Meer corruptie in België
Metro - woensdag 18 november 2009

Brussel. De corruptie in ons land is toegenomen. Belgïë groeit zo uit tot een van de slechtste leerlingen van het zogenaamde 'Oude Europa van 15 lidstaten'. Dat blijkt uit de corruptiebarometer van Transparency International.

Ons land strandt dit jaar op de 21ste plaats in de barometer van Transparency International (TI), een organisatie die corruptie in kaart brengt. Dat is drie plaatsen lager dan vorig jaar. De index is gebaseerd op dertien onafhankelijke onderzoeken naar corruptie bij ambtenaren en politici. Hoe hoger een land op de barometer klimt, hoe minder corruptie er zou zijn.
Volgens TI scoort België bedroevend laag in vergelijking met het ‘Oude Europa van de 15’ (de EU, zonder de voormalige Oostbloklanden). In die ranking bekleedt België pas de tiende positie en moet het onder meer het Verenigd Koninkrijk, Nederland en Duitsland laten voorgaan. Ook de VS (plaats 19) blijken minder corrupt te zijn.
«In België is er een gebrek aan regels en zijn er te weinig instrumenten om onregelmatigheden te signaleren», klaagt de organisatie aan. «Zo heeft België nog altijd geen wettelijke regeling voor de bescherming van ‘klokkenluiders’, werknemers die een misdrijf melden. Daardoor durven Belgische ambtenaren zelden gevallen van fraude naar buiten brengen.» Groen, N-VA, Ecolo en Lijst Dedecker zijn naar eigen zeggen niet verwonderd over de slechte score van België. De partijen pleiten daarom nogmaals voor meer en betere bescherming voor klokkenluiders.
Ook in de bedrijfswereld tiert de corruptie welig. Twee op de drie bedrijven in ons land zouden ooit al te maken hebben gehad met omkoping, beïnvloeding of afpersing. Maar bedrijven zijn niet alleen het slachtoffer van fraude, ze bezondigen zich er ook zelf aan. Een kwart van de werknemers vindt het zelfs normaal dat er geld op tafel komt om akkoorden te sluiten. De druk op bedrijven om resultaten te boeken is namelijk groot, zeker in economisch moeilijke tijden, klinkt het. Om die negatieve spiraal te doorbreken, heeft het bedrijfsleven zelf een brochure opgesteld om de corruptie aan te pakken. De politiek neemt eveneens extra initiatieven. Zo komt er volgend jaar een federaal auditcomité dat de transparantie moet verhogen. In België is een typevoorbeeld van corruptie namelijk poging tot omkoping van een ambtenaar door een bedrijf dat een overheidscontract probeert binnen te slepen.
Wereldwijd is de corruptie nog steeds het grootst in Somalië. De top 5 wordt vervolledigd door Afghanistan, Myanmar, Soedan en Irak, stuk voor stuk instabiele landen waar de instellingen ondermijnd worden door aanhoudende conflicten. Nieuw-Zeeland is dan weer het «meest zuivere» land ter wereld.


Mening:
Dit artikel brengt een aantal vragen bij me op:

Dus men weet dat er heel wat corruptie is, waarom doet men er dan niets aan? Als men uit die onderzoeken weet dat er corruptie is, dan moeten ze toch ook weten waar? Dus ipv dat dan mooi in zo'n index te zetten, kunnen ze toch beter rechtstreeks de corruptie aanpakken?

Dit vind ik een heel bedroevende gedachte... Nogal logisch dat de corruptie stijgt als men schrik heeft om iets te zeggen. En weeral, men weet dat dat een probleem is, dus waarom doen ze er (weer) niets aan? Ze weten dat die wettelijke regeling nodig is, dus waar wachten ze op?

Wat een vreemde situatie... Men kent het probleem, maar het enige dat men doet is er voor zorgen dat er volgend jaar (volgend jaar??) een comité komt... Mij lijkt het beter om het probleem rechtstreeks en onmiddelijk aan te pakken, ipv te wachten op dat comité...