De federale ploeg gewikt en gewogen


Een evaluatie van vier jaar ministerieel werk is geen exacte wetenschap. Het is een impressie en het gevolg van veel wikken en wegen. Daarbij had niet alleen de Wetstraatredactie een stem, maar debatteerden ook de afdelingen binnenland, buitenland, economie en hoofdredactie mee.


Het resultaat zal ongetwijfeld onderwerp van discussie zijn. Toch is dit rapport meer dan nattevingerwerk. De prestaties van de excellenties werden na ellenlang overleg in drie cijfers samengevat. Hebben ze een visie op hun beleidsdomein? Zijn ze efficiënt in de uitvoering ervan? En hoe goed communiceren ze?

In tegenstelling tot het rapport halfweg de regeerperiode werden deze keer naast de vijftien ministers ook de zes staatssecretarissen beoordeeld.

De redactie was bij het opstellen van dit rapport streng, echt streng. Negen ministers zijn geslaagd. Zes krijgen een onvoldoende. Bij de staatssecretarissen is het plaatje nog minder rooskleurig. Daar zijn er twee geslaagd en vier gezakt.

Deze resultaten zijn niet die van een lageschoolrapport, waar 90 procent de norm is. Elk puntje moest verdiend worden. Elke misser werd aangerekend en trok het resultaat onverbiddelijk omlaag. Boven de helft scoren is al een hele prestatie. Slechts één minister - Karel De Gucht (Open VLD) - haalt een onderscheiding. Bij de staatssecretarissen steekt alleen Vincent Van Quickenborne (Open VLD) boven het maaiveld uit.

De regering-Verhofstadt II deed het in de tweede helft van de regeerperiode een stuk beter dan de eerste twee jaar, toen de onmacht van de paarse ploeg een hoogtepunt bereikte met de crisissen over Brussel-Halle-Vilvoorde, DHL en het migrantenstemrecht.

Als alleen rekening wordt gehouden met de ministers, haalt de regering over de volledige regeerperiode net niet de helft (49,5). Wordt het resultaat van de staatssecretarissen mee in overweging genomen, dan gaan de cijfers nog wat dieper in het rood (47,8). Dat betekent een eindoordeel dat balanceert op de grens tussen heel nipt gezakt en gezakt zonder meer.

De vicepremiers - Patrick Dewael, Didier Reynders, Freya Van den Bossche en Laurette Onkelinx - zitten allevier in elkaars buurt, met de hakken over de sloot. Al haalden de twee Franstaligen vooral punten als vicepremier, niet als vakminister. Premier Guy Verhofstadt, die na twee jaar slechts 48 procent scoorde, deed zijn reputatie van comeback kid alle eer aan en eindigt op een eervolle 63 procent.

Bij Le Soir werd een soortgelijke oefening gemaakt op basis van dezelfde criteria. Voor elk regeringslid vindt u dan ook naast de evaluatie van De Standaard kort de mening van onze Franstalige collega's. Op die manier kunt u nagaan hoe de Vlaamse regeringsleden aan de overkant van de taalgrens gepercipieerd worden en omgekeerd. (ste)

Meer info: http://www.standaard.be/Kanaal/Index.aspx?KanaalId=318 (links klikken op 'Regeringsrapport')

DS, 12-05-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB