Vermist koppeltje duikt op in Nice

ROESELARE - Het vermiste koppeltje Jade Van Loo (15) en Tibout Shaik 16) is na acht dagen terecht. De Franse politie lichtte hen zaterdagochtend uit hun tent in Zuid-Frankrijk. ‘Ze zijn zich absoluut van geen kwaad bewust', zegt een opgeluchte moeder Els Decanq.

De jonge avonturiers uit Roeselare en Gent verdwenen vorige week vrijdag met de noorderzon. Ze hadden hun ouders wijsgemaakt dat ze voor een dag naar muziekfestival Labadoux in Ingelmunster trokken. Daar kwamen ze nooit aan. Het koppeltje, met tent en enkele honderden euro's op zak, besloot op wereldreis te vertrekken en Frankrijk bleek daarbij de eerste halte. Zowel de ouders van Jade als van Tibout kregen geen enkel nieuws over het lot van hun kind. Het enige teken was het signaal van de gsm. Maar echt concreet zoeken was moeilijk: de enige zekerheid was dat Jade vermoedelijk de grens met Frankrijk was overgestoken.

Zaterdagochtend kwam er in het Zuid-Franse Nice abrupt een einde aan de wereldreis van het jonge stel. ‘De Franse politie voerde 'sochtends controles uit op wildkampeerders', zegt Kortrijks parketwoordvoerder Tom Janssens. ‘Jade en Tibout moesten hun identiteitskaart laten zien. Aangezien ze internationaal geseind stonden, vielen ze snel door de mand. Het koppel werd gescheiden en zit voorlopig in een instelling. De ouders werden op de hoogte gebracht en brengen de kinderen zo snel mogelijk naar huis. Het is hun taak om nu hun verantwoordelijkheid op te nemen.'

Verschrikkelijke week

En die ouders vinden het niet erg om 1.250 kilometer zuidwaarts te rijden om hun kinderen terug te zien. ‘Mijn prioriteit is nu om zo snel mogelijk bij mijn zoon te zijn', zegt een opgeluchte Tarikul Alam Shaik vanuit de wagen. ‘Waar ze zich voorlopig bevinden is nog onduidelijk, maar tegen dat ik in de buurt van Nice ben, zal dat wel duidelijk zijn. Ik zal een dag onderweg zijn maar boos ben ik niet. Ik ben vooral blij.'

Ook de moeder van Jade, Els Decanq, weet met haar geluk geen blijf. Zij belandde door de knagende onzekerheid de afgelopen dagen zelfs in het Heilig Hartziekenhuis in Roeselare. ‘Niet weten waar je eigen kind verblijft, is voor elke moeder de ultieme nachtmerrie. Zaterdagochtend kwam er eindelijk een einde aan een verschrikkelijke week. Je kan je niet inbeelden wat voor stress we de voorbije dagen gehad hebben. Hoe ze in godsnaam tot in Nice geraakt zijn is mij een raadsel. Ik denk dat ze dat zelf ook al niet meer weten. Ik gok dat ze heel veel gelift hebben. Een vliegtuig hebben ze zeker niet genomen.'

Jade zette haar gsm opnieuw aan en Els kon haar kort spreken. ‘De Franse politie heeft hen meegenomen voor verhoor. Jade klonk zwaar over haar toeren. Veel kon ze niet zeggen. Nu pas komt geleidelijk het besef dat ze iets aan het doen waren dat eigenlijk niet mag. Alhoewel, toen ik haar vroeg waarom ze in godsnaam niets hadden laten weten, zei ze dat ze van plan waren om een kaartje te sturen. Tja. Ook dat haar mama in het ziekenhuis had gelegen verraste haar compleet. ‘Dat was toch helemaal niet nodig mama.' Alsof ik dat voor mijn plezier deed. Ook haar grootvader van 81 had de verschrikkelijkste week uit zijn leven. Dat beseft ze allemaal niet. Ze is nogal naïef in die dingen. Haar klap moet nog komen, vrees ik. Ik ben benieuwd in welke staat we haar in Nice zullen aantreffen. Gelukkig zijn ze volgens de Franse politie gezond en wel. Maar dat wil ik zo snel mogelijk zelf constateren.'

Geen relatieverbod

Ook Els vertrok zaterdagmiddag halsoverkop naar Frankrijk. ‘Het lijkt mij geen slecht plan dat ze elk apart in een opvangtehuis zitten. Laat ze maar beseffen wat ze eigenlijk hebben aangericht. Ik denk niet dat ze hun wereldreis nog gaan verlengen. Hun geld moet ook bijna op geweest zijn, want haar zichtrekening was leeg. Blokkeren had geen zin want vorige week vrijdag had ze 150 euro afgehaald om zogezegd naar het festival te gaan. Dat klinkt veel, maar op zo'n moment sta je daar verder niet bij stil. Hun avontuur hadden ze duidelijk gepland. Niemand heeft hen op dat festival gezien.'

Wat de toekomst brengt, weten de ouders niet. ‘Je kunt ze niet verbieden om verliefd op elkaar te zijn', zegt Shaik. ‘Maar er zal een hartig woordje gesproken worden.'

‘Ach, Tibout is helemaal geen slechte jongen', vertelt Els. ‘Ze zijn verliefd en dat kan je nu eenmaal niet stoppen. Maar de eerste weken blijft ze zeker binnen en ga ik haar duidelijk maken dat zo'n gedrag absoluut niet kan. Ook de school zal haar wellicht straffen. Ik heb vroeger ook veel gereisd maar mijn moeder was altijd op de hoogte. (lacht) Ergens ben ik wel boos maar de opluchting is nog een pak groter.'

Bron: Belga -> "De Standaard", 16/05/2010

'Grootste straf hebben ze al gehad'

Volgens gezinstherapeute Marijke Bisschop moet er de komende dagen vooral heel veel gepraat worden tussen ouders en kind. 'Blijdschap en opluchting moeten primeren, maar zonder consequenties kan hun zuidelijk uitstapje niet blijven.'
'De twee avonturiers hebben de voorbije week ongetwijfeld amper aan het thuisfront gedacht', zegt Bisschop. 'Ze hebben geen besef wat voor verdriet ze hun ouders hebben bezorgd. Het koppeltje heeft natuurlijk pech dat ze al na een week door de mand vallen.'

Volgens Bisschop bereik je enkel een averechts effect door ze zwaar te straffen. 'Een straf is zeker nodig, maar ik neem aan dat de blijdschap en de opluchting op dit ogenblik primeren. Hun grootste straf, opgepakt worden door de Franse politie, hebben ze al gehad. Ze nu twee weken op water en brood laten leven op hun kamer heeft geen enkele zin. Het lijkt mij heel essentieel dat er de komende dagen heel veel gepraat wordt. Enkel zo kunnen de ouders enig begrip krijgen voor hun avontuur. Confronteer ze met hun daden, laat ze over hun belevenissen vertellen en hen doen beseffen dat wat ze op het thuisfront hebben aangericht echt niet kan. Ook een gesprek met een kinderpsycholoog kan goed doen. Het vertrouwen moet hersteld worden. Het lijkt mij ook best om de relatie van het koppeltje een tijd op een lager pitje te zetten. De relatie verbieden zal uiteraard niet werken. Vermoedelijk zullen ze door hun spijbelgedrag op school ook enkele strafstudies krijgen.'

Eigen mening:

Jade en Tibout hebben volstrekt onnodig paniek en onrust gezaaid in hun naaste omgeving. Ik hoop dat zowel de ouders als de scholen een voldoende zware straf geven aan deze twee jongeren. Zij moeten beseffen dat men niet zomaar als minderjarige kan verdijnen, nota bene in het midden van een schooljaar (zij zijn immers nog schoolplichtig). Naar mijn gevoel kan een voldoende zware straf ook naar leeftijdsgenoten toe een signaal betekenen om geen dergelijke acties te ondernemen. Zij zorgen namelijk alleen maar voor onrust en een verstoring van de ontwikkeling van jongeren.

Bron: Belga -> "De Standaard", 16/05/2010