Luister vooral

Elk kind is anders en gaat op zijn eigen manier met heftig nieuws om. Stel daarom vragen en laat kinderen vooral zelf vertellen. Wat hebben ze gezien, gehoord en gelezen? Wat vinden ze ervan? Vertrek ook vanuit hun behoeftes: willen ze praten, meer informatie, met hun gevoelens aan de slag, zwijgen…?


2Geef emoties een plek

Het is logisch dat kinderen verdrietig, boos of angstig zijn. En het is belangrijk dat ze die gevoelens kunnen uiten. Dat kan door over het nieuws te praten, te tekenen of te schrijven. Zo geven kinderen de gebeurtenissen een plek. Spreek islamitische kinderen niet aan op hun moslim zijn. IS en AL Qaeda zijn niet representatief voor de moslimwereld. Laat ze eventueel vertellen over reacties, menslievende boodschappen en initiatieven van andere moslims.


3Benadruk de zeldzaamheid

Druk kinderen op het hart dat een aanslag als deze bijna nooit voorkomt, en dat het mede daarom groot nieuws is waar iedereen over praat. Daardoor krijgen kinderen misschien het idee dat het overal gevaarlijk kan zijn. Stel ze gerust dat ze zich veilig mogen voelen.


4Blijf bij de feiten

Kinderen zijn nieuwsgierig en willen vaak heel praktische dingen weten. Beantwoord alleen de vragen die kinderen stellen. Geef eerlijke antwoorden. Maak het niet dramatischer dan het is, maar ook niet minder erg. Je leerlingen hoeven niet alle gruwelijke details te weten.


5Benoem ook positieve dingen

Vertel dat hulpverleners de slachtoffers helpen, dat de politie er alles aan doet om de daders te pakken en te zorgen dat dit niet nog een keer gebeurt. Benadruk dat bijna alle mensen op de wereld boos zijn over de aanslagen. Presidenten, koningen, vluchtelingen, boeddhisten, moslims, katholieken en de buurvrouw.


6Speel een positieve rol

Wees terughoudend met het bekijken en delen van (gewelddadige) beelden. Als kinderen geconfronteerd worden met onrecht, willen ze vaak iets doen en hun stem laten horen. Ze kunnen een tekening maken of een verhaal schrijven of een reactie posten op social media. Ook helpt het om te zien of horen wat andere kinderen vinden, bijvoorbeeld tijdens een klasgesprek of op tv.


7Doe ook iets vrolijks

Vergeet niet dat er ook veel leuke dingen zijn om te doen of aan te denken. En stel je kinderen gerust dat dat ook mag. Doe een spelletje, kijk een leuke film, vertel een vrolijk verhaal en geef elkaar een knuffel.


Bron: www.kindercorrespondent.nl

Je vindt lesmateriaal rond terreur op Klascement en beeldmateriaal op Het Archief.

bron: Klasse.be https://www.klasse.be/29571/hoe-pra...reur-en-geweld/

Mening: Als leerkracht in wording denk ik dat het heel moeilijk is om juist te reageren naar je leerlingen toe na een gebeurtenis als deze. Leerkrachten mogen zeker niet de les beginnen zonder de aanslagen te bespreken. Het is belangrijk dat de leerlingen hun verhalen en gevoelens hierover kwijt kunnen. Het lijkt me een goed idee om, zoals in het artikel omschreven, een activiteit hier rond te doen. Laat de leerlingen iets tekenen, een tekstje maken, laat hen met elkaar praten... Vertel ook over de positieve dingen die ze in de gruwelijke beelden kunnen zien. Mensen helpen elkaar, hulpverleners verzorgen gewonden, militairen beveiligen drukke plaatsen, gebouwen over de hele wereld dragen onze driekleur, er wordt een minuut stilte gehouden en ga zo maar verder. Stel hen ook zeker gerust door te zeggen dat een aanslag zelden gebeurt in België en dat de kans zeer klein is dat zij ooit slachtoffer zullen worden.

Hoe je moet omgaan met zoiets, wordt niet geleerd in de lerarenopleiding. Ik verwacht dit ook niet. Het is dus als leerkracht zeker niet eenvoudig om dit over te brengen op je leerlingen. Niet alleen de leerlingen zijn aangegrepen door deze gebeurtenis, maar ook jij als leerkracht moet dit een plaats kunnen geven. Om dit dan ineens uitlegbaar te maken voor de leerlingen, is dan ook niet gemakkelijk.
Volgens mij is het enige dat je kan doen in zo'n situatie open zijn naar je leerlingen toe. Vertel hen wat je hier zelf bij voelt en hoe jij hiermee om gaat. Op deze manier kunnen ook de leerlingen hun hart luchten en hun gevoelens een plaats geven. Neem hier zeker en vast je tijd voor. Je leerstof zien, is op dat moment niet meer je prioriteit. Zorg er eerst en vooral voor dat de leerlingen en jij de gebeurtenis verwerkt krijgen.
Het zal er ook voor zorgen dat je dichter naar elkaar groeit. Zo'n drama's zorgen er altijd voor dat mensen terug aan elkaar gaan denken en hun solidariteit tonen i.p.v. alleen maar met hun eigen wereldje bezig te zijn.

Wat ik ook zeer belangrijk vind, is dat we al de moslims niet over dezelfde kam moeten scheren. De daden van een aantal mensen zijn niet representatief voor de rest van de moslims. In mijn naaste omgeving ben ik al een aantal jongeren tegengekomen die zeggen dat het allemaal de schuld is van de moslims en dat we ze uit het land moeten sturen. Als deze jongeren eens verder kijken dan hun neus lang is, dan gaan ze merken dat ze ongelijk hebben, want het is allesbehalve waar. Net zoals ons gaat het merendeel van de moslims werken om hun gezin te onderhouden en gaan de kinderen naar school om iets bij te leren. Ik vind het dan zeer spijtig dat ik zo een reacties hoor op sociale media. Bij deze aanslag viseerde ze geen bepaald geloof, maar wilde ze zoveel mogelijk slachtoffers maken. De kans is er dus dat er ook moslims slachtoffer waren bij deze aanslagen. Als er een moslim op de school zit en we maken de leerlingen niet duidelijk dat we al de moslims niet over dezelfde kam mogen scheren, dan kan dit uitdraaien tot conflicten of pesterijen. Dit moeten we zeker en vast voorkomen en we moeten het dan ook heel duidelijk maken in de klas en de solidariteit tussen de geloven benadrukken.