"Geen geld" voor schadevergoeding slachtoffers besmette bloedtransfusies

Minister De Block heeft voorlopig "geen financiële middelen" om een voorstel te bekijken tot compensatie voor wie hiv of hepatitis C opliep via bloedtransfusie in de jaren 80. Het gaat om duizenden mensen. Het Federaal Kenniscentrum stelt een compensatie van 20.000 euro per slachtoffer voor.

Maria Van Keer, nu 64, werd bij de geboorte van haar dochter in 1975 besmet met het hepatitis C-virus via een zakje bloed. De vrouw maakt nu net als duizenden anderen aanspraak op een compensatie.

Het totale prijskaartje van het voorstel van het Federaal Kenniscentrum zou 67 miljoen euro bedragen. Het centrum stelt voor directe slachtoffers een vergoeding van 20.000 euro te geven, secundaire slachtoffers zouden aanspraak maken op een bedrag van 10.000 of 5.000 euro.

"Het is inderdaad afgesproken in het regeerakkoord dat er een oplossing moet komen voor die mensen. We willen dat ook uitvoeren, maar momenteel hebben we niet de nodige financiële middelen", klinkt het op het kabinet van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld). De besparingen in gezondheidszorg en sociale zekerheid in het kader van de begrotingscontrole, zouden roet in het eten strooien. Wanneer de uitbetaling van schadevergoedingen dan concreet zou kunnen aanvatten, is nog niet duidelijk, maar woordvoerster Els Cleemput benadrukt dat dat zal gebeuren "van zodra de middelen voorhanden zijn".

Bron: De Morgen, 20/10/2016
http://www.demorgen.be/binnenland/-...usies-bbabfabb/

Eigen mening: De grootste nachtmerrie is bij duizenden mensen realiteit geworden. De slachtoffers willen daarom een schadevergoeding. Naar mijn mening is geld niet altijd de oplossing. Wanneer er iets gebeurt, eisen mensen altijd een schadevergoeding van elkaar. Dit bewijst opnieuw dat geld steeds een grote rol heeft in onze samenleving. Enerzijds begrijp ik dit ergens, omdat slachtoffers vaak gerechtigheid willen. Anderzijds ben ik van mening dat er andere manieren zijn om de slachtoffers een compensatie te bieden. Als ik me verder toespits op dit artikel, denk ik bijvoorbeeld aan gratis dosissen hiv-remmers uit te delen aan de slachtoffers die besmet zijn met hiv? Indien ze hiermee geld uitsparen, kan de overschot van het geld dienen voor extra onderzoek naar een middel dat hiv/aids volledig geneest. Dit kan eventueel al een oplossing zijn voor de mensen die besmet zijn met hiv. Voor de mensen die besmet zijn met hepatitis C zal er ongetwijfeld ook wel een oplossing zijn, maar mijn kennis omtrent geneeskunde is te klein om hiervoor een voorstel te doen. Gelukkig zijn er genoeg geneesheren die hier onderzoek naar kunnen doen.

Net zoals Hanne al schreef draait het vandaag de dag vaak om geld. Ook wanneer er iets gebeurt waarbij iemand nadelige gevolgen kan ondervinden, gaat men geld als compensatie vragen en dit noemt men dan een schadevergoeding. Ergens vind ik het logisch dat mensen dit vragen omdat ze ook effectief door de fout van iemand anders schade lijden. In het artikel gaat het over slachtoffers van besmette bloedtransfusies. Ik vind het niet meer dan normaal dat deze mensen een schadevergoeding eisen. Het is ook erg dat zoiets als een besmette bloedtransfusie kan voorvallen. Je zou je toch net veilig moeten kunnen voelen in een ziekenhuis en je zou toch net vertrouwen moeten kunnen hebben in de mensen die je verzorgen. Langs de andere kant begrijp ik ook wel dat minister De Block momenteel nog geen geld kan vrijgeven voor deze slachtoffers die een schadevergoeding willen. Het is namelijk zo dat er buiten deze mensen ook nog heel wat andere doeleinden zijn waarvoor geld nodig is en misschien net iets dringender dan voor de slachtoffers van de besmette bloedtransfusie. Waarmee ik uiteraard niet wil zeggen dat die slachtoffers zomaar aan de kant geschoven moeten worden, want ze hebben wel degelijk recht op die schadevergoeding. Om die reden is het misschien geen slecht idee om eens na te denken over andere maatregelen die getroffen kunnen worden om deze mensen tegemoet te komen. De vraag blijft echter of ze met alternatieve maatregelen tevreden zullen zijn.