‘Optimisme Generatie Y heeft serieuze klop gekregen’

Jongeren zijn best gelukkig, maar voelen zich tegelijk angstig en onveilig. Dat blijkt uit de monitor van het Jeugdonderzoeksplatform (JOP), dat De Morgen kon inkijken. ‘Het optimisme van Generatie Y heeft een serieuze klop gekregen in deze crisistijd vol onzekerheid.’

Over het algemeen voelen Vlaamse jongeren zich gelukkig, weet De Morgen. Zeven op de tien jongeren vinden zichzelf ‘best oké’, terwijl acht op de tien menen dat ze over een aantal ‘goede kwaliteiten’ beschikken.

Liefst van al sms’en of bellen jongeren, gevolgd door televisiekijken. Opvallend is dat meer dan een vijfde nooit op café gaat.

‘Jongeren krijgen de hele wereld in hun huiskamer, maar komen daardoor wel niet meer uit datzelfde kamertje’, en dat leidt volgens psychiater Dirk De Wachter (KU Leuven) tot individualisme. ‘We hebben jongeren te veel beschermd. Ze zitten in een veiligheidscocon en als ze de toekomst willen overleven [...], moeten ze durven falen.’

Het zou ertoe bijgedragen kunnen hebben dat het onveiligheidsgevoel bij Generatie Y (geboren tussen jaren 1980 en 2000, red.) ten opzichte van vorige onderzoeken fors toegenomen is. Jongeren hebben bijvoorbeeld de indruk dat straten de laatste jaren onveiliger zijn geworden, of dat de politie onvoldoende kan beschermen tegen criminelen.

In het algemeen hebben jongeren nog maar weinig goede woorden over de politiek. Zo is bijna de helft van de jongeren er niet meer in geïnteresseerd en denkt meer dan een derde dat stemmen geen zin heeft. Volgens jeugdexpert Tom Palmaerts blijkt de jeugd een pak minder optimistisch te zijn geworden.

‘De wereld voelt complexer aan. Dat zorgt voor angst en daardoor staan politie en politiek onder druk’, zegt ook pedagoog Pedro De Bruyckere van de Arteveldehogeschool in de krant. ‘Een zekere ruwheid moet een plaats krijgen in onze opvoedingsmethodes’, besluit Dirk De Wachter.

Bron:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140331_01048452, 31 maart 2014

Eigen mening:
Als persoon uit die generatie Y kan ik zeggen dat ik mezelf ongeveer wel kan vinden in de resultaten van dit onderzoek. Ook ik vind dat de wereld erg complex in elkaar zit. Politiek is voor mij ook niet duidelijk. Ook ik bel en sms veel. Ik voel me ook 'best oké'.
Toch denk ik dat er ook een beetje overdreven wordt. Zoals bijvoorbeeld het feit dat één vijfde nooit op café zou gaan en dat jongeren altijd op hun kamertje zitten. Ik denk dat dat een beetje cliché is. Jongeren gaan wel op café, of toch heel veel jongeren. Misschien zitten wij inderdaad meer op onze kamer dan de mensen vroeger, maar wil dat dan zeggen dat we individualistisch geworden zijn? Wij kunnen ook nog genieten en gaan ook nog graag op café of naar een fuif. Dan zou ik toch niet zeggen dat we erg individualistisch zijn. Er zullen er misschien bij zijn, maar ik denk dat dat vroeger ook al zo was.

Zoals Noortje zegt moet er inderdaad beter genuanceerd worden tussen het beeld van eenzaten die hun kamer niet uitkomen en iemand die eenmaal niet elke dag op café zit. Voor de rest kan ik me ook best vinden in de resultaten. Politiek is inderdaad iets wat héél ver van mijn bed ligt en toen ik voor de eerste keer moest gaan stemmen was dit dik tegen mijn zin. Ik zag er het nut niet van in en bovendien wist ik totaal niet welke politieke oriëntatie ik had. Volgens mij kan ik voor veel leeftijdsgenoten spreken en dat vind ik toch wel spijtig want ik zou graag meer politiek bewust en betrokken zijn maar ik heb het gewoon niet "in" mij omdat ik sinds kindertijd van deze dingen afgeschermd ben gebleven. Komt dit door een overbeschermende luchtbel in de opvoeding door onze ouders? Voor een groot deel ongetwijfeld maar ik schuif niet graag al de verantwoordelijkheid door naar de vorige generatie. We hebben zelf de plicht om uit ons sprookjesbos te geraken.