Hieronder weer een geweldige column van Lorin Parys. Ik kan mij vooral vinden in de eerste twee alinea's. Het is toch echt waar: de banken zijn de oorzaak van alles, maar kijk: onze wereld is zo afhankelijk van hen geworden dat ze die crisis mooi omdraaien tot nog meer winst en nog meer perspectieven voor zichzelf.

-------------------------------------------
Lehman Sisters
Met het Fortis-drama overtreft de werkelijkheid nog maar eens de verbeelding. Het komt de eerste twintig jaar nooit meer goed met het imago van de banken. Zelf lijken ze daar in ieder geval niet wakker van te liggen. Integendeel, onze bankiers werken zich uit de naad om de laatste restjes vertrouwen in hun instellingen te kelderen. Eerst en vooral hebben bijna alle banken nu een of andere vorm van staatswaarborg waardoor ze makkelijker onder mekaar kunnen lenen. Wordt een interbancaire lening niet terugbetaald, dan gaan ze het geld gewoon halen bij de staat, lezen u en ik. Daarbovenop krijgt de bank ook een waarborg van ons wanneer ze krediet toestaat aan een bedrijf. Betaalt dat bedrijf niet terug, dan doet de overheid dat. Risico voor de banken: nul.

Alhoewel de vereniging van banken blijft beweren evenveel kredieten toe te staan als vorig jaar, blijft het zoeken naar bedrijfsleiders die nog leningen krijgen. Wanneer je ze vindt, dan blijkt daaruit dat nu bankiers minder risico nemen, ze meer winst maken. Waar banken vorig jaar bijvoorbeeld 1,5% winstmarge namen op een krediet, kan dat vandaag makkelijk oplopen tot het dubbele. Bankieren lijkt me dus een beroep met toekomst. Eerst laat je de boel in mekaar storten door slecht management, dan socialiseer je de risico's om vervolgens je winst te verhogen. En als kers op de taart beloon je jezelf. Bij die beloning wordt niet op een cent meer of minder gekeken, het is immers toch belastinggeld. Alleen al in de VS betaalden de bankiers zichzelf in december 18,4 miljard dollar aan bonussen uit voor puike prestaties. Meer dan 4miljard dollar daarvan vloeide naar Merrill Lynch, net voor het door Bank of America moest worden overgenomen om een faillissement te vermijden.

Bankiers lijken nochtans geen goede leerlingen. Ze blijven rustig het onverkoopbare verkopen. Neem nu de bankanalisten die ons moeten vertellen wanneer we best een aandeel kopen, verkopen of bijhouden. Blijkt dat wat er ook in de markt gebeurt, deze heren zelden een 'verkoop'-aanbeveling op een aandeel kleven. Statistieken bewijzen dat analisten voor 95% van de aandelen een 'koop' of 'houd bij' als advies geven. Dat leidt tot de hilarische situatie dat analisten vandaag en masse aanbevelen om aandelen te kopen. Net zoals ze dat een jaar geleden op het toppunt van de markt deden. Hoe slechter de economische situatie wordt, hoe meer aandelen we moeten kopen. Hoe beter de economische situatie wordt, hoe meer aandelen we moeten kopen. Sterk. Ter illustratie: stel dat je in oktober van vorig jaar het advies van enkele slimme Citigroup-analisten had gevolgd en aandelen-Bank of America had ingekocht, dan was je nu al 77% van je investering kwijt.

Dit alles kan ons enkel doen besluiten dat het anders moet. Maar hoe? Wie rondkijkt op een willekeurige trading-vloer, merkt daarbij een merkwaardig gebrek aan vrouwen op. Zou de wereld er anders hebben uitgezien als Lehman Brothers Lehman Sisters was? We hebben hier al geschreven dat de beste beslissingen worden genomen door teams met een diverse samenstelling. Een team zónder vrouwen neemt dus slechtere beslissingen dan een team mét vrouwen. Een Britse studie treedt die stelling bij. De onderzoekers maten dagelijks met ochtendlijke speekseltests het testosteron-niveau van mannelijke traders en vonden een verband met de winst die de bank die dag maakte. Meer testosteron betekent meer bereidheid om risico te nemen en dus vaak ook meer winst. Jammer genoeg betekent meer testosteron ook meer kans op irrationele beslissingen: als de jongens aan de trading desk crashen, dan gaat ook dat behoorlijk hard. Maar vrouwen zijn niet onschuldig. Zij kiezen immers alfamannen met een hoge sociale status om zich voort te planten. Daarom nemen mannen meer risico wanneer ze onder financiële druk staan en worden omringd door andere mannen met een soortgelijke status. Ze strijden dan voor het leiderschap. Vrouwen hebben daar geen last van. De volgende voorzitter van Fortis zou dus best een vrouw zijn.

Lorin Parys is voorzitter van Flanders DC, de Vlaamse organisatie voor ondernemingscreativiteit. Hij schrijft deze column in eigen naam.

Bron: www.standaard.be, 12 februari 2009.

__________________

Onlangs heeft een docent economie ons tijdens de les verteld dat de banken er zelfs geld uitslaan wanneer je een overschrijving doet!
Het geld gaat onmiddellijk van jouw rekening, maar wordt niet onmiddellijk op de rekening van de begunstigde gestort!
Ik denk niet dat het ergens in de lucht kan blijven rondzweven. Of wel?

'Die manne van de banke, ge moet ze nie onderschatte'