Verenigde Staten die deze maatregel neemt. Een ruime meerderheid in de gemeenteraad stemde gisteren in met het verbod dat op 1 december zal ingaan.

De nieuwe wet slaat wel niet alleen op Happy Meal. Voortaan mogen in San Francisco enkel cadeautjes weggeven worden bij voedsel dat aan bepaalde voedingswaarden voldoet. De hamburgers en frietjes van McDonald's doorstaan deze test niet.

McDonald's reageert teleurgesteld op de beslissing van San Francisco. "Dit is niet waar onze klanten om gevraagd hebben", aldus een woordvoerder.

Bron: www.hln.be
Datum: 3 november 2010

Dat ze voortaan in San Francisco de Happy Meals gaan verbieden vind ik niet kunnen. Zoals eerder gezegd beslissen de ouders zelf wanneer ze naar Mc Donalds gaan. De keuze ligt volledig in hun handen. Een kind dat elke dag gezond en gevarieerd eet kan wel eens een dagje 'zondigen' in Mc Donalds met een Happy Meal, hier is niets mis mee. Men zoekt ook niet naar alternatieven, zoals het speelgoed beperken, andere maaltijden bereiden bij het speelgoed,... Dit is nog maar een begin, het zou wel eens kunnen eindigen in een faillissement voor Mc Donalds.

Bij nader inzien heb ik begrepen dat we het onderstaande artikel kunnen plaatsen onder de noemer 'boecht'. Het brengt ons niets bij dat de Happy Meal wordt verboden, zeker niet in San Francisco. Er wordt ook niets gezegd over de gezondheid die in het gedrang is gekomen, of er in deze streek al dan niet kinderen zijn met overgewicht of dergelijke. Als het hier gaat over de gezondheid die al is aangetast en dat er al gevolgen zijn van het eten van Happy Meals, dan is het maatschappelijk relevant. Maar dit is enkel preventief dus heeft het geen enkel nut voor onze maatschappij.

Ondanks de spierziekte in mijn vingers heb ik ingezien dat absurd duidelijk met een d wordt geschreven.

Dat noem ik nog eens een slim gekozen woord in je vorige zin: 'ingezien'!

Echter: Waarom vind je dit niet maatschappelijk relevant? Obesitas, eetstoornissen, de toenemende luxe en de drang naar 'overmaat' op alle gebieden lijken me de dag van vandaag net ontzettend actueel.

Ik sluit mij veel meer aan bij jouw eerste mening, waar je aanhaalt dat het nog steeds de ouders, de kinderen... zijn die de keuze maken om al dan niet naar Mc Donalds te gaan of zich al dan niet dagelijks op junkfood te storten. Onze maatschappij bestaat vandaag uit 'verleidingen' langs alle kanten, zodanig ingekleed dat "niemand" er nog aan weerstaat. De verleiding weghalen, in dit geval heel specifiek de reclame gericht naar kinderen, gaat in mijn ogen geen oplossing bieden. Het is net het weerbaar maken van het kind (en misschien nog wel meer de volwassene) tegenover al deze verleidingen dat een oplossing zou kunnen bieden voor deze 'more-more-most' ingesteldheid van onze samenleving.

Ik vind dat je het artikel langs twee kanten kan bekijken.

Langs de ene kant is het onderwerp obesitas inderdaad wel relevant, je hoort er praktisch elke week van dat meer en meer mensen te kampen krijgen met obesitas. Het is een aandoening waar mensen niet dikwijls bij stilstaan maar die ernstige gevolgen kan hebben.

Maar langs de andere kant vind ik het feit dat de Happy Meal wordt afgeschaft in San Fransisco niet maatschappelijk relevant. Het is nog niet eens uitgewerkt, ze zijn het alleen van plan.

Ik vind het belachelijk van deze ouders. Reclame wordt inderdaad gemaakt om op de kinderen in te spelen, McDonalds hoopt inderdaad dat gezinnen komen eten als de kinderen hierachter vragen. Toch ben ik ervan overtuigd dat gezinnen niet perse door de reclame naar de McDonals gaan. Een bezoekje naar de fastfoodketen zit in de familie of niet. Ik ken verschillende families die geregeld er gaan eten maar er zijn ook genoeg gezinnen die er nooit gaan eten. Ik ben er dus ook van overtuigd dat het de keuze is van de ouders om in te gaan op het verlangen van hun kinderen of juist niet.