Festivals in cijfers


1. Rock Werchter: 75.000 (300.000 over vier dagen)

2. Rimpelrock: 50.000

3. Pukkelpop: 47.000 (141.000 over drie dagen)

4. Dour: 37.500 (150.000 over vier dagen)

5. Graspop: 27.000 (81.000 over drie dagen)

6. TW Classic: 25.000

7. Dranouter: 25.000 (75.000 over drie dagen)

8. Couleur Café: 23.500 (70.500 over drie dagen)

9. Antilliaanse feesten: 17.500 (35.000 over twee dagen)

10. Lokerse Feesten: 15.000 (150.000 over tien dagen)

11. Polé Polé Beach: 11.500 (23.000 over twee dagen)

12. Rock Zottegem: 9.500 (19.000 over twee dagen)

13.Reggae Geel (7.000)

14. Sfinks: 6.750 (27.000 over vier dagen)

15.Cactus: 6.000 (18.000 over drie dagen)


Stadsfestivals

1. Gentse Feesten: 170.000 (1.700.000 over tien dagen)

2. Marktrock: 100.000 (300.000 over drie dagen)

3. Maanrock: 60.000 (120.000 over twee dagen)

4. Suikerrock: 34.000 (102.000 over drie dagen)


De pluspunten


(+) De Belgische bands lokken het volk
't Hof van Commerce, Sioen, De Mens, Vaya Con Dios, Absynth Minded, Les Truttes, Arsenal, De La Vega, Admiral Freebee, Gabriel Rios, enzovoorts enzoverder: de Vlaamse festivalzomer verschafte werk aan zowat het hele Vlaamse muziekheir, op Deus na dan.

De winst? Managers wijzen erop dat veel artiesten een flink deel van hun jaaromzet uit de zomer halen, zeker nu velen het meer van het livecircuit moeten hebben dan van de platenverkoop. Organisatoren kunnen met zoveel mooi, eigen volk steeds makkelijker de massa lokken. En natuurlijk is zo'n intense liveperiode van goudwaarde voor de artistieke ontwikkeling.

Wie waren de beste bands die de afgelopen zomer te zien waren? Onze redactie had in alle geval veel lovende woorden voor Soulwax (vooral de Nite Versions), Zita Swoon, Arsenal en Vaya Con Dios, maar zag ook met plezier oudgedienden als Arno en De Mens zwierig hun kunnen etaleren. Anderen, zoals Sioen, Gabriel Rios en 't Hof van Commerce, kunnen nog groeien.

Maar zoveel weelde heeft één nadeel: sommige roepen stonden echt overal en dat was ook een beetje te veel van het goede. Gabriel Rios heeft talent zat, maar moet nu absoluut een nieuwe plaat maken, een heel stuk groeien, en een beetje binnen blijven.

(+) Rust roest niet

Patti Smith, Kraftwerk, Joe Arroyo, Christy Moore, Brian Wilson, Elvis Costello, Iggy & The Stooges, Marcia Griffiths, Pixies, Mahmoud Ahmed, enzovoorts enzoverder: opvallend veel oudere artiesten op de podia dit jaar.

Deels staan ze er om een ouder publiek te lokken, dat zich niet herkent in het mechanisme van steeds weer ,,de nieuwste band'', en dat wel degelijk een festivalverleden heeft. Maar die oude garde is cultureel ook belangrijk omdat ze duidelijk maakt waar de jonge garde op voortborduurt. In de schoot van die artiesten bouwt de popmuziek voor zichzelf ook een geschiedenis en een rijpheid.

Daarom waren Iggy & The Stooges hartverwarmend in Lokeren, kon je vrolijk genieten van Brian Wilson op TW Classic, en imponeerde Kraftwerk in Werchter: als getuigen van een verleden dat het heden bepaalt.

Maar het waren Nick Cave, R.E.M., Elvis Costello en Goran Bregovic die echt triomfeerden: zij hebben jaren ervaring achter zich, maar gebruiken die niet om hun catalogus na te spelen. Ze blijven steeds zoeken.

(+) Minder decibels

De ouderen ons herinneren zich nog de enorme klanktorens die vroeger naast de podia van grote rockfestivals opgetrokken werden, en de fluitende oren nadien. Mogen we nu een pluim geven aan de nieuwe volumecultuur? Op veel festivals was de klank behoorlijk goed, zelden te hard, soms gewoon uitstekend. Jammer dat op festivals met meerdere podia de programma's elkaar echter vaak nog hinderen, al kon je op Pukkelpop buiten de tenten haast niets horen van wat zich binnen afspeelde. En wie zich dan toch vlak voor het podium waagde, kon her en der oordopjes krijgen. Niet onbelangrijk in een tijdperk waarin de digitale spelers het gehoor teisteren, en de verdraagzaamheid van de buren lager ligt dan vroeger.

(+) Speciale prijs voor

Het Rivierenhof Antwerpen bracht de hele zomer lang uitstekende concerten in een prachtige omgeving. Fijn voor Antwerpen, maar ook een sterk voorbeeld om muziek in de zomer op een andere manier te brengen. Kleinschaliger, minder massaal, breed uitkijkend. Om dezelfde reden krijgen Sfinks in Boechout, het Stemmenfestival in Mortsel, Blue Note in Gent en Feest in het Park in Oudenaarde een pluim: ze blijven trouw aan hun muzikale visie en willen niet steeds maar groter worden.


De minpunten


(-) Grenzen aan de groei

Sommige cijfers vonken als vuurwerk. 141.000 op Pukkelpop, 150.000 op Dour, 300.000 op Werchter. En bijna twee miljoen op de Gentse Feesten. Zoals in de Champions League lijkt succes evenredig te lopen met steeds hogere cijfers, maar die formule heeft ook zijn achterkant.

De mooie weide van Werchter stonk verschrikkelijk na drie dagen, zoals vorig jaar trouwens, en dat was ook zo in Kiewit-Hasselt. Vuilnis overal, en een geur alsof er lijken lagen. Dour, geroemd als een van de sympathiekste festivals en dit jaar aan een recordopkomst toe, blijft rommelig en weinig comfortabel.

Wat de Gentse Feesten betreft, herhalen we graag een omschrijving van onze redacteur: ,,Van het Sint-Baafsplein naar Sint-Jacobs geraakte je alleen met heel veel geduld en nog meer wringen. Als er iets was gebeurd, hadden duizenden mensen in de val gezeten. De politie moest zelfs de afritten van de snelwegen afsluiten om te beletten dat er nog meer mensen zouden komen.''

De organisatie erkent de problemen, maar weigert de groei (dit jaar 10 procent) te remmen. ,,We zullen ermee moeten leven dat het niet meer zo kleinschalig is als tien jaar geleden. Tegelijk moeten we erover waken dat de authenticiteit behouden blijft'', zo verwoordde feestburgemeester Daniël Termont het dilemma.

Is het authentiek een publiek te laten rond hossen op een vuile wei vol afval, in een stad waar pleinen moeten afgesloten worden en waar mensen hevig moeten dringen om ergens te geraken? 2007 wordt officieel het jaar van de festivals: de vraag naar de grenzen van de groei mag daar hoog op de agenda staan.

(-) Schuilen voor de regen

Sfinks bleef er dit jaar haast miraculeus van gespaard, maar in Werchter was één flinke bui al goed om het terrein te belasten, Marktrock moest concerten annuleren, en in Dranouter konden ze helemaal niet lachen toen een wolkbreuk de weide en de ticketverkoop hypothekeerde.

Het blijft een oud zeer dat de Vlaamse festivals die dat zouden willen, geen steun kunnen krijgen van een soort hulpkas. Organisatoren die de moed hebben om te programmeren buiten de hitparades om, eventueel zelfs met een eigenzinnige visie, kunnen nooit rekenen op een sterke voorverkoop, en hangen dus af van het weer van de dag. Daar móet een valnet voor komen in een of andere vorm. Je kan als overheid niet aan de ene kant festivals erkennen en ze dan anderzijds zo afhankelijk laten zijn van het toeval.

(-) Toppers gezocht

Je hoort het vaak: na Rock Werchter is driekwart van de hippe, lokkende namen al weer weg, en de rest staat op Pukkelpop. Klopt natuurlijk, maar dat maakt Rock Werchter dan ook tot een topfestival dat ze ons boven de Moerdijk benijden en dat concurrentieel sterk genoeg staat om grotere buurlanden en dito budgetten het hoofd te bieden.

Het alternatief voor Werchter zou wel eens niets kunnen zijn. En het publiek lijkt zo'n Werchter-ervaring niet elk jaar te willen herhalen: Dour, Dranouter en Pukkelpop zijn goed lopende alternatieven.


27/08/2005

©Copyright De Standaard

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

onder wat valt tomorrowland en laundry day eigenlijk?
zijn dit ook geen festivals maar dan eerder met dj's dan met groepen?

nog mensen die zaterdag(3/09/05) naar laundry day gaan?

__________________
doe je mond maar open als je zeker weet dat wat je wil zeggen mooier is dan de stilte

Ik ga wrsl naar laundry day ja.. En ik ben ook naar tomorrowland geweest..

__________________