’Levensduur niet belangrijkste criterium bij terugbetaling geneesmiddel’
Vandaag om 07:06

Extra levensduur zou niet het enige criterium mogen zijn wanneer bekeken wordt of een behandeling terugbetaald moet worden of niet. Die boodschap gaf CM-voorzitter Luc Van Gorp in zijn toespraak voor Rerum Novarum. “De mensen willen levenskwaliteit”, zei hij.

Volgens Van Gorp lijkt gezondheid wel “de nieuwe religie waar alles aan wordt geofferd”. Daar wordt door de industrie handig op ingespeeld, luidt het. “Innovatieve behandelingen en medicijnen zijn peperduur. Om maar een voorbeeld te noemen, vanaf deze maand betaalt de ziekteverzekering pembrolizumab terug, een geneesmiddel tegen huidkanker. Kostprijs: meer dan 100.000 euro per jaar.”

Keuzes dwingen zich op, stelt Van Gorp. Daarbij pleit hij ervoor naar de mensen te luisteren. “De Koning Boudewijnstichting heeft het afgelopen jaar een bijzonder interessant experiment opgezet. Ze organiseerde een burgerlabo waarin ze mensen vroegen hoe ze de gezondheidszorg van de toekomst zagen. Wat bleek: de mensen schatten levenskwaliteit hoger in dan levensduur.”

“Tot vandaag kijken we voor de terugbetaling van een behandeling vooral naar levensduur: hoeveel langer zal een patiënt leven als gevolg van de behandeling”, stelt Van Gorp vast. “Maar eigenlijk is dat niet het belangrijkste criterium. De mensen willen levenskwaliteit. Stel dat er een geneesmiddel is dat het leven van een patiënt met vier maanden verlengt, maar dat er tegelijk voor zorgt dat hij depressief wordt. Is het dat wat we willen? Is het dat wat de patiënt wil? De vraag stellen is ze beantwoorden.”

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160505_02274352

Eigen mening:
Als we kijken naar vroeger, kan ik me zeker voorstellen dat de levensduur centraal stond. Ettelijke jaren geleden leefden mensen minder lang en was bij een behandeling vooral het verlengen van de levensduur het belangrijkste. Mensen wilden langer leven om meer te kunnen doen, beter te genieten. Nu ligt het heel anders in mijn ogen. Mensen willen elke dag goed kunnen leven. Dat is wat ze benoemen als levenskwaliteit. Daarom ga ik ook akkoord met het artikel. Mensen willen in het hier en nu kunnen leven op een goede manier. Ze willen niet wachten tot later om het goed te hebben. Dat kan je gelijk zien met een erfenis. Vroeger zeiden veel mensen dat je al het geld zou moeten sparen. Nu zijn meer mensen van mening dat je het beter nu kan gebruiken wanneer je het nodig hebt. Daar zie ik de gelijkenis met het leven. Mensen willen hier en nu alles gebruiken om goed te leven en niet alles opsparen voor later. Wel vind ik het goed dat in het artikel ook de bedenking daarbij wordt gemaakt: “Hoort het zo? Moeten we inspelen op terugbetaling voor levenskwaliteit i.p.v. levensduur?”. Daar heb ik ook mijn bedenkingen bij. Ik vind dat het terugbetalingssysteem zeker herbekeken mag worden naar de dag van vandaag, maar er moeten een aantal aspecten blijven. Dat een behandeling sneller wordt terugbetaald omdat mensen langer zullen leven, vind ik een goed argument. Anderzijds zijn er ook behandelingen waarbij die zekerheid er niet is. Daar vind ik dan eveneens dat er een maatregel mag komen.