Het Antwerpse gerecht voert een onderzoek naar een van de grootste goudhandelaars ter wereld, een Antwerps bedrijf dat vorig jaar liefst 1,7 miljard euro omzet boekte. Het gerecht vernam dat criminelen van alle slag bij het bedrijf terechtkonden met grote zakken goud en daar gigantische sommen cash geld voor kregen, waardoor de transacties geen spoor nalieten.

De goudklompen belanden dan in het legale circuit, zelfs bij nationale banken. Het Antwerpse gerecht kreeg daarover al veel verontruste vragen uit andere Europese landen.

Maar door een blunder in de Belgische wet staat het gerecht machteloos. In ons land mogen handelaars niet eens 5.000 euro cash aanvaarden wanneer ze goederen of diensten verkopen. Elke verkoop vanaf 5.000 euro moet via een elektronische betaling gebeuren. Want elektronische overschrijvingen laten een spoor na, dat het gerecht kan volgen.

Droom
Maar de wet hanteert het cashgeldverbod alleen voor een ‘verkoop door een handelaar’. Dus niet voor een ‘aankoop door een handelaar’, wat het geval is wanneer goudbedrijven zakken vol gouden juwelen en andere sieraden aankopen. De goudhandelaars kunnen hun klanten dus ongeremd met cash uitbetalen, een droom voor criminelen.

Ook de sancties voor wie het cashgeldverbod aan zijn laars lapt, vormen een probleem. De boetes gaan van 250 tot maximaal 225.000 euro. De wet is duidelijk gemaakt op maat van de kleine handelaar. Voor de grote goudhandelaars - zeker een bedrijf dat 1,7 miljard euro omzet draait - is zo’n boete een habbekrats.

Meldingsplicht
Tot overmaat van ramp zijn goudhandelaars niet wettelijk verplicht verdachte transacties te melden bij de antiwitwascel. Ze moeten dus helemaal niet controleren wie hun klanten zijn. Dat is ook de topman van de antiwitwascel, Jean-Claude Delepière, een doorn in het oog. ‘De hele sector van de ‘edele metalen’ zou zo’n meldingsplicht moeten krijgen.’

Staatssecretaris voor de Fraudebestrijding John Crombez (sp.a) is al ingelicht over het probleem, maar hij wilde gisteren geen commentaar geven. ‘Het dossier is nog niet in dat stadium om erover te communiceren.’

Walter Damen, de advocaat van het geviseerde Antwerpse goudbedrijf, reageert wel. ‘In de goudsector is er nu eenmaal al jarenlang een traditie om met cash te betalen. Je komt algauw aan 5.000 euro als je wat gouden sieraden aankoopt. Dan zouden de goudhandelaars elke aankoop moeten aangeven. Dat is natuurlijk onbegonnen werk.’
(www.detijd.be)

mening: Als je naar een handelaar in oud ijzer gaat om er afval uit metaal af te leveren zal die steeds jouw identiteitskaart vragen en je registreren alvorens je geld krijgt. Maar voor bedrijven die met edele metalen werken en waarin onbeschrijfelijk veel geld omgaat, lijkt dit onbegonnen werk. Het zijn meestal sectoren als deze en bijvoorbeeld de diamantsector die moeilijk te controleren zijn en waarin de kansen op gesjoemel groot zijn. Als het aan hen ligt is het reguleren van de sector onbegonnen werk. Het lijkt mij eerder dat ze hun stinkende potjes liever gedekt houden.