Baarlijke duivel De Wever?


Hoe kijken de Walen aan tegen de grote sprong voorwaarts van Bart De Wever en N-VA? GUIDO FONTEYN vreest dat het vijandbeeld weer zal oplaaien.


Dat Bart De Wever (en zijn N-VA) in Franstalig België opnieuw als de baarlijke duivel zelf wordt afgeschilderd, heeft in de eerste plaats met het personage Bart De Wever zelf te maken, maar ook met andere elementen. Zo wordt hij niet altijd correct geciteerd en daar mogen de (Franstalige) media zelf eens over nadenken. Maar de afkeer van de gemiddelde Waal voor Bart De Wever zit dieper dan een verkeerd of ongenuanceerd weergegeven citaat: het gaat om verlatingsangst.

Als het voor de gemiddelde Vlaming - wij nemen aan dat zo iemand bestaat - al moeilijk is om Bart De Wever verklaringen te horen afleggen in de zin van 'wij zullen water bij onze wijn moeten doen', dan is dit voor de gemiddelde Waal voorlopig helemaal onmogelijk. Bijna niemand in Wallonië kijkt naar de VRT, maar zij lezen zijn verklaringen in Le Soir of La Nouvelle Gazette, en dat zijn kranten die niet meteen bekend staan om hun zin voor nuancering. Nu vertonen de uitspraken van De Wever - en dit geldt voor de meeste politici - niet altijd een even grote logische samenhang, zeker nu daar de jongste dagen een nieuwe overwinningsklank bij kwam. Als partijleider roept hij in zijn (talrijke) optredens voor de televisie ongeveer altijd de onafhankelijkheid aan Vlaanderen uit, al dan niet voor een decor van wuivende leeuwenvlaggen. Als kandidaat-minister op de drempel bij Kris Peeters, wordt hij plots de redelijkheid zelf, en heeft hij het over 'compromissen', 'graag minister worden' en 'water bij de wijn'. Hij zal echter nog steeds in de eerste plaats met zijn flamingantische uitspraken worden geïdentificeerd, zowel in Vlaanderen als in Wallonië, en in Franstalig Brussel. Het onderscheid tussen Wallonië en Franstalig Brussel is in deze niet belangrijk, gebaseerd als het is op een gemeenschappelijk gevoelen van antiflamingantisme.

Nochtans zou een rechtstreeks contact tussen Vlaamse en Waalse regionalisten bijzonder nuttig kunnen zijn. Ooit was de Volksunie een staatsdragende partij. Het was de grote periode toen Hugo Schiltz en Lucien Outers (FDF, maar afkomstig van Luik) in vriendschappelijke contacten ontdekten dat zij en hun partijprogramma's een aantal dingen gemeen hadden en dat de regionalisten het nieuwe België mee konden tekenen. Ik zie Bart De Wever nog niet meteen de hand reiken aan José Happart, alhoewel die zich heeft uitgesproken voor een Waalse Gemeenschap met verregaande bevoegdheden, naar Vlaams voorbeeld, én los van Brussel. Hier had nochtans iets ingezeten.

Alleen is Happart ondertussen parlementsvoorzitter af en totaal gemarginaliseerd, terwijl De Wever de weg is ingeslagen naar het staatsmansschap. Toch gunnen wij aan onze politici te weinig ruimte, zowel wat hun mogelijke contacten als wat hun verklaringen betreft. En zoiets als een goed gesprek op televisie, dat bestaat niet. Televisiedebatten leiden naar vijandbeelden, zoals dat van Bart De Wever bij onze Franstalige landgenoten.

Toch is het afgrijzen in Wallonië voor Bart De Wever of voor de Vlaamse leeuwenvlaggen, op meer gebaseerd dan enkel maar antipathie jegens personen of symbolen. Het gaat om ontgoocheling en heimwee zelfs, en om angst voor de toekomst. Ontgoocheling en heimwee, omdat de Walen weten dat de grote periode waarin de welvaart in België gebaseerd was op het succes van de Waalse delfstoffenindustrie nooit meer terugkomt: de laatste hoogovens gingen net voor de verkiezingen dicht. En men praat geen Waal uit het hoofd dat dit de schuld van les flamins is en niet van het kapitalisme dat de zware industrie in dit land heeft verplaatst van de vindplaatsen van de ertsen in Wallonië naar de havengebieden in Vlaanderen.

Een goed gesprek tussen De Wever en Happart had zoiets kunnen uitklaren. In dat België, dat van vroeger, was het goed, zo meent de gemiddelde Waal. Dus moet het zo weinig mogelijk worden hervormd. En daarom zijn en blijven de Walen geen vragende partij voor verdere stappen in de staatshervorming.

Guido Fonteyn is oud-Walloniëcorrespondent van De Standaard.


DS, 10-06-2009

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB