Kerkganger wordt stilaan bedreigde soort
Belga do 25/11/2010 - 11:22

Het zondagse kerkbezoek neemt jaar na jaar af. Van de Vlamingen tussen 5 en 69 jaar oud gaat slechts 5,4 procent nog wekelijks naar de zondagsmis. In 1976 was nog 36 procent. Het aantal doopsels en begrafenissen blijft wel stabiel. Dat schrijft De Standaard.

Dat cijfers komen uit de studie "Kerkpraktijk in Vlaanderen" die Marc Hooghe, politicoloog aan de K.U.Leuven, heeft gemaakt.

Voor het eerst sinds 1998 telden de parochiepriesters het aantal aanwezigen tijdens de zondagsmis nog eens. De resultaten liggen volgens de studie in de lijn van wat al enkele decennia aan de gang is: een continue en geleidelijke afkalving van het zondagse kerkbezoek.

In 1976 ging 36 procent van de Vlamingen tussen 5 en 69 jaar nog wekelijks naar de zondagsmis. In 1998 was dat 13 procent. En in 2009 daalde dat aandeel tot 5,4 procent, of 247.000 mensen. "Als we de gegevens van de voorbije decennia op een rijtje zetten, zien we een zeer gelijkmatige afname van de zondagsmis. Je kunt bijna perfect voorspellen dat er jaarlijks ongeveer 0,8 procent minder kerkgangers zullen zijn", legt Hooghe uit. Als deze trend doorzet, blijven de kerken in 2016 op zondag leeg.

Doopsels scoren wel, huwelijken veel minder
De populariteit van doopsels en begrafenissen staat in contrast met het afkalvende "gewone" kerkbezoek. Die cijfers zijn de voorbije jaren min of meer op hetzelfde niveau gebleven. Van alle overledenen wordt 71 procent kerkelijk begraven. En 67 procent van de Vlaamse kinderen wordt kerkelijk gedoopt. De kerkelijke huwelijken zijn wel gedaald van 30 procent in 2006 naar 26 procent vorig jaar.

In West-Vlaanderen en Limburg liggen de cijfers van het kerkbezoek een stuk hoger dan in de rest van Vlaanderen. Volgens Hooghe heeft de kerk in die provincies nog steeds een belangrijke sociale functie, toch zeker op het platteland. In de verstedelijkte gebieden rond Antwerpen, Gent en Brussel is de kerkpraktijk het laagst.

Grote verschuivingen naar aanleiding van de zaak-Vangheluwe verwacht Hooghe niet. "We zullen het effect pas volgend jaar zien in de cijfers, maar ik denk niet dat oudere mensen hun levenslange gewoonte gaan opgeven door een schandaal", zegt hij in De Standaard.

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...1125_kerkbezoek

Eigen mening: Ik verschiet niet van deze resultaten en op zich geven deze blijk van goed nieuws. De mensen hebben tegenwoordig een andere manier van geloven, en enkel zij die echt willen gaan nog naar de kerk. Vroeger was dat anders, toen had de kerk een maatschappelijke functie, een staats-godsdienst die ook macht had op onder andere politiek vlak, maar na de definitieve scheiding van kerk en staat was dat gedaan. De mensen zijn opgestaan en blijven geen blinde en dove schapen meer.
Onze kerken kunnen volgens mij echter opnieuw aan populariteit winnen, maar niet als ze verder doen zoals ze nu bezig zijn. Ik heb het niet enkel over de schandalen, maar ook over de saaie preken, de stilte, het serieuze van de kerk. Als men nu wat meer naar andere culturen zou kijken, en men het kerkgebeuren zou veranderen naar iets leukers, met dans en muziek, zoals dat in Afrika soms het geval is, dan zouden er hoogstwaarschijnlijk meer mensen naar de kerk komen.
Mensen zullen altijd een soort van religie zoeken, zelfs al noemen ze zich ongelovig. Ik denk maar aan het Oosterse denken/therapiën en de andere therapiën (yoga, kunstzinnige therapie, lichttherapie , meditatie om zichzelf beter te leren kennen, om een gemakkelijkere weg in het leven te zoeken...) die tegenwoordig heel populair zijn. De kerk moet zich dus gewoon wat aantrekkelijker maken.

Dit is eigenlijk wat iedereen al een tijd wist maar niet echt in cijfers concreet uitgedrukt is. Het is ook niet verwonderlijk dat er een enorme daling van kerkgangers is, dit om verscheidene redenen.
Ten eerste is er het belang van de Kerk in het leven van de mens. Tegenover 30 jaar geleden is deze enorm verminderd. Mensen voelen zich ook niet langer verplicht om naar de kerk te gaan.
Ten tweede is er volgens mij zeker de tijdsindeling van de mensen die enorm veranderd is. Mensen hebben meer stress, gaan meer bezig zijn met carrière en hebben zoiezo een drukker leven. Tijd om naar de kerk te gaan valt hierdoor weg.

Sinds de pedofilieschandalen in de Kerk zijn uitgekomen denk ik dat er toch wel een vermindering van kerkgangers zal komen. Je hoort ook van mensen die zich laten ontdopen, wat bij mijn weten vroeger nooit of bijna nooit het geval was. Ik wist niet eens dat dit mogelijk was.
De oudere mensen gaan hun geloof niet willen opgeven, maar binnen enkele generaties zal het aantel kerkgangers toch dicht tegen de nul zitten denk ik.

Ik denk dat het grootste probleem binnen de kerk zelf te vinden is. In een samenleving die zich zo snel ontwikkelt en verandert moet je jezelf als geloofsinstelling aanpassen aan de doelgroep. Je moet als het ware mee evolueren.

De kerk heeft zich duidelijk nog niet aangepast aan onze moderne maatschappij en heeft het daarom ook zo moeilijk. Ik ben er wel van overtuigd dat de kerk een plaats kan hebben in onze samenleving. Maar dan zullen zij deze moeten zoeken, en niet moeten afdwingen zoals ze nu doen. Pas dan zal het aantal kerkbezoeken terug kunnen stijgen.

Mijn advies naar de kerk toe, voor wat deze waard is.
Pas jullie aan aan de maatschappij rondom jullie in plaats van de maatschappij naar jullie hand te willen zetten. Laat choquerende uitspraken achterwegen en sla een nieuwe weg in, die mogelijkheden biedt voor jong en oud.

__________________
Divide and Conquer

Ik denk dat zelfs als de kerk zich aanpast dit niet veel zal helpen. Hun imago is nu helemaal kapot door al de schandalen van de laatste tijd. Ik wou vroeger altijd voor de kerk trouwen en mijn kinderen later laten dopen maar dit is nu zeker het geval niet meer. Ik vindt dat mijn kinderen zelf moeten beslissen of ze dit willen. Ik heb helemaal geen voeling met de kerk of zelfs niet met andere geloven. Maar misschien is de uitspraak van de Paus eerder deze week al een goede stap in de richting om te evolueren want hij keurde het condoomgebruik in sommige gevallen toch goed. Toch denk ik dat ze misschien terug populairder worden als ze het celibaat afschaffen en geen domme uitspraken meer doen.

We merkten allemaal al dat de populariteit van de Kerk de laatste jaren meer en meer afnam. Het lijkt wel alsof de Kerk in een neerwaartse spiraal terechtgekomen is, waarin ze steeds sneller naar beneden gaat. Zaken zoals deze van Vangheluwe dragen ook zeker NIET hun steentje bij.
De Kerk kan moeite doen om zich terug populairder open te stellen door zich aan te passen aan de wereld waarin wij nu leven, maar ik weet niet of dit nog veel zin zal hebben. Het zal misschien wel enkele kerkgangers terug 'lokken', maar de overgrote meerderheid blijft op zondag liever in zijn luie zetel zetten dan op een houten kerkstoel.
Dat het aantal begrafenissen niet afneemt, verbaast mij niet. Het zit zo ingebakken in ons systeem dat mensen een afscheidsmis geven/hebben in een kerk, maar ik denk dat dit meer uit gewoonte is dan door het geloof.
Ook de doopsels blijven min of meer stabiel. Dit is natuurlijk de verantwoordelijkheid van de ouders, maar ik begrijp hun keuze wel. De ouders willen hun kind dat grote communiefeest en die viering in de kerk gunnen, ook omdat ze willen dat hun zoon of dochter erbij hoort. De trend om een lentefeest te geven is toch nog niet zo populair bij iedereen.
Aan de ene kant vind ik het jammer dat er nog zo weinig kerkgangers zijn, want het gevoel dat je met zo veel mensen in een kerk zit, geeft toch een beetje een groepsgevoel of een gevoel van eenheid en bescherming.
Aan de andere kant moet ik toegeven dat het bij mij ook jaren geleden is dat ik nog in een kerk ben geweest, voor een echte eucharistieviering althans. Mijn bezoeken aan de kerk beperken zich tot de speciale gebeurtenissen (communies, begrafenissen, trouwfeesten) of tot toeristische bezoekjes.
Deze afname van kerkbezoeken vind ik nog maar eens het bewijs dat in onze maatschappij het individu steeds centraler komt te staan en dat iedereen gewoon zijn eigen 'goesting' doet, wat zorgt voor egocentrisme en polarisatie, dat uiteindelijk kan uitmonden in écht egoïsme en een gevoel van 'ikke, ikke, ikke en rest kan stikken'.