De mededeling is een nieuw teken dat de FARC, de grootste en oudste rebellenbeweging in Latijns-Amerika, vrede wil sluiten. Dat meldt Reuters. Momenteel houdt de groep nog zes politieagenten, vier militairen en honderden burgers gegijzeld. Gijzeling is naast drughandel de voornaamste bron van inkomen voor de revolutionairen.

“We hebben veel gesproken over de mannen en vrouwen die we ontvoerden om onze strijd te financieren, en vanaf nu stoppen we met het kidnappen voor losgeld”, aldus de FARC in een mededeling vanuit de bergen van Colombia.

De Colombiaanse president, Juan Manuel Santos is wel blij met de mededeling maar niet echt onder de indruk. “We waarderen de aankondiging van de FARC en beschouwen het stoppen van de ontvoeringen als een belangrijke en nodige stap in de goede richting, maar het is niet voldoende”, aldus Santos via Twitter. De FARC wordt door de Verenigde Staten en Europa als een terroristenorganisatie gezien. De groep liet niet weten wat er zou gebeuren met de vele burgers die nog in gevangenenkampen vastzitten.


Victor Ricardo: ‘De FARC incorporeren in het democratisch systeem’

De mededeling was de laatste in een reeks berichten van de leiders van de FARC. Die wijzen er allemaal op dat de Marxistische beweging aanstuurt op vredesonderhandelingen. “Dit is geweldig nieuws en als het werkelijk gebeurt, dan is het de moeite waard om serieus te nemen en na te gaan hoe levensvatbaar het idee is om de FARC te incorporeren in het democratisch systeem”, zei Victor Ricardo, een van de mensen die deelnam aan de in 2002 mislukte vredesonderhandelingen met de groep, aan Reuters.

President Santos staat intussen onder grote druk om een einde te maken aan het conflict waarin tienduizenden mensen omkwamen gedurende de laatste decennia. Santos weigert echter over vrede te spreken zolang niet alle gegijzelden vrijgelaten worden en de FARC niet stopt met het aanvallen van militaire en burgerdoelwitten.


De FARC is sterk verzwakt

Santos is verantwoordelijk voor enkele van de zwaarste klappen die de overheid de laatste jaren aan de FARC toedeelde. Onder meer de bekende Frans-Colombiaanse politica Ingrid Betancourt werd in 2008 tijdens zijn mandaat als minister van Defensie uit de klauwen van de groep gered. Daarenboven werd de voormalige leider van de FARC, Alfonso Cano, vorig jaar onder zijn leiding gedood.

De dood van hun leider en vijf andere kopstukken in de afgelopen vier jaar, in combinatie met door de VS gesteunde aanvallen hebben de groep erg verzwakt. Daardoor is het voor de rebellen nu onmogelijk geworden de economische infrastructuur van het land aan te vallen, waardoor Colombia miljarden euro’s aan buitenlandse investeringen wist te lokken.

Dat staat in scherp contrast met de reputatie die de groep gedurende de afgelopen vier decennia wist op te bouwen. De FARC werd als onoverwinnelijk beschouwd, geen van hun leiders werd tot 2008 ooit gevangen of gedood en de rebellengroep telde zo’n 20.000 strijders. Nu zijn er daar nog ongeveer 8.000 van over. Maar ook al is de groep niet zo sterk als ze ooit geweest is, toch slaagt ze er nog steeds in zoveel als een procent van de Colombiaanse economie naar zich toe te trekken.


Farclandia

De nieuwe leider, gekend als Timochenko, deed sinds hij het roer van de groep overnam verschillende mededelingen. Hij liet onder meer weten open te staan voor gesprekken gebaseerd op onderhandelingen uit 1998. Toenmalig president Andres Pastrana kende toen in een poging vrede te sluiten een stuk land aan de groep toe gekend als Farclandia. De FARC maakte van de daaropvolgende afwezigheid van het leger echter gewoon gebruik om meer strijders te trainen, meer landingsbanen voor drugsmokkelvliegtuigjes aan te leggen en meer gevangenenkampen te bouwen.

President Santos probeert momenteel een manier te vinden waarop FARC-leden in het geval van een vredesovereenkomst een verminderde straf kunnen krijgen op voorwaarde dat ze hun misdaden toegeven en hun slachtoffers vergoeden.
(bron: knack.be)

mening
Hoewel de Farc al een tijd meer en meer in de marge raakte, is er nu misschien wel hoop op een positieve ontknoping na de jarenlange burgeroorlog in Colombia. Een strijd waarbij zowel de regering als de rebellen zwaar hun boekje te buiten gingen. Als deze periode op een rechtvaardige manier kan worden afgesloten is Zuid-Amerika weer een succesverhaal rijker.