Golf van Mexico in diepe crisis na BP-ramp

Maandag 21/10/2013

Drie jaar na de olieramp met de Deepwater Horizon blijven de gevolgen voor de Golf van Mexico aanhouden. Een dalende visvangst en misvormingen bij zeedieren wijzen op een ecosysteem in diepe crisis.

"Het is erg zorgwekkend wat we zien", zegt Brad Robin, lid van de Louisiana Oyster Task Force. "We vinden geen babykrabben meer, en dat is een slecht teken. We zien zaken die we nog nooit eerder hebben meegemaakt."

Uit cijfers van de staat Louisiana blijkt dat de vangst van zeedieren daalt sinds het begin van de ramp. Volgens Robin, een commerciële oestervisser, is amper een derde van de visgronden die hij vroeger bezocht nu nog productief. Hele delen van de kust zijn "dood of bijna dood", zegt hij. "Ik heb tien boten in mijn vloot, en daarvan zijn er maar twee werkzaam, omdat er niet voldoende productie is om de rest op zee te houden. Het oesterseizoen is op 15 oktober begonnen in Louisiana, maar we kunnen geen dieren vinden. Er is daar geen leven."

Teerballen in de maag

Ook Kathy Birren, die samen met haar man een groothandel in zeeproducten heeft in Florida, spreekt over een crisis. "Ik heb veel zien veranderen sinds de olieramp", zegt ze. "De vangst van steenkrabben is ingestort en nooit hersteld. Normaal zie je wel ergens langs de kust een goede vangst, maar dit jaar hebben we overal problemen."

Maar niet enkel de krabben doen het slecht. "Ook de vangst van tandbaarzen daalt sinds de ramp", zegt ze. "Helemaal tot aan de Florida Keys stuiten we op vissen met teerballen in hun maag."

Volgens Birren geven veel vissers in de regio het op. "Mensen houden het voor bekeken en verkopen hun materiaal voor een habbekrats omdat ze niet anders kunnen. Mijn zoon zet zijn eerste stappen in de industrie, en we maken ons zorgen."

Ook haar collega Dean Blanchard in Louisiana beschrijft hoe teer het ecosysteem aantast. "Elke keer als het gestormd heeft, krijgen we te maken met nieuwe teertapijten en teerballen", zegt hij. Zijn bedrijf produceert nog maar 15 procent van de omzet voor de ramp. "En het lijkt erop dat het nog erger zal worden", zegt hij.

Misvormde garnalen

Blanchard vertelt over garnalen met misvormingen en kankers, of dieren die ogen missen. Hij wijt de misvormingen aan het gebruik van giftige stoffen om de olie op te lossen in het zeewater.

BP en de Amerikaanse kustwacht houden aan dat ze niet hebben gesproeid binnen 10 mijl van de kust, en dat ook in de baaien geen oplosmiddelen zijn gebruikt. Maar daar gelooft de lokale bevolking niets van.

"Iedereen hier zag hoe ze dag in dag uit bestrijdingsmiddelen sproeiden op onze baaien en stranden", zegt Blanchard. "We hebben een probleem, want BP beweert dat ze hier niet hebben gesproeid. Maar we hebben een priester die zegt dat hij ze zag sproeien. Dus ofwel zitten we met een liegende priester, ofwel is BP aan het liegen."

Nog decennia herstellen

Bioloog en oceanograaf Ed Cake denkt dat de Golf zich nog decennialang zal moeten herstellen van de ramp. "Nu nog voelen we de gevolgen van de Ixtoc-ramp in 1979, en er zijn baaien waar de oesters nog steeds niet zijn teruggekeerd", zegt hij. "Ik vrees dat we nog decennialang zullen moeten omgaan met de impact van deze ramp."

Volgens Cake is de vangst van krabben en garnalen teruggevallen in Mississippi en Alabama, en hij maakt zich zorgen over de hoge sterfte bij dolfijnen. Maar het grootste probleem zijn de oesters, zegt hij. "Mississippi opende onlangs het seizoen, en vissers mochten niet meer dan twaalf zakken oesters per dag vangen. Maar ze vinden er amper zes", zegt hij. "Een normale vangst zou dertig zakken zijn - dat was de vroegere limiet."

Het zal minstens twintig jaar duren voor de industrie zich hersteld heeft, zegt hij. (IPS/TE)

Bron: www.knack.be

Mening: De olieramp in de Golf van Mexico laat drie jaar later nog zijn sporen na. Zo zijn er niet alleen de problemen met de misvormde vissen, maar ook met de dalende visvangst. Hierdoor hebben veel mensen hun materiaal verkocht en zijn ze in de industrie gestapt. Het is jammer dat de lokale bevolking hier nog altijd de gevolgen van draagt. Ze kunnen ook minder vis vangen wat leidt tot minder inkomsten. Deze hebben ze wel nodig om te kunnen (over)leven. Het is een spijtige zaak dat vele mensen hun job hierdoor hebben moeten opgegeven, want het is nochtans een belangrijke sector. Ik ben dan ook van mening dat ze de vissers een vergoeding moeten geven voor het inkomstenverlies en voor de gevolgen die ze hiervan ondervinden. Het is een relatief klein initiatief, maar het zou hen veel helpen.