OOSTENDE/BRUGGE - Het mysterie van het dode baby'tje dat in augustus werd gevonden in een kelder in Oostende is opgelost. De 24-jarige Lieselot De Clercq heeft toegegeven dat zij de moeder is. Ze beweert dat ze vreesde haar nieuwe vriend kwijt te spelen toen ze beviel van het kind van een ander.

Lieselot De Clercq zit opgesloten op beschuldiging van kindermoord. Volgens haar advocaat Koenraad Vandenberghe is dat een voorbarige en te zware kwalificatie.

Door een staking van de cipiers in Brugge kon Vandenberghe zijn cliënte nog maar kort spreken. Volgens hem komt ze over als een naïeve jonge vrouw. 'Ze geeft toe dat ze haar pasgeboren kind alleen achterliet in de kelder. Levend. Ze zegt dat ze hoopte dat iemand het zou vinden.'

De Clercq werd geboren in Aalst. Met haar ouders had ze nagenoeg geen contact meer. 'Ze was al twee jaar op de vlucht voor schuldeisers', zegt advocaat Vandenberghe. 'Ze had dus schulden. Maar zeker geen onoverkomelijke schuldenberg. Via een schuldbemiddeling kon haar probleem in enkele jaren van de baan zijn. Maar ze koos ervoor om te vluchten. Ze sliep waar ze kon. Haar doel werd: zorgen dat de deurwaarders haar niet vonden.'

Sinds januari leek er beterschap in zicht. De werkloze Lieselot De Clercq trok in op het appartement van haar nieuw lief: een vijftien jaar oudere man met vast werk en een eigen flat in de Koningsstraat in Oostende. 'Ze was gelukkig. Daarom ook dat ze zo bang was toen ze plots beviel in de nacht van 21 op 22 augustus', zegt haar advocaat.

Want volgens Vandenberghe wist Lieselot De Clercq niet dat ze zwanger was. Ze lag samen met haar vriend in bed toen ze plots een hevige pijn voelde opkomen. 'Omdat ze vroeger al gesukkeld had met haar nieren dacht ze eerst aan een niercrisis.' Daarop stapte De Clercq stilletjes uit bed, trok de deur van het appartement dicht en ging naar eigen zeggen wandelen in de kelder van het appartementsgebouw om de pijn te verzachten. Plots voelde ze dat haar vliezen waren gebroken.

De bevalling verliep heel primitief. Omdat de verlichting in de kelder werkt met een timer, viel het licht om de haverklap uit. 'Uiteindelijk beviel ze in het donker. Ze kon het niet meer aan om voortdurend recht te klauteren om het licht aan te steken.'

Volgens haar advocaat behielp Lieselot zich met de spullen die ze op de keldervloer vond. 'Ze wikkelde het kind in een deken of een badhanddoek. Ze zegt dat ze het hoofdje vrij liet.'

De vrouw geeft toe dat het kind leefde toen het ter wereld kwam. 'Ze maakte zich wel zorgen omdat het niet weende. Ze heeft op de handjes, voetjes en mondje geblazen. Maar plots hoorde ze de lift naar beneden komen. Daarop heeft ze het kind in de emmer gezet en is ze gevlucht.'

In haar haast gooide Lieselot De Clercq de moederkoek en de navelstreng op de emmer. Vermoedelijk stikte het kind daardoor. Naar eigen zeggen keerde De Clercq niet meer op haar stappen terug.

Drie dagen later - op 25 augustus - ontdekte de conciërge de emmer met het dode kind. Lieselot deed intussen alsof haar neus bloedde. Daags na de vondst was de vrouw nochtans al verdacht. Speurders vroegen haar wat wangslijm voor een DNA-analyse. Ze werkte mee. Volgens de advocaat heeft ze nooit beseft dat dit haar zou ontmaskeren. Tegen haar buren speelde De Clercq de vermoorde onschuld.

Vorige vrijdag verraste de politie De Clercq en haar vriend in hun slaap. Tijdens de confrontatie met het bewijsmateriaal gaf Lieselot De Clercq toe dat ze de mama is van het kind. 'Maar ik wilde het niet doden. Ik hoopte dat iemand het zou vinden.'

De vriend van De Clercq werd langdurig ondervraagd. De man zegt dat hij niet wist dat ze zwanger was. Na verhoor mocht hij beschikken.

Het parket sluit voorlopig niets uit. Uit het gevoerde onderzoek blijkt alvast dat niemand op de hoogte was van haar zwangerschap. Ze was ook niet opvallend bijgekomen. 'Integendeel. Sinds haar nieuwe relatie was ze zelfs wat afgevallen', zegt haar advocaat.

De vijftien jaar oudere vriend van Lieselot zou niet de vader van het kind zijn. Omdat het niet kan: de twee leerden elkaar pas in januari kennen terwijl het kind werd verwekt in november. 'Een ongelukje', gaf De Clercq toe tijdens een verhoor. Ze noemde ook de naam van de biologische vader. Het parket onderzoekt of haar verklaringen kloppen.

De baby van Lieselot - een meisje - werd begraven. De stad Oostende gaf haar de naam Elise. Volgens haar advocaat speelde Lieselot De Clercq met de idee om naar de begrafenis te gaan. 'Maar uiteindelijk durfde ze niet.'

De raadkamer van Brugge besliste gisteren dat De Clercq nog minstens een maand in de cel moet blijven. Haar ouders zeiden gisteren dat ze te verdrietig waren om te reageren.


Bjorn Maeckelbergh & Arne Franck
Het Nieuwsblad - 01.10.80

VERSCHRIKKELIJK

Hoe kan je als moeder zoiets doen? En om welke belachelijke reden dan nog, om haar nieuwe vriend niet kwijt te raken . Al is die man de liefde van je leven, die vrouw heeft haar eigen vlees en bloed vermoord!! Ik kan mij geen enkele situatie bedenken waarin de liefde voor een man belangrijker is dan een leven...

Ik ben het eens met de mening van Evelien.
Hoe kan een moeder zoiets doen, dan ben je geen echte moeder.
Hoewel er misschien wel verzachtende omstandigheden zouden kunnen zijn, hangt ervan af hoe je dit alles interpreteert ( vb. wist niet dat ze zwanger was, het was een schok ).
Als je weet dat je niet voor een kindje kan en wil zorgen en je bevalt ineens (zonder te weten dat je zwanger was) dan kan je nog beslissen om het kind af te staan voor adoptie. Dan had het kind nog een leven kunnen hebben, nu is elke vorm van leven van haar afgenomen nog voor dat ze zelfs de kans heeft gehad om te laten zien dat ze het waard was. Ik vind dat je dit niet doet als moeder, ik zou in haar plaats het kind hebben afgestaan voor adoptie zodat het kind een kans kreeg, ook al leg je haar leven in andere handen dan de jouwe. Dit vind ik gewoon barbaars !

Hoe is zoiets mogelijk?
De eerste gedachte die door mijn hoofd ging toen ik dit las.
Hoe is het mogelijk dat je, je eigen vlees en bloed zo voor dood kan achterlaten.
En dat allemaal uit schrik haar nieuwe vriend te verliezen, dat is een van de meest belachelijkste smoezen die ik ooit gehoord heb.
Ik kan begrijpen dat als je ineens bevalt, je volledig in paniek bent maar dit is geen reden om je kind in een emmer te leggen en er vandoor te gaan.
Dat is wel je eigen vlees en bloed!! Wat voor onmens kan zijn kind nu achterlaten in een emmer en er dan over zwijgen. Er zijn tegenwoordig toch genoeg manieren om je kind een goede thuis te geven, bijvoorbeeld de kinderschuif. Hierin kunnen moeders die niet meer voor hun baby kunnen zorgen, hun kind inleggen. Op die manier had niemand ooit moeten weten dat ze bevallen was. Ik vind het choquerend dat een moeder zoiets kan doen, al verdient zo iemand de naam moeder niet meer. En dat ze nu beschuldigt word voor kindermoord vind ik niet meer dan verdiend.