Mensen in armoede mijden sportclubs uit schaamte

Geld is niet de enige factor die bepaalt dat mensen die de eindjes moeilijk aan elkaar kunnen knopen, de sportclub mijden. Ook schaamte speelt mee.

Personen die in armoede leven, sporten minder. Maar volgens de doctoraatstudie van Hanne Vandermeerschen (KULeuven) is geld niet de enige factor die bepaalt dat mensen die de eindjes moeilijk aan elkaar kunnen knopen, de sportclub links laten liggen. Ook schaamte speelt mee. Dat schrijft De Standaard.

Hoewel de lokale sportdiensten de laatste jaren heel wat initiatieven op touw hebben gezet om ook deze groep aan het sporten te krijgen, is er nog werk aan de winkel. Vandermeerschen schrijft dat er vaak gegrepen wordt naar kortingen, 'maar dat volstaat niet.'

Stigma

'Het stigma dat deze groep vlug opgeleefd krijgt, "dat ze niet geïnteresseerd zijn in sport", klopt niet', benadrukt Vandermeerschen. Zij interviewde tientallen mensen die in armoede leven en concludeerde dat het sociale aspect een grote rol speelt. Zo is er de druk om de juiste outfit te kopen of om nog iets te gaan drinken met ploeggenoten. Ook schaamte kan een rol spelen en om die gevoelens uit de weg te gaan, besluiten armen om niet te gaan sporten.

Bovendien ligt de drempel om naar een sportclub te gaan voor mensen met een slechtere gezondheid of een blessure hoger. En mensen die in armoede leven, kampen net vaker met gezondheidsproblemen. Daarom pleit Vandermeerschen voor een groter aanbod van mogelijkheden binnen een sportclub. 'Er is een te klein aanbod van recreatieve activiteiten, die gericht zijn op gewoon beweging en die niet specifiek bedoeld zijn voor senioren', voegt Carolien Pattyn (Netwerk tegen Armoede) toe.

Een kwart van de Belgen kan zich geen week vakantie veroorloven

Extreme armoede

Uit het jaarlijkse SILC-onderzoek (enquête naar de inkomens en levensomstandigheden) bij meer dan 6.000 huishoudens blijkt dat 15,5 procent in een gezin woont waar het inkomen onder de armoededrempel valt. Uit het onderzoek blijkt bovendien dat een kwart van de Belgen zich geen week vakantie kan veroorloven en eveneens een kwart heeft moeite om onverwachte uitgaven boven de 1.000 euro te doen.

Op basis van de resultaten wordt 21,2 procent van de Belgen als arm beschouwd, bij 3,5 procent van de bevolking is er zelfs sprake van extreme armoede. (AVE)

Bron:
Knack http://www.knack.be/nieuws/belgie/m...mal-694175.html

Eigen mening:
Het verbaast mij enigszins dat mensen niet naar een sportclub gaan omdat ze zich schamen. Ik dacht aller eerst dat mensen minder gingen sporten omdat het financieel niet altijd haalbaar is. Maar toen ik dit artikel las, begreep ik al snel waarom mensen uit schaamte wegblijven. Het gebeurt vaak dat er na het sporten in groepsverband wordt afgesproken om nog iets te gaan drinken. Ik kan begrijpen dat dit voor mensen die het financieel moeilijk hebben niet zo vanzelfsprekend is. Anderzijds zouden mensen zich niet mogen schamen. Wij leven in een maatschappij waarin iedereen zich beter wilt voordoen dan hij of zij is. En waarom is dat nodig? Als je naar de sportclub gaat zonder merkkledij is dit helemaal niet erg. We mogen dan ook niet in ons hoofd steken dat het wel erg is. Je hoeft je nergens voor te schamen!

Ik ben het eens met Alina. Ik dacht in eerste instantie ook dat mensen die het financieel moeilijker hebben, vooral de sportclubs 'mijden' omdat ze net het lidgeld en het nodige materiaal er niet bij kunnen nemen. Nu ik het artikel gelezen heb, zijn alle andere factoren die meespelen inderdaad logisch. Gezondheidsproblemen kunnen de deelname aan sport bij deze groep ook beperken maar wat vooral erg is om te lezen is dat deze mensen gewoon niet durven omdat ze bang zijn voor het sociale aspect. Dat ze er niet zullen bij horen omdat ze geen dure kledij/ander materiaal hebben of omdat ze niet elke vrijdag na de training mee op café kunnen gaan omdat ze het zich niet kunnen veroorloven. Ik vind het bijzonder jammer dat deze factoren meespelen. Je moet open staan voor iedereen zijn persoonlijke situatie en ook mensen die op bepaalde gebieden 'anders zijn/minder kunnen/ minder middelen hebben', moeten er gewoon kunnen bijhoren. Deze schaamte is volgens mij nergens voor nodig en het getuigt van veel zelfzekerheid om dit gevoel naast je neer te leggen, en toch de stap te zetten richting een sport die je graag wil doen!