Europa stemt tegen zeehondenproducten


BRUSSEL - Europa verbiedt de invoer van producten uit de zeehondenjacht. Eskimovolkeren zoals de Inuit krijgen een uitzondering.


Het Europees Parlement heeft een verbod goedgekeurd op de invoer en handel van pels, olie, vlees en andere producten van zeehonden. De beslissing van gisteren maakt het verbod zo goed als definitief en beslecht de jarenlange bitse strijd tussen dierenrechtenactivisten en het land van de zeehondenjagers bij uitstek, Canada.

Het verbod houdt in dat alle commerciële invoer, uitvoer en handel van zeehondenproducten in de Europese Unie verboden is. Drie uitzonderingen worden toegestaan: Inuit of andere inheemse volkeren die voor hun overleving van de zeehondenjacht afhankelijk zijn, mogen in beperkte mate huiden en andere producten verhandelen in Europa. En als zeehondenpopulaties moeten uitgedund worden in het kader van duurzaam beheer - bijvoorbeeld omdat ze zo talrijk worden dat ze een bedreiging vormen voor visbestanden - mogen hun huiden en vlees ook in Europa verkocht worden, maar zonder winstoogmerk.

Ook toeristen die één zeehondenmuts of -jas gekocht hebben, mogen Europa nog binnen. Beperkte invoer voor persoonlijk gebruik blijft dus toegelaten.

Het wetsvoorstel werd met een grote meerderheid (515 voor, 49 tegen en 41 onthoudingen) goedgekeurd in het Europees Parlement. Het was datzelfde parlement dat een drietal jaar geleden om een verbod vroeg. De Europese Commissie maakte daarop een ontwerptekst, waarin nog meer uitzonderingen waren voorzien. Zo zouden zeehondenproducten wel toegelaten kunnen worden uit landen die humane jachtmethoden garanderen. Via die omstreden uitzonderingsclausule zouden landen als Canada op termijn alsnog een vrijbrief kunnen onderhandelen. Wellicht om die reden heeft die uitzondering de eindtekst niet gehaald.

De Canadese overheid had tegen het nakende verbod grote middelen in de strijd gegooid, om de publieke opinie te overtuigen dat de zeehondenjacht op een humane manier gebeurt en dat ook jagers in de kustdorpen die geen Inuit zijn, afhankelijk zijn van deze economische activiteit. De Canadese overheid besliste dat dit jaar 338.200 zeehonden gedood mogen worden.

Door een Europees invoer- en handelsverbod vrezen de Canadese vissers niet alleen een deel van hun afzetmarkt te verliezen, maar ook moreel met de vinger gewezen te worden. Andere landen zouden wel eens het Europese voorbeeld kunnen volgen.

België heeft overigens niet gewacht op de Europese beslissing en vaardigde in 2007 als eerste Europese land al een verbod uit op de invoer en verkoop van zeehondenproducten. Verschillende andere landen, waaronder Nederland, volgden.

De goedkeuring van het Europese verbod is een overwinning voor dierenrechtenorganisaties zoals IFAW en Greenpeace, die al jaren hevig campagne voeren tegen de jacht op zeehonden. Al betekent het Europese verbod geenszins het einde van de zeehondenjacht. Europa kan alleen regels uitvaardigen over de eigen markt, en heeft niets te zeggen over de jacht in Canada en de handel tussen andere landen. Europa kan ook geen verbod uitvaardigen tegen de zeehondenjacht in Noorwegen en Groenland of in lidstaten als Finland, Zweden en Schotland, omdat jacht geen Europese bevoegdheid is, maar een nationale.

Het zopas goedgekeurde Europese verbod op handel en invoer van zeehondenproducten zou over een jaar al van kracht kunnen worden. Nu het Europees Parlement de verordening met het verbod heeft goedgekeurd, moet de Europese Raad van ministers er nog een definitief fiat over geven. Dat laatste is slechts een formaliteit, verwachten waarnemers, want over de goedgekeurde tekst had de Raad de voorbije maanden al een akkoord onderhandeld met het Parlement.

Wellicht kan de tekst over twee of drie maanden officieel gepubliceerd worden. Negen maanden daarna treedt het verbod in heel Europa in werking.


DS, 06-05-2009 (Kim De Rijck)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Blijkbaar worden er dan ook nog broodnodige wetten gemaakt. Ik vind het uitstekend dat Europa het goede voorbeeld geeft. Dat de inheemse volkeren uit Canada nog wel zeehondenproducten mogen verhandelen vind ik wel kunnen, je kan moeilijk hun inkomen afnemen. Deze mensen moeten natuurlijk ook van iets leven. Dat de Canadese overheid hier tegen protesteert is wel te verstaan maar zeker niet terecht. Zij weten goed genoeg dat zeehondenjacht niet op een humane manier gebeurd. Een maand geleden kreeg ik nog een filmpje over zeehondenjagers die honderden jonge zeehondjes doodsloegen met een staaf. Ik ben zeker dat er een andere en meer rechtvaardige manier bestaat om deze dieren te doden, als dat al nodig zou zijn.

Ik vind deze wet zeer positief. De manier waarop zeehonden afgemaakt worden is ondermaats. Ik vind echt dat dit niet kan. Met deze wet is het afmaken van zeehonden nog niet gestopt, maar het is wel een stap in de goede richting. Op lange termijn hoop ik dat deze dieren zelfs helemaal beschermd worden. Het zou zonde zijn dat deze diertjes uitsterven of op deze gruwelijke manier afgemaakt blijven worden. Als dit toch gebeurt in kleine hoeveelheden, voor mensen waarbij dit het beroep is (al dan niet hun leven), moet dit momenteel nog kunnen vind ik. Dan moet er wel rekening gehouden worden met het feit dat de dieren niet moeten leiden om te sterven.

Ik ben erg blij dat een wet als deze ingevoerd zal worden in Europa. Onlangs heb ik een reportage gezien over het stropen van zeehonden en wat ik te zien kreeg was zo gruwelijk dat ik het programma zelfs niet helemaal heb kunnen uitzien. Ik snap echt niet dat sommige mensen het over hun hart krijgen om zo iets te doen. Als je dan toch zeehonden moet vermoorden omdat dit je broodwinning is, zorg er dan voor dat dit op de minst pijnlijke manier gebeurd. Zolang hier niets aan verandert vind ik dat zo'n mensen vervolgd zouden moeten worden. Hopelijk zal de invoering van deze wet toch ook het gewenste effect hebben.