Opschudding in het Vlaams Parlement. De jonge CD&V-politici Hilde Crevits en Joke Schauvliege klagen dat ze seksistisch worden behandeld door hun mannelijke collega's.

Aanleiding was een vraag om uitleg van Crevits die voorzitter Marc van den Abeelden (VLD) van de commissie Openbare Werken, Mobiliteit, Energie onontvankelijk verklaarde. Crevits voelde zich op haar sekse geviseerd en nam de proef op de som. Ze liet exact dezelfde vraag door collega Carl Decaluwé indienen en wonderwel plaatste Van den Abeelden die nu wél op de agenda. Norbert De Batselier, voorzitter van het Vlaams Parlement, laat de zaak onderzoeken. " Dan zullen we zien of er echt een probleem is."
Drie vrouwelijke 'witte raven' van de Belgische politiek delen hun ervaringen met vrouwonvriendelijkheid mee, vroeger en nu.

Jeanine Leduc (VLD-senator):"Nooit seksistische opmerkingen"

"In de Senaat heb ik nooit seksistische opmerkingen gekregen. In het verre verleden weet ik wel dat een collega Sabine de Bethune eens uit de commissie heeft geweerd. Zij was tegen een voorstel, en mocht pas weer binnen toen het goedgekeurd was. Er waren ook mannen die opwierpen als betere woordvoerders. Maar persoonlijk, en ik heb toch al in heel wat commissies gezeteld, heb ik geen enkele slechte ervaring gehad. Misschien is het iets dat enkel in het Vlaams Parlement voorkomt? Of ligt het aan de houding van de dames zelf?"

Leona Detiège (ex-burgemeester Antwerpen):"We moesten ons meer bewijzen"

"Vroeger heb ik nooit zulke rechtstreekse vorm van seksisme in het parlement ervaren. Er was wel verdoken seksisme. Bij vrouwen duurde het al wat langer voor hun voorstellen werden behandeld. Wij moesten ons ook vaker meer bewijzen eer onze mening aanvaard werd."

Miet Smet (CD&V-Vlaams parlementslid):"Vrouwen als concurrenten"

"In het verleden kwam seksisme vrij frequent voor. Vrouwen kregen opmerkingen over hun kleding en werden voornamelijk als concurrenten beschouwd. Mannen spraken vrouwelijke politici aan in hun vrouw zijn, niet in hun politiek zijn. De heren hebben zich moeten aanpassen aan de komst van vrouwen in de politiek. Ze beseften toen zelfs niet dat ze seksistisch waren. Nu is seksisme een uitzondering geworden. Het gros van de politici doet er zeker niet aan mee."

Misschien iets gelijkaardigs:

Leerkrachten stellen hun moeilijkste vragen altijd aan een jongen. (Ik zit met zeer weinig jongens in de klas, sorry dus als ik nooit kan antwoorden)
Dit zou een onbewust proces zijn.
Dus denk ik dat als er al sprake is van sekssisme dat dit onbewust is.
Ook zou ik als mannelijke parlementariër te veel eergevoel hebben om te discrimineren. Bij een bestuur van een vereniging, stad, land,... vind ik dat er gekeken moet worden naar het functioneren dan naar de persoon van wie het voorstel komt.
Zelfs voorstellen van vrouwen kunnen (soms) eens interessant zijn