Meeste jongeren na straf weer in de fout


Driekwart van de jongeren die zijn veroordeeld tot een taakstraf of opsluiting, gaat binnen zes jaar na vrijlating weer in de fout. Zorgwekkend, vindt minister Donner.


,,Hoe weerbarstig de materie ook is, ik wens mij er niet bij neer te leggen'', schrijft Donner (justitie) aan de Tweede Kamer. De brief begeleidt de Recidive Monitor, die het onderzoekscentrum WODC van justitie gisteren presenteerde. De minister belooft dat vanaf 2006 geen enkele jongere de gevangenis verlaat zonder dat er nazorg is geregeld.

Recidive onder jongeren, maar ook meerderjarigen -78 en 71 procent- noemt Donner 'zorgwekkend hoog'. Ook ruim een derde van de ex-tbs'ers -mensen die tot behandeling in een justitiële kliniek veroordeeld worden- komt na vrijlating opnieuw in aanraking met justitie (36 procent).

De kans op recidive is na een vrijheidsstraf hoger dan na een taakstraf of boete, zo blijkt uit het onderzoek. Toch vindt de minister niet dat de vrijheidsstraf averechts werkt. Een celstraf is vaak onvermijdelijk. De sanctie wordt niet alleen opgelegd als afschrikking, maar ook als vergelding en om de ernst van het delict uit te drukken.

Dat langgestraften en heel kort gedetineerden het meest recidiveren, verbaast Donner niet. Er is een harde kern van criminelen en het is moeilijk om na een lange straf op het rechte pad te blijven.

Bij korte celstraffen gaat het meestal om (verslaafde) dieven voor wie stelen onderdeel is van hun leven.

Jongeren plegen het vaakst opnieuw een criminele daad na een celstraf. Zeven jaar na vrijlating loopt dat percentage op tot 84 procent. Volwassenen die kort gestraft worden, plegen vaker opnieuw een delict dan volwassenen die een lange straf krijgen. Driekwart van de mensen die minder dan zes maanden zitten, recidiveert. Bij langere straffen is dat zestig procent. De afschrikkende werking van een lange straf kan hiermee te maken hebben. Dat lijkt ook te gelden voor de taakstraf: iets meer dan de helft van de tot zo'n straf veroordeelden gaat daarna door met criminele activiteiten.

Minister Donner ziet kansen de recidivecijfers naar beneden te krijgen. Zo verwacht hij een daling doordat draaideurklanten sinds kort langere straffen opgelegd kunnen krijgen. Ook de voorwaardelijke vrijlating kan volgens de minister een mooie stok achter de deur zijn om te voorkomen dat jongeren en volwassen recivideren.

Marokkaanse, Antilliaanse, Arubaanse en Surinaamse jongeren zijn oververtegenwoordigd, zegt de minister. Daarom wil Donner voor die groepen 'justitieel maatwerk' gaan leveren. Hoe dat eruit gaat zien, is nog niet bekend.





Aantal recidiverende tbs'ers neemt af

Ter beschikking gestelden (tbs'ers) komen vrij na een geslaagde behandeling in een justitiële kliniek. Het ontslag komt na een risicotaxatie en een verlof traject. Toch komt 36 procent na zo'n procedure weer met justitie in aanraking.

Dat percentage was hoger. Van 1974 tot 1988 was dat rond zestig procent en tot begin jaren negentig ruim vijftig procent.

De huidige daling is volgens justitie te danken aan het selectievere ontslagbeleid dat werd ingesteld na een aantal schokkende recidivegevallen.


Trouw, 09-03-2005

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik vind dat heel mooi dat hier allemaal procenten worden gegeven, maar waar zitten de oorzaken in het artikel?
Er is té weinig begeleiding voor ex-gedetineerden en mensen die werkstraf hebben gehad! Eén keer op de maand naar de maatschappelijk assistente gaat het zeker niet maken. En voorwaardelijk krijgen is geen straf volgens sommige veroordeelden..
Waarom niet? Wat kunnen we er aan doen? Wat is de reden voor hervallen?
Dat zou ik ook graag eens zo uitgebreid geschreven zien door journalisten!

__________________