De hervormingen van het pensioenstelsel kunnen niet compenseren voor de kosten van de vergrijzing. Dat bevestigt de Belgische Studiecommissie voor de Vergrijzing. De economische crisis ligt aan de basis van de meerkosten.

Uit het jaarrapport van de Belgische Studiecommissie voor de Vergrijzing blijkt dat België zijn vergrijzingskosten niet onder controle heeft. De sociale uitgaven zullen tegen 2060 met 6,1 procent toenemen tot 31,4 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Dat is 0,7 procent meer in vergelijking met vorige projecties.

De commissie legt de oorzaak bij de crisis: doordat de werkloosheid hoger en de economische groei lager liggen dan verwacht, zijn ook de meerkosten voor de vergrijzing hoger.

In december vorig jaar voerde de federale regering een rist hervormingen door, zoals de verhoging van de minimumleeftijd tot 62 jaar en van de loopbaanvoorwaarde tot 40 jaar voor het vervroegd pensioen. Die doen de kost van de vergrijzing enigzins afnemen, maar kunnen deze niet volledig compenseren.

Lange trein hervormingen

Minister van Pensioenen Vincent Van Quickenborne (Open VLD) 'wil niet zover gaan door te stellen dat de kosten onhoudbaar zijn', maar erkent dat er nieuwe maatregelen nodig zijn. Hij ziet in de hervormingen van vorig jaar een eerste stap in een lange trein aan hervormingen die nog moet komen, klinkt het.

Van Quickenborne benadrukt dat te weinig mensen aan het werk zijn, en werknemers nog altijd te vroeg op pensioen gaan. ‘95 procent van de mensen op de arbeidsmarkt zijn al voor hun 65ste gestopt. We zullen de systemen dus moeten verstrengen. Er zijn al stappen gezet, maar de komende jaren zullen we meer moeten doen', zo zei hij op Radio 1.

Hij merkt daarbij op dat de pensioenleeftijd verhogen, niet aan de orde is. 'Het probleem ligt niet bij de 65-jarigen, maar bij de groep tussen 55 en 65 jaar', luidt het.

Uit het rapport van de commissie blijkt nog dat minder gepensioneerden in de armoede verzeilen. Dat komt omdat de minimumuitkeringen opgetrokken zijn.

bron: De Standaard, 08/10/2012
http://www.standaard.be/artikel/det...121008_00326348

Eigen mening:
De vergrijzing zorgt de laatse jaren al voor wat problemen. Vooral omdat mensen (door de medische know-how) beter geneesbaar zijn en zo langer kunnen leven. Daar tegenover staat dat ze te weinig jonge mensen op de arbeidsmarkt bijkomen in berhouding met het aantal mensen die op pensioen gaan. De pensoenkosten stijgen, maar er komt niet genoeg geld in het laatje om deze te dekken. Zelf kan ik niet met een oplossing komen, maar ik weet wel dat het verhogen van de pensioengrens niet haalbaar is. Mensen op hun 70ste nog laten werken gaat enkel kostennadelen met zich meebrengen. Men kan wel strenger zijn op het nemen van een vervroegd pensioen. Als ik mij in de situatie inbeeld van mensen die al zeer lang hard werken, begrijp ik wel dat zij -wanneer ze beslissen om op pensioen te gaan- dan ook willen stoppen wanneer zij willen. Het is een complex gegeven waar men een compromis in zal moeten vinden.

De vergrijzing is inderdaad al jaren een sluipend probleem. Door de ontwikkeling van de wetenschap komen we nu steeds meer in de problemen. De wetenschap met hun medische ontwikkelingen een halt toe roepen zou een belachelijke en tevens een onethisch voorstel zijn.
Aanpassingen doen aan de hedendaagse structuur zal bijgevolg dus een must zijn. De vraag is echter hoe doe je dat? Ik vind dat Vincent Van Quickenborne al enkele nuttige maar weinig concrete doelen vooropstelt. Hij stelt al enkele problemen vast en belooft hier aan te werken hoe is nog niet meteen duidelijk. Hierbij moeten we ook wel stellen dat het geen eenvoudige zaak is. De maatregels die tot dusver (vorig jaar) genomen zijn, zijn niet met al te veel gejuich onthaald. Volgens mij gaat deze kwestie in de toekomst nog meer potten breken want niemand houdt ervan om in te leveren. Toch moeten we allen solidair zijn en zoeken en ijveren naar de best mogelijke oplossing.
We zullen hier (hopelijk) de volgende maanden nog meer over te horen krijgen via de media.

95 procent van de mensen op de arbeidsmarkt zijn al voor hun 65ste gestopt. Dat betekent dat maar 5 procent van onze bevolking werkt tot hun 65ste...
Enerzijds betekent dit dat er heel veel mensen lang mogen genieten van hun pensioen, anderzijds heeft het wel negatieve gevolgen voor onze economie.
De vergrijzigskosten zijn hoog. In het artikel staat beschreven dat dit te wijten is aan het feit van hoge werkloosheid en lage economische groei. Zoals Anneleen ook al heeft vermeld, is die hoge werkloosheid een gevolg van een grote vooruitgang op technologisch vlak. Machines worden geautomatiseerd en handenarbeid is ver te zoeken.

Ik verwijs even terug naar de hoge procent van mensen die stoppen voor hun 65ste. Slechts 5 procent werkt tot hun 65ste. Een laag cijfer, maar het verbaast me niet. Je ziet het overal, mensen die de kans krijgen om vervroegd op pensioen te gaan, slaan zo'n aanbod niet af. Ze krijgen een unieke kans om uit te stappen, met premies, met bonussen, wie zou het niet doen?
Daarom vind ik het wel goed dat er hervormingen komen omtrent dit onderwerp. Het kan zo niet langer en er moet iets gebeuren met de toenemende vergrijzingskosten.