Een groep consumenten roept de warenhuizen op om hun koopgedrag te manipuleren. ‘Voed ons op, zodat we duurzame producten aanschaffen.’

‘Gebruik allerhande trucs om de consument te manipuleren naar de juiste, meest ecologisch verantwoorde keuze.’ Die opmerkelijke oproep doet Ingrid Renders naar de warenhuizen in dit land.

Renders, die voor Maison Slash werkt, een website die zich specifiek richt op mensen met kinderen, lanceerde daarom het platform: ‘ik ben meer dan mijn kasticket’. Het initiatief, dat een jaar lang de dialoog wil aangaan met ketens als Delhaize, Colruyt en Aldi, kwam van de grond in een brede coalitie met Rikolto (voormalige Vredeseilanden), Fairtrade Belgium, Femma, KVLV, Gezinsbond en Test Aankoop.

Koopgedrag

De bedoeling ervan is tegelijk simpel als aartsmoeilijk: supermarkten aanzetten om het koopgedrag van hun cliënten om te buigen in het voordeel van duurzame producten. ‘Voed de consument op’, zegt Renders. Meer nog: ‘Manipuleer hem om een correcte prijs te betalen. Er zijn namelijk veel mensen die gerust een faire prijs wil geven voor een eerlijk stukje vlees.’

Als Renders boodschappen doet, dan speelt vaak haar geweten op. Zoals bij zovele anderen, zegt ze. Als consument wil ze namelijk duurzaam kopen uit bekommernis met de natuur en de boeren, maar eenmaal voor het schap staand, weet ze niet waar te beginnen wegens een gebrek aan kennis.

‘Vanwaar kwam het rundvlees? Gebeurde de teelt diervriendelijk? Welke seizoensgroenten moet ik kiezen, welke laat ik beter liggen wegens te belastend voor het milieu? Kies ik voor tomaten geteeld in België of afkomstig uit Spanje? En wat is een faire prijs voor een kilo gehakt? Maar met een gezin dat elke avond moet eten en met nog eens een voltijdse job, beschik ik gewoon niet over de nodige tijd om alles zelf uit te vogelen. Waardoor om praktische redenen mijn ethische bekommernis naar de achtergrond verschuift en een schuldgevoel opsteekt. Maar dat stemmetje blijft mij aanspreken.’

Macht van het getal

Met het initiatief probeert de coalitie het nichepubliek te overstijgen dat reeds bewust consumeert en een groter publiek aan te spreken. Door de macht van het getal probeert het zo druk te zetten op de warenhuizen, om de eis naar duurzaamheid en bio nog ernstiger te nemen.

Een eis die alleen maar kracht wordt bijgezet door de recente schandalen in de vleesindustrie. Afgelopen weekend raakte nog bekend dat het slachthuis Vanlommel uit Olen een lading van twintig ton vlees naar Kosovo stuurde, terwijl de vervaldatum overschreden bleek. ‘Een menselijke fout’, gaf topman Johan Heylen meteen toe. ‘Het vlees is vernietigd en de klant vergoed.’
Niettemin bevestigt het nieuws voor de zoveelste keer op een korte tijd het beeld van een sector die het niet al te nauw neemt met de regels inzake voedselveiligheid.

Vandaag ook komt de gezamenlijke Kamercommissie Volksgezondheid en Bedrijfsleven samen, maar dat dreigt een maat voor niets te worden, gezien de procureur-generaal van Luik nog steeds geen toestemming gaf om het document dat de werking van het FAVV kritisch doorlicht, vrij te geven. ‘Een schande’, aldus SP.A-parlementslid Annick Lambrecht.

datum: 19/03/2018
bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180318_03415432

eigen mening
In eerste instantie vind ik het belangrijk dat producenten eerlijk zijn over hun producten. Hier gaat het niet enkel over wat er in het voedingsmiddel zit. Biologisch eten is stilaan een rage aan het worden net zoals diëten gebaseerd op ecologisch verantwoorde voeding. We worden ons steeds meer bewust van de belangen van eerlijke prijzen en onze ecologische voetafdruk als consument. Hierdoor wordt er in reclame en op verpakkingen als snel gegrepen naar het opdrukken van stempels die beweren dat het product biologisch is en ecologisch geproduceerd werd. Het is soms moeilijk om te zeggen of dit nu een verkooptruc is of niet. Het beïnvloeden van het koopgedrag is daarom misschien nog niet zo’n slecht idee zolang dit gericht is op de verkoop van eerlijke producten en niet naar het maken van winst.